Η πρωτολογία:
Η καταληκτική ομιλία:
Περιβάλλον, Ενέργεια, Ανάπτυξη: η δίκαιη και αναπτυξιακή ενεργειακή μετάβαση είναι εμβληματική επιλογή για τη ΝΔ που καθορίζει τη σύγχρονη ταυτότητά της.
Περίσσεψε η υποκρισία και η ψευδολογία στη συζήτηση για την υπερψήφιση του νομοσχεδίου της απολιγνιτοποίησης. Η αντιπολίτευση δεν συναίνεσε ούτε επί της αρχής στην απολιγνιτοποίηση, την οποία υπαγορεύει τόσο η ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής κατάρρευσης όσο και η οικονομική λογική που καθιστά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από καύση λιγνίτη ασύμφορη.
Η αντιπολίτευση υποστήριξε ότι ο λιγνίτης δεν μολύνει (ΚΚΕ). Ότι ο λιγνίτης μπορεί να αποφέρει 300 δισ. (Ελληνική Λύση), όταν κάθε χρόνο ζημιώνει τη ΔΕΗ κατά μισό δισ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να πουλήσει τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, δεν εμφανίστηκε κανένας αγοραστής! Επιπλέον, προτάθηκε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας (ΜΕΡΑ 25), η οποία, ωστόσο, απανθρακοποιεί το ηλεκτροπαραγωγικό της μείγμα πιο γρήγορα από την Ελλάδα, επανεισάγοντας την πυρηνική ενέργεια! Μάλιστα, στην επισήμανση ότι η Ε.Ε. δεν επιτρέπει μια σειρά δράσεις, προτάθηκε η ρήξη με την Ε.Ε.!
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι είναι υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) αλλά άφησε τη ΔΕΗ επί μια πενταετία εκτός των ΑΠΕ ενώ οι τοπικές του οργανώσεις αντιδρούν σε κάθε επένδυση ΑΠΕ. Δηλώνει ότι τα 7 δισ. που προβλέπει το σχέδιο της ΝΔ και ήδη επενδύονται στις λιγνιτικές περιοχές δεν αρκούν ενώ ο ίδιος δεν είχε προβλέψει τίποτα. Μέμφεται για την καθυστέρηση στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια ενώ ήταν ο ίδιος που δεν τα υπέγραψε, κατ’ εξαίρεση, ειδικά για τις Περιφέρειες της Δυτικής Μακεδονίας και της Πελοποννήσου.
Απέναντι στην τοξικότητα, τη συνωμοσιολογία και την προσπάθεια της αντιπολίτευσης να εκμεταλλευτεί τις ανησυχίες των κατοίκων των λιγνιτικών περιοχών για να αποκομίσει κομματικά οφέλη, η ΝΔ προτάσσει ένα μεγάλο εθνικό σχέδιο για τη δίκαιη αναπτυξιακή μετάβαση. Για τη ΝΔ η απολιγνιτοποίηση είναι εμβληματική και στρατηγική επιλογή και αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ταυτότητάς της.
Μετά από χρόνια απολιγνιτοποίησης χωρίς σχέδιο και χρηματοδότηση για τη μετάβαση στη μετά-λιγνίτη εποχή, η ΝΔ προχωρά, μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. και την κινητοποίηση δημόσιων και ιδιωτικών κεφαλαίων, στον μετασχηματισμό της οικονομίας των λιγνιτικών περιοχών, με ασφάλεια και προοπτική για τους κατοίκους αυτών.
Πρωτολογία:
Καλημέρα, κύριε Πρόεδρε, και σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο αφορά ένα μείζον ζήτημα του καιρού μας, αυτό της απολιγνιτοποίησης και θα ήθελα λίγο να το πιάσουμε από την αρχή. Είχαμε μία πολύ διεξοδική συζήτηση, πράγματι, σε τέσσερις συνεδριάσεις στην αρμόδια Επιτροπή. Έγινε ένας διεξοδικός και σε βάθος διάλογος. Ακούστηκαν οι απόψεις και των εμπλεκόμενων φορέων και από τη Δυτική Μακεδονία και από την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης. Είχαμε, βεβαίως, τον Υπουργό, τον κ. Παπαθανάση και χθες και τον κ. Γεωργιάδη από το Υπουργείο Ανάπτυξης σε αυτή την πολύ σημαντική διαδικασία.
Το νομοσχέδιο ρυθμίζει κάποια πράγματα, δεν τα ρυθμίζει όλα, θα υπάρξουν και άλλες, βεβαίως, νομοθετικές, βεβαίως, παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση αυτής της κολοσσιαίας πρόκλησης που είναι η πρόκληση της απολιγνιτοποίησης, ιδίως για τις δύο εμπλεκόμενες περιοχές.
Όμως, θα πρέπει κατ’ αρχάς -και το υπογραμμίζω αυτό- να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, να πούμε την αλήθεια στις τοπικές κοινωνίες που με αγωνία μάς παρακολουθούν. Δεν είναι η ώρα τώρα ούτε για σπέκουλα, ούτε για πολιτικαντισμό, ούτε για ψάρεμα σε θολά νερά, για συνωμοσιολογία, για αχρείαστες αντιπαραθέσεις τις οποίες θα πληρώσει πρώτα και κύρια η τοπική κοινωνία.
Επιβάλλει, λοιπόν, η συζήτηση του νομοσχεδίου τουλάχιστον επί της αρχής -και θα έρθω στα επιμέρους- να τοποθετηθούν οι πολιτικές δυνάμεις συγκεκριμένα.
