Σαν σήμερα, πριν από το 32 χρόνια, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες άνανδρων δολοφόνων ο Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής τότε της ΝΔ. Το έγκλημα συγκλόνισε το πανελλήνιο και αφύπνισε την ελληνική κοινωνία ενάντια στην τρομοκρατία και την πολιτική βία.
Τον Μπακογιάννη δεν τον γνώριζα προσωπικά. Ξέρω, όμως, ότι επρόκειτο για ένα λαμπρό, δημιουργικό και ελεύθερο πνεύμα, με ακαταμάχητες δημοκρατικές περγαμηνές, από τα χρόνια της χούντας, και της αδέσμευτης ενημέρωσης που παρείχε μέσω της Γερμανικής Ραδιοφωνίας.
Πάλεψε για την εθνική συμφιλίωση και υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σε μια κρίσιμη στιγμή της ελληνικής ιστορίας αλλά και της Νέας Δημοκρατίας.
Ο θάνατος του υπήρξε στίγμα αλλά και καμπή για την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία. Σήμερα λέμε, για μια ακόμα φορά, ότι στη δημοκρατία η βία δεν έχει θέση και πως στη δημοκρατία αποφασίζει ο λαός μέσα από εκλογές και όχι το πιστόλι. Και πως η δημοκρατία μας μπορεί να είναι γενναιόδωρη αλλά δεν είναι αφελής και ξέρει να προστατεύεται. Και πως η θυσία του Παύλου Μπακογιάννη δεν πήγε χαμένη.
Η φωτογραφία, νωρίς σήμερα το πρωί, από το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης στο κέντρο της Αθήνας.