Και πρέπει να εξηγήσουμε πέντε κυρίως σημεία επί της αρχής στους Δυτικομακεδόνες και στους Πελοποννήσιους φίλους μας και συνολικά στον ελληνικό λαό. Επιτρέψτε μου να τα αναφέρω διεξοδικά, γιατί θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά.
Πρώτη διάσταση επί της αρχής: Η προστασία του περιβάλλοντος. Το ζήτημα της απολιγνιτοποίησης συνδέεται με την πιο σημαντική απειλή που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα στην ιστορία της, όχι απλώς την κλιματική αλλαγή, αυτό που είπα και στην Επιτροπή, την κλιματική κατάρρευση και χρησιμοποιώ τη λέξη συνειδητά. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι το πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας, της κλιματικής κατάρρευσης. Από την απάντηση που θα δώσουμε στη μεγάλη αυτή πρόκληση εξαρτάται όχι απλώς η ευημερία μας, η επιβίωσή μας.
Κατά συνέπεια, όσες πολιτικές δυνάμεις επιμένουν να σφυρίζουν αδιάφορα, να συνωμοσιολογούν, να παραβλέπουν τα επιστημονικά δεδομένα, ή εξίσου κακά, να είναι και με το περιβάλλον και με τις ρυπογόνες δραστηριότητες που το καταστρέφουν, πραγματικά εδώ αποκαλύπτονται, δεν εξυπηρετούν καθόλου ούτε το εθνικό ούτε το λαϊκό συμφέρον.
Εγώ να δεχθώ τις διαφωνίες στα επιμέρους, να δεχθώ ότι αυτή η ρύθμιση πρέπει να γίνει αλλιώς, εκείνη η πρόταση, εκείνο το σχέδιο το αναπτυξιακό να προστεθεί, αλλά είναι δυνατόν να φάγαμε τέσσερις συνεδριάσεις στην Επιτροπή για να μας πείτε ότι η κλιματική κατάρρευση, το πρόβλημα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι συνωμοσία των πολυεθνικών; Είναι συνωμοσία των καπιταλιστών; Έχει ταξικό πρόσημο αυτή καθ’ εαυτή η κλιματική κατάρρευση;
Ε, λοιπόν, έχω νέα να σας πω: Όταν έγραφε ο Μαρξ «Το Κεφάλαιο» στα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα, δεν υπήρχε το πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκίνησε σε αυτή τη μακρά διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας ξαφνικά, από τα μέσα τότε του δεκάτου ενάτου αιώνα κυρίως στη Βρετανία και στη Δυτική Ευρώπη που πρώτες εκβιομηχανίστηκαν, προχώρησε, βεβαίως, η Αμερική και συνολικά η Δύση, για να φτάσει πλέον να αγκαλιάσει όλον τον κόσμο και κυρίως πια την Ασία, την αναδυόμενη αναπτυσσόμενη Ασία. Οι μισές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σήμερα από καύση άνθρακα και λιγνίτη για την ηλεκτροπαραγωγή προέρχονται από μία χώρα -οι μισές!- που λέγεται Κίνα, η οποία αναπτύσσεται ραγδαία από το 1980 και μετά, από τότε που εγκατέλειψε τον κρατικό σχεδιασμό δηλαδή και κυρίως μετά το 2000.
Δεν μπορεί με τα τσιτάτα, λοιπόν, του δεκάτου ενάτου αιώνα να έρχεστε εδώ και να προσπαθείτε να κάνετε πολιτική με αυτές τις αφέλειες και απλουστεύσεις. Βγείτε από την πνευματική οκνηρία και μπείτε στον 21ο αιώνα, επιτέλους! Προφανώς, η αντιμετώπιση της κλιματικής κατάρρευσης έχει πολιτική διάσταση και ταξικό πρόσημο, αλλά αυτή καθ’ εαυτή είναι μία πραγματικότητα την οποία δεν μπορείτε να αμφισβητείτε. Ούτε είναι δυνατόν να λέγεται ότι είναι συνωμοσία της Γερμανίας και των Γερμανών που θέλουν να μας καθυποτάξουν, την ώρα που και αυτοί έχουν τεράστιο πρόβλημα με την απανθρακοποίηση, απολιγνιτοποίηση και προχωρούν.
Δεν είναι, λοιπόν, συνωμοσία, αλλά ένα επιστημονικό δεδομένο ότι οι μισές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα προέρχονται από την καύση άνθρακα ή λιγνίτη κατά βάση για την ηλεκτροπαραγωγή και για την παραγωγή τσιμέντου, χάλυβα, αλλά κυρίως για την ηλεκτροπαραγωγή.
Ο άνθρακας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι το χειρότερο ορυκτό καύσιμο, χειρότερο από το πετρέλαιο και πολύ χειρότερο από το φυσικό αέριο και ο λιγνίτης είναι η χειρότερη μορφή άνθρακα, να το πούμε, είναι το πιο μολυσματικό, το πιο ρυπογόνο και με το λιγότερο θερμιδικό φορτίο και δυναμικό ορυκτό καύσιμο. Δεν μπορεί να υπάρξει αντιμετώπιση της κλιματικής κατάρρευσης, χωρίς παγκοσμίως απολιγνιτοποίηση και δεν μπορεί η χώρα μας να κουνήσει το δάχτυλο στους άλλους, στους Κινέζους, στους Ινδούς, στην Ασία, που είναι το 80% του προβλήματος σήμερα -το 80% του προβλήματος!- αν δεν κάνει η ίδια τα κουμάντα της.
Άρα, επί της αρχής, πρώτον, να συμφωνήσουμε ότι έχουμε πρόβλημα της κλιματικής κατάρρευσης.
Δεύτερον, επί της αρχής να συμφωνήσουμε ότι, πέρα από το περιβάλλον, υπάρχουν και τα οικονομικά που καθιστούν τη χρήση λιγνίτη εξαιρετικά ασύμφορη και ζημιογόνα. Μισό δισεκατομμύριο είναι το κόστος για τη ΔΕΗ από τη λειτουργία των μονάδων της κάθε χρόνο και είναι ένα κόστος το οποίο αυξάνει, διότι αυξάνουν οι τιμές των δικαιωμάτων ρύπων σε όλη την Ευρώπη -γιατί εδώ ακούσαμε πολλές τρέλες. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη άνθρακα φθίνει και φθίνει δραματικά και φθίνει πέρα από το περιβάλλον και για οικονομικούς λόγους. Άρα, το οικονομικό είναι δίπλα στο περιβαλλοντολογικό. Να συμφωνήσουμε και σ’ αυτό, ότι έχει καταστεί ασύμφορη.
Τρίτον, ακούσαμε ξανά ότι η απολιγνιτοποίηση είναι βίαιη. Ακούστε τώρα τα στοιχεία για το «βίαιη»: Όπως σας εξηγήσαμε στην επιτροπή, βίαιη ήταν τα δέκα χρόνια 2010-2019 και κυρίως, την τελευταία πενταετία του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να είναι δίκαιη. Διότι η μεγαλύτερη πτώση -τα είπαμε αυτά- ήταν το 2016 και το 2019 επί ΣΥΡΙΖΑ, συνολικά 55% πτώση από το 70% της πτώσης της λιγνιτοπαραγωγής την τελευταία δεκαετία. Ήδη έχουμε 70% πτώση. Το 55% από το 70% συνέβη επί των ημερών σας και για να μη ξεχνιόμαστε, δεν έγινε τίποτα για αυτό το 55%.
Όμως, θέλω να σας δώσω τα στοιχεία των υπολοίπων χωρών. Το 2020, σε έναν χρόνο στη Βρετανία η ανθρακοπαραγωγή μειώθηκε 35%, σε έναν χρόνο. Στην Ισπανία κλείσανε επτά λιγνιτικοί σταθμοί και η παραγωγή μειώθηκε 50%, σε έναν χρόνο, το 2020. Στη Βρετανία από 40% που ήταν πριν από μια δεκαετία, έχει πέσει στο 2%, μέσα σε μία δεκαετία. Όσον αφορά τους ζηλευτές του Trump -που υπάρχουν κάποιοι εδώ μέσα- να θυμίσω ότι ο Trump είχε βγει με ατζέντα υπέρ του λιγνίτη και του άνθρακα. Επί των ημερών του Trump η παραγωγή άνθρακα στην Αμερική έπεσε κατά 25% μεταξύ 2016 και 2019, ακριβώς γιατί δεν συμφέρει για λόγους οικονομικούς κι όχι για λόγους περιβαλλοντολογικής πίεσης. Στην Πορτογαλία η παραγωγή άνθρακα εγκαταλείφθηκε αντί για το 2030 που ήταν προγραμματισμένο -μια χώρα όμοια με μας και σε μέγεθος και σε άλλα χαρακτηριστικά και βιοτικό επίπεδο- το 2021, φέτος. Άρα, πρώτον: βίαιος μετασχηματισμός υπήρξε στο παρελθόν. Τώρα είναι ο δίκαιος. Δεύτερον: βίαιος υπάρχει και αλλού, κυρίως αλλού, σε όλες αυτές τις χώρες που ενδεικτικά ανέφερα.
Μας είπαν κάποιοι ότι εκποιούμε τον εθνικό πλούτο. Υπάρχουν –λέει- τριακόσια δισεκατομμύρια λιγνίτη το οποίο δεν θα αξιοποιήσουμε, διότι είμαστε υποταγμένοι στους Γερμανούς. Καλά, με συγχωρείτε, κύριοι συνάδελφοι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε έναν διαγωνισμό για την εκποίηση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ; Πόσοι προσήλθαν σε αυτόν τον διαγωνισμό, για να πάρουν αυτόν τον αμύθητο πλούτο και να τον εκμεταλλευτούν; Κανένας! Δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους διαγωνισμός, και μάλιστα εκποίησης ενός τόσο μεγάλου πλούτου, που να μην εμφανιστεί κανένας αγοραστής. Ό,τι και να λέτε εδώ, όποια σαχλαμάρα και να μας κατέβει στο κεφάλι, έρχεται η πραγματικότητα και μας διαψεύδει. Δεν υπήρξε κανένας αγοραστής για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, γιατί όλοι ξέρουν -όταν είναι να βάλουν λεφτά, όχι όταν λένε τα εύκολα λόγια- ότι δεν υπάρχει κέρδος από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω λιγνίτη και γι’ αυτό δεν προχώρησε η προσπάθεια -έτσι κι αλλιώς καταδικασμένη από την αρχή και για άλλους λόγους του ΣΥΡΙΖΑ.
Μας είπατε δε -και να τελειώσω με τα επί της αρχής- ότι υπάρχει η τεχνολογία, η οποία κάνει τον λιγνίτη περιβαλλοντολογικά συμβατό. Σε ποιον τα λέτε αυτά; Καθίστε και διαβάστε και πείτε επιτέλους την αλήθεια και στους κατοίκους των περιοχών, δηλαδή ότι το περίφημο «CCS, carbon capture and storage technology» που δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα είναι μια πανάκριβη τεχνολογία η οποία μπορεί να λειτουργήσει σε μικρή κλίμακα, αλλά προφανώς, στην τεράστια κλίμακα που έχουμε να κάνουμε στη λιγνιτοπαραγωγή είναι παντελώς ασύμφορη, εντελώς πρωτόλεια και έχει μπροστά της πολλές δεκαετίες ώσπου να δώσει τα πραγματικά αποτελέσματα που θέλουμε.
Επιπλέον, δεν λέτε την αλήθεια ότι η λειτουργία αυτών των λιγνιτκών μονάδων έχει προ πολλού λήξει πέραν του περιβαλλοντολογικού και ότι για να συνεχίσουν να λειτουργούν, μετά τις αλλεπάλληλες παρατάσεις που πήραν και κάποιες λειτουργούν χωρίς άδεια -σας τα είπε χθες και ο Υπουργός- θα πρέπει να γίνουν επιπλέον επενδύσεις για να λειτουργήσουν και να μπορέσουν να αδειοδοτηθούν σωστά, πέραν του περιβαλλοντολογικού.
Άρα, επί της αρχής κάνω έκκληση –θα μπω και στα επιμέρους- να συμφωνήσουμε ότι έχουμε πρόβλημα περιβαλλοντολογικό και κλιματικής κατάρρευσης, ότι το πρόβλημα δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε χωρίς την απολιγνιτοποίηση, ότι την απολιγνιτοποίηση πέρα από το περιβάλλον, μας την επιβάλλει η τεχνολογία και τα οικονομικά, ότι υπήρξε βίαιη στο παρελθόν, όχι τώρα, ότι βίαιη είναι αλλού -με τα στοιχεία που σας έδωσα- ότι δεν υπάρχει εθνικός πλούτος τον οποίο εμείς υποτάσσουμε στα συμφέροντα των ξένων και ότι, εν πάση περιπτώσει, η όποια τεχνολογία δεν μπορεί να λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα και ότι πρέπει κάτι να κάνουμε. Άρα, επί της αρχής, θα περίμενα εσείς, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να ψηφίσετε υπέρ, ιδίως το ΚΙΝΑΛ και οι υποτιθέμενοι οικολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25.
Ας δούμε τώρα τα άρθρα. Ακούστηκαν πάρα πολλά για το φυσικό αέριο. Ξαφνικά το φυσικό αέριο είναι το πρόβλημα, το οποίο έχει τη μισή συμβολή και βεβαίως είναι ορυκτό καύσιμο και μολύνει. Μολύνει μισά σε σχέση με τον λιγνίτη. Χρειαζόμαστε να έχουμε μονάδες βάσης. Χρειάζεται να συνδέσουμε το εθνικό δίκτυο με την Ευρώπη ακόμα καλύτερα, για να μπορούμε να παίρνουμε ενέργεια, όταν εκείνοι παράγουν και να δίνουμε ενέργεια όταν εμείς παράγουμε από ΑΠΕ. Άρα, πρέπει να κάνουμε έργα εκεί, στη διασύνδεση με την Ιταλία επιπλέον και με την υπόλοιπη Ευρώπη μέσω Βαλκάνιων. Πρέπει να προχωρήσουμε σε τεχνολογίες αποθήκευσης. Η μεγαλύτερη τεχνολογία, αυτή που έχουμε, είναι οι αντλιοταμιευτήρες. Εσείς είσαστε ενάντια και στα φράγματα και στους αντλιοταμιευτήρες. Προσέξτε τώρα: και στις ανεμογεννήτριες που καταστρέφουν, και στα φωτοβολταϊκά, και στα φράγματα και στους αντλιοταμιευτήρες και στις διασυνδέσεις τις οποίες δεν προχωρήσαμε και στο φυσικό αέριο και στο ένα και στο άλλο. Ε, πείτε μας επιτέλους, πώς θα παράγουμε ενέργεια για να διατηρήσουμε και να αυξήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο, το απαραίτητο. Θα είμαστε με τα κεριά; Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και γι’ αυτό χρειάζεται απαντήσεις.
Τώρα, χρειαζόμαστε σχέδιο και χρηματοδότηση για να προχωρήσουμε σε αυτή την απολιγνιτοποίηση. Δεν είχαμε ούτε σχέδιο ούτε χρηματοδότηση. Τα φέρνουμε τώρα με το νομοσχέδιο και με όλα αυτά που έγιναν τα προηγούμενα δύο χρόνια που σας τα εξηγήσαμε. Πάνω από επτά δισεκατομμύρια, όταν η χρηματοδότηση ήταν μηδέν.
«Επί των ημερών σας δεν έγινε διαβούλευση». Ουδέν αναληθέστερον. Ήταν διεξοδική, είναι μια διαβούλευση η οποία θα συνεχιστεί -δεν τελειώνει ποτέ, σας τα είπε και ο κύριος Υπουργός χθες- ακούσατε τους δημάρχους, τους περιφερειάρχες και θα τους ακούμε συνέχεια και διαρκώς.
Μας είπατε και το άλλο, γιατί κάθισα και τα έψαξα, για τα περιφερειακά χωροταξικά σχέδια –λέει- που δεν τα φέραμε εμείς και προχωρούμε στα πολεοδομικά, στο επιμέρους, ενώ δεν έχουμε κάνει το γενικό. Μάλιστα. Ρωτήστε, λοιπόν, τον κ. Σταθάκη, τον δικό σας Υπουργό, γιατί, ενώ ψήφισε και κύρωσε τα γενικά χωροταξικά σχέδια άλλων περιφερειών δεν το έκανε το 2018 για τη δυτική Μακεδονία και την Πελοπόννησο.
Έχω εδώ όλη την αλληλογραφία στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Χωροταξίας, για να αποκαλυφθούμε τώρα σήμερα όλοι και να πέσουν οι μάσκες. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ πήρε χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να γίνουν τα χωροταξικά και ενώ έγιναν τα χωροταξικά και του τα υπέβαλε η κ. Ειρήνη Κλαμπατσέα, η δική σας Γενική Γραμματέας, επί των ημερών σας ο κ. Σταθάκης πιεζόμενος για να μην προχωρήσει στην απολιγνιτοποίηση, δεν υπέγραψε και δεν κύρωσε τα δύο γενικά πολεοδομικά σχέδια των δύο πληττόμενων περιοχών κατ’ εξαίρεση και σε αντίθεση με ό,τι έκανε με την υπόλοιπη χώρα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα για τα γενικά χωροταξικά. Για να μην κουνάτε το δάχτυλο, γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξε πολύ τοξικότητα και πολύ δηλητήριο και πολλή σπέκουλα και τυφλές αντιδράσεις και ψάρεμα στα θολά νερά, κύριε Πρόεδρε και εκμετάλλευση του πόνου και της αγωνίας των πολιτών. Και επειδή φοβάμαι ότι θα συνεχιστεί, πρέπει εδώ να τραβήξουμε μια γραμμή και να πούμε ότι πρέπει να συνεννοηθούμε, ότι θα είμαστε δίπλα στους κατοίκους με αξιοπιστία, όπως το κάνει η Νέα Δημοκρατία με αξιοπιστία. Την ερχόμενη εβδομάδα θα συζητήσουμε τον προϋπολογισμό. Για πρώτη φορά διαψεύδονται οι προβλέψεις του προϋπολογισμού προς τα πάνω. Ξεκινήσαμε με 3,6…
Λέω, λοιπόν, για τη δική σας αναξιοπιστία, επειδή θα τα συζητήσουμε αναλυτικά την άλλη βδομάδα. Όλες οι προβλέψεις του προϋπολογισμού σας το 2016, το 2017, το 2018 έπεσαν έξω. Λέγατε για ανάπτυξη 3%, είχαμε 1,5%. Λέγατε για ανάπτυξη 2,8%, είχαμε 1,3%. Δεν υπήρξε δικό σας προϋπολογισμός που να πέτυχε τον στόχο της ανάπτυξης. Αντίθετα, ο δικός μας, του 2021, ξεκίνησε με 3,6%, πήγε στο 5,9%, τώρα είναι στο 6,9% και θα φτάσει στο 8%. Ουδέποτε στο παρελθόν είχαμε ανάπτυξη υπερδιπλάσια σε σχέση με την πρόβλεψη, κάτι που δείχνει την αξιοπιστία. Έχουμε ένα ενδιάμεσο μεταβατικό πρόγραμμα μέχρι το 2023 και έχουμε το μεγάλο πρόγραμμα των 7 δις, το οποίο αναλύθηκε διεξοδικά και δόθηκαν οι πίνακες.
Δεν μπορούμε να πατάμε σε δύο βάρκες, να είμαστε και με το περιβάλλον και με τους ρύπους και με τον λιγνίτη και με τους οικολόγους.
Για μας, κύριε Πρόεδρε, για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη η απολιγνιτοποίηση είναι κομβικό ζήτημα, είναι ταυτοτικό ζήτημα. Καθορίζει τη Νέα Δημοκρατία στη νέα εποχή. Η μεγάλη φιλελεύθερη ευρωπαϊκή παράταξη είναι απολύτως στοιχημένη στην παγκόσμια και την πανευρωπαϊκή προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής κατάρρευσης, χωρίς αντιφάσεις, χωρίς πίσω-μπρος, χωρίς ψέματα.
Τις αντιφάσεις τις έχετε εσείς. Περιμένω να σας ακούσω και ενδεχομένως να επανέλθω στο κλείσιμο της συζήτησης, αφού ακούσουμε όλους τους συναδέλφους.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δευτερολογία:
Κύριε Πρόεδρε, θα σας είμαι ειλικρινής. Εμένα δεν με πειράζει η υπέρβαση του χρόνου όταν έχει να ειπωθεί κάτι ουσιαστικό. Αυτό που με ενοχλεί είναι η επανάληψη των ίδιων και των ίδιων και η αφασία που επέδειξαν κάποιοι συνομιλητές μας σε αυτές τις τέσσερις μέρες που συζητάμε το νομοσχέδιο, θα επανέλθω σε αυτό.
Επιτρέψτε μου να απαντήσω σε δύο-τρία σημεία πολύ γρήγορα στην εισηγήτρια της μείζονος Αντιπολίτευσης. Ως προς τα μνημόνια μία φράση μόνο. Είναι μια δύσκολη συζήτηση αυτή. Εγώ θα αντιπαρέλθω το γεγονός ότι τα μισά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από την παράταξη που το 2010 υπέγραψε το μνημόνιο. Θα αντιπαρέλθω και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε ένα τρίτο μνημόνιο που συμπεριελάμβανε και το πρώτο και το δεύτερο.
Θα πω τούτο: Πού ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό που προηγήθηκε του 2010; Ήταν η δύναμη ανάσχεσης του εκτροχιασμού ή επιτάχυνσής του; Όταν οι παλιοί έδιναν ένα ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε να μην το δώσουμε ή να δώσουμε πέντε; Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε τη χρεοκοπία της χώρας όχι το 2010, αλλά το 2005, το 2000 πιο πριν αν γινόταν. Άρα δεν είναι αθώος του αίματος μόνο και μόνο επειδή κάποιοι από αυτούς δεν είχαν κυβερνήσει. Πολλοί από αυτούς είχαν κυβερνήσει και έχουν ευθύνες. Αλλά και αυτοί που δεν είχαν κυβερνήσει μέχρι το 2015 δεν έχουν ευθύνες με αυτά που λέγανε; Είναι μόνο στις κυβερνήσεις; Δεν ανήκει συνολικά στο πολιτικό σύστημα, στους δημοσιογράφους, στους εκτός πολιτικής, σε όλους αυτούς που μας οδήγησαν στο 2010; Αν είναι λοιπόν να την κάνουμε αυτή την κουβέντα, να την κάνουμε ουσιαστικά, να την κάνουμε σε βάθος χωρίς απλουστεύσεις και ευκολίες.
Από κει και πέρα ως προς τη μετάβαση προφανώς είναι ζήτημα πολιτικής. Προφανώς κανείς δεν αρνείται την πολιτική και εγώ πρώτος. Αλλά άλλο αυτό κι άλλο η αμφισβήτηση των επιστημονικών δεδομένων για την κλιματική κατάρρευση. Διότι εδώ ακούσαμε τρέλες από διάφορες πολιτικές πλευρές.
Και να συμφωνήσουμε για τον νεοφιλελευθερισμό. Πού τον είδε τον νεοφιλελευθερισμό, αυτή την καραμέλα τη διαρκή; Στην Ευρώπη να θυμίσουμε το μισό ΑΕΠ των ευρωπαϊκών χωρών αναδιανέμεται από το κράτος. Περίπου το 50% είναι η συμμετοχή του κράτους μέσω του κρατικού προϋπολογισμού και των ασφαλιστικών ταμείων, το ίδιο και στη χώρα μας, το μισό. Η Ευρώπη έχει τη μεγαλύτερη κοινωνική δαπάνη στον κόσμο, τόση όσο όλος ο υπόλοιπος κόσμος μαζί. Τα πεντακόσια εκατομμύρια των ευρωπαίων ξοδεύουν για κοινωνική προστασία και αλληλεγγύη όσο η υπόλοιπη ανθρωπότητα μαζί. Είναι δυνατόν να συζητάμε σε αυτήν την Ευρώπη για νεοφιλελευθερισμό με μια κρατική παρέμβαση τεράστια, η οποία αυξήθηκε ακόμη περισσότερο επί πανδημίας και με τη δική μας Κυβέρνηση με τα 43 δισεκατομμύρια; Έλεος πια με αυτή την τεμπελιά! Τεμπελιά και οκνηρία πνευματική, έλλειψη επιχειρημάτων, διαρκές αναμάσημα λιωμένης καραμέλας.
Και να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο. Κακός, κάκιστος ο νεοφιλελευθερισμός, όπως μας λέει η Αντιπολίτευση, αλλά ακόμη χειρότερος ο κρατικός σχεδιασμός, για να μην μπερδευόμαστε εδώ, και στο ζήτημα του περιβάλλοντος. Διότι κατάφερε το ανήκουστο ο κρατικός σχεδιασμός να μην έχουμε ούτε προστασία του περιβάλλοντος ούτε ευημερία. Δηλαδή και φτωχοποίηση και κακό περιβάλλον. Τα εγκλήματα τα περιβαλλοντολογικά της Σοβιετικής Ένωσης είναι πασίγνωστα. Λίμνες αποξηράθηκαν ολόκληρες, εξαφανίστηκαν, όπως η Αράλη στο μέσον της Σιβηρίας. Είναι γνωστά αυτά. Για να μην πω για ολόκληρες περιοχές, οι οποίες είναι μέχρι σήμερα μολυσμένες και δεν κατοικούνται, για να μην πω για το Τσερνομπίλ. Δηλαδή εδώ είναι γνωστά όλα αυτά.
Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα το πολιτικό, το μείζον, στο οποίο πρέπει να τοποθετηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις -και σήμερα αυτά καταγράφονται για τον ιστορικό του μέλλοντος και είναι σημαντικό- είναι αν μπορούμε να συνδυάσουμε την ευημερία με τη μετάβαση. Σκέτη η μετάβαση δεν αρκεί. Το να γίνουμε όλοι φτωχοί και να ζούμε με κεριά αυτό είναι το εύκολο. Το θέμα είναι να διατηρήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο και να το αυξήσουμε ει δυνατόν, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον. Να έχουμε μια φιλική προς το περιβάλλον καπιταλιστική ευημερία.
Εμείς πιστεύουμε ως Νέα Δημοκρατία ότι αυτό είναι εφικτό με τη χρήση των αγορών, με τη χρήση της έξυπνης κρατικής παρέμβασης και με τη χρήση της τεχνολογίας. Υπάρχουν κάποιοι φονταμενταλιστές που θεωρούν ότι είναι αδύνατον. Υπάρχουν αυτοί. Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι αρνούνται τα γεγονότα και τα επιστημονικά δεδομένα.
Εμείς δεχόμαστε τα επιστημονικά δεδομένα, τα θεωρούμε δεδομένα, δεν αμφισβητούμε την επιστήμη, που μας λέει ότι η θερμοκρασία ανεβαίνει και είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και η Ελλάδα θα πληγεί περισσότερο από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά πιστεύουμε ότι με έναν έξυπνο συνδυασμό αγορών, τεχνολογίας και κρατικής παρέμβασης μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά και να εξασφαλίσουμε και ευημερία, καλύτερη ευημερία. Και βεβαίως αυτό είναι η πολιτική, η πολιτική μας πρόταση, την οποία έχουμε καταθέσει ξεκάθαρα και για την οποία θα κριθούμε.
Δεν σας κρύβω ότι εκπλήσσομαι με τον διάλογο ο οποίος προηγήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Δεν αφορά όλους τους συναδέλφους, αλλά πολλούς από αυτούς, οι οποίοι πώς τον εννοούν αυτόν το διάλογο; Να έρχονται εδώ επί τέσσερις μέρες, στην πρώτη συνεδρίαση, στην τρίτη συνεδρίαση, στην τέταρτη συνεδρίαση της Επιτροπής και εδώ στην Ολομέλεια και να λένε τα ίδια πράγματα; Τα ίδια πράγματα; Παράλληλοι μονόλογοι χωρίς να ακούω τις απαντήσεις;
Εγώ έκανα μια προσπάθεια, και δείτε το και από τα Πρακτικά, έκανα διαφορετικές ομιλίες. Προσάρμοσα ανάλογα σε αυτά που ειπώθηκαν για να απαντήσω. Εσείς πήρατε το ίδιο τσιτάτο και μου το επαναλάβατε τρεις φορές. Κι όχι μόνον αυτό. Πήρατε τα ενημερωτικά σημειώματα, για να είμαστε ειλικρινείς τώρα -τέτοια τεμπελιά και οκνηρία- των εισηγητών σας και τα επαναλάβατε όλοι εις δεκαπλούν! Τα ίδια και τα ίδια χωρίς καμία συμβολή στον διάλογο. Διότι έρχεστε εδώ και επαίρεστε και γκρινιάζετε γιατί δεν γίνεται διαβούλευση, γιατί δεν γίνεται διάλογος, διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας και πώς τον εννοείτε αυτόν το διάλογο; Να ακούσουμε τα ίδια και τα ίδια χωρίς να ακούτε τον συνομιλητή; Με ποιον συνομιλείτε; Με το υπερπέραν ή με την ιστορία, έχετε την ψευδαίσθηση κάποιοι από εσάς;
Δεν θεωρώ ότι είναι ψυχιατρική διαταραχή. Θεωρώ ότι είναι τεμπελιά, ότι δεν έχετε επιχειρήματα και αντί να έρθετε να κάνετε εδώ μια εμπλοκή με τον συνομιλητή και να απαντήσετε, να καταλάβετε τι σας λέει ο άλλος επαναλαμβάνετε μονότονα το ίδιο πράγμα.
Και μας λέτε ότι δεν υπήρξε διαβούλευση. Με συγχωρείτε, αλλά η κυρία Τελιγιορίδου από την Καστοριά, που μας είπε ότι είχε πόσες συνομιλίες με τον κ. Μουσουρούλη, πόση διαβούλευση έκανε η ίδια; Το ομολογεί. Δεν της άρεσαν οι απαντήσεις, αλλά συνομιλίες υπήρξαν, αποκαλύπτεται, λανθάνουσα γλώσσα λέγει την αλήθεια. Λοιπόν αυτά προς την κυρία Τελιγιορίδου.
Ακούσαμε ότι ο λιγνίτης είναι καθαρός; Μα, σοβαρά στην ελληνική Βουλή το 2021 λέγονται αυτά για το πιο ρυπογόνο από τα ορυκτά καύσιμα; Κοροϊδεύουμε τις τοπικές κοινωνίες στα μούτρα τους; Ούτε το φυσικό αέριο είναι καθαρό, ακόμα περισσότερο το πετρέλαιο, ακόμα περισσότερο το μαζούτ, ακόμα περισσότερο ο άνθρακας, ακόμα περισσότερο ο λιγνίτης, ακόμα περισσότερο ο ελληνικός λιγνίτης. Αυτά είναι τα δεδομένα τα επιστημονικά, για να μην κοροϊδευόμαστε.
Είναι πλούτος; Τριακόσια δισεκατομμύρια μας είπαν. Και ήρθε μετά και ο αρχηγός του κόμματος να μας το επαναλάβει, τη στιγμή που η χρήση του λιγνίτη προκαλεί ζημιά στη ΔΕΗ κάθε χρόνο μισό δισεκατομμύριο και που όταν πήγαμε να δώσουμε αυτόν τον πλούτο δεν βρέθηκε κανένας αγοραστής να το πάρει; Μα, δεν ακούτε; Σας τα είπαμε στην πρώτη συνεδρίαση, τα ξαναεπαναλάβατε στην τρίτη. Σας τα είπαμε στην τρίτη, τα ξαναεπαναλάβατε στην τέταρτη. Σας τα είπαμε στην τέταρτη και ήρθατε εδώ και μας τα είπατε στην Ολομέλεια. Και μας τα είπε μετά και ο αρχηγός σας. Έλεος!
Υπάρχει, λέει, τεχνολογία δέσμευσης του άνθρακα; Μα δεν ακούτε τι σας είπα; Ότι σε αυτές τις μεγάλες κλίμακες δεν υπάρχει τέτοια τεχνολογία σήμερα συμφέρουσα, που να μπορεί να δεσμεύσει τον άνθρακα που εκλύει η καύση του λιγνίτη στην Πτολεμαΐδα, στην Καρδιά, στη Μεγαλόπολη. Δεν υπάρχει. Και όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο, έρχεται ο αρχηγός σας -άλλου κόμματος αυτός- να μας θυμίσει το παρελθόν του. Πάμε να το ξεχάσουμε και δεν μας αφήνει. Να κάνουμε ρήξη, λέει, με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι η λύση. Μας θύμισε το 2015. Η ρήξη. Να το ξαναθυμηθούμε, αντί να μιλήσουμε σοβαρά, να πάμε ένα βήμα παραπάνω στην κουβέντα μας, να πούμε ότι το σύστημα τιμολόγησης των δικαιωμάτων ρύπων είναι προβληματικό.
Να πάμε τώρα την κουβέντα λίγο σε βάθος, για να μη λέμε ευκολίες. Διότι, αντί, κύριε Πρόεδρε, να τιμολογούμε την κατανάλωση, τιμολογούμε μόνο την παραγωγή, με αποτέλεσμα να πληρώνει ο Έλληνας, να πληρώνει η ΔΕΗ τα δικαιώματα ρύπων, αλλά όταν εισάγουμε ένα προϊόν από την Τουρκία ή από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης που παράγεται ρυπογόνα, μέσα από μια ενέργεια που είναι ρυπογόνα, δεν ενσωματώνεται στην τιμή, όταν εισάγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών προϊόντων που παράγονται έχοντας ενσωματώσει στην τιμή της ενέργειας που έχουν χρησιμοποιήσει τους ρύπους, ενώ εκτός Ευρώπης τα προϊόντα που έρχονται είναι φθηνότερα και υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να συζητήσουμε εδώ σοβαρά, αν ξέρουμε τι μας γίνεται.
Θα αυξηθεί, λέει, φέτος η παραγωγή λιγνίτη. Το είπε και ο Υπουργός. Βεβαίως, δεν το καταλάβατε αυτό, ότι υπάρχει πρόβλημα στην αγορά φυσικού αερίου και έχει ξαφνικά γίνει πιο οικονομικός για κάποιες εβδομάδες, για κάποιους μήνες; Θα το δούμε πόσο, αλλά δεν είναι αυτό το μακροπρόθεσμο. Γιατί; Μα, όταν έχεις 16% ανάπτυξη στο δεύτερο τρίμηνο και 13% ανάπτυξη το τρίτο τρίμηνο, έχεις αύξηση της ζήτησης ενέργειας και αυτό συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και δεν αρκεί το φυσικό αέριο. Και έχουν γίνει και μια σειρά από άλλα πράγματα. Προφανώς, όταν έχεις αυτήν την εκρηκτική ανάπτυξη, έχεις και ενεργειακή κρίση. Είναι τα παρεπόμενα, τα οποία πρέπει να λύσουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ο λιγνίτης έγινε συμφέρων.
Και θα βασιστούμε, λέει, στο φυσικό αέριο. Μα, δεν διαβάσατε το στρατηγικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει 4,5 γιγαβατώρες επιπλέον από ΑΠΕ μέχρι το 2030 και από 30% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να φτάσει στο 70%;
Είσαστε υπέρ των ΑΠΕ. Αλήθεια; Και τότε γιατί είσαστε πάντα πίσω από κάθε διαμαρτυρία για τις ΑΠΕ; Δεν υπάρχει μαρτυρία στην οποία να μην υπάρχει από πίσω ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ.
Κύριε Αρσένη, εσείς αναφερθήκατε στον Υπουργό, αλλά δεν είναι εδώ παρών να σας απαντήσει και δεν θα επιχειρήσω να σας απαντήσω για εκείνον. Θα σας πω μόνο τούτο, επειδή ήμουν παρών. Μιλήσατε για τη βρετανική λύση, να ακολουθήσουμε τους Βρετανούς.
ΚΡΙΤΩΝ-ΗΛΙΑΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Δεν είπα μόνο για τη Βρετανία. Είπα όλα τα παραδείγματα παγκοσμίως.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙΡΙΔΗΣ: Εγώ σας άκουσα και κατάλαβα να ακολουθήσουμε τη Βρετανία και πώς το κάνει η Βρετανία. Εν πάση περιπτώσει, η Βρετανία να πούμε ότι έχει φυσικό αέριο και μάλιστα σε διπλή τιμή από την Ελλάδα, διότι είναι νησί και έχει πρόβλημα προμήθειας, έχει καταργήσει τον άνθρακα και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα από εμάς και ξαναφέρνει πίσω τα πυρηνικά. Αυτή είναι η Βρετανία. Εκεί αναφέρονταν τα πυρηνικά, για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
ΚΡΙΤΩΝ-ΗΛΙΑΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙΡΙΔΗΣ: Βεβαίως, και κάποιες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Γαλλία -το ξέρετε αυτό-, ξαναφέρνουν τα πυρηνικά και ανοίγουν πυρηνικά.
ΚΡΙΤΩΝ-ΗΛΙΑΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Και η Γερμανία…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙΡΙΔΗΣ: Οι Γερμανοί όχι. Οι Γερμανοί γι’ αυτό ρουφάνε το φυσικό αέριο και δεν φτάνει μέχρι εδώ και έχει ανέβει η τιμή του.
Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και δεν υπάρχουν παραμύθια εδώ. Εδώ υπάρχουν δυσκολίες εξισώσεις και εξισορροπήσεις.
Και μας λέτε για το ξαφνικό και τώρα αλλάζουμε. Μα, δεν ακούσατε ότι το καλοκαίρι του 2021 το 40% που ήταν στόχος μέχρι το 2030 μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990 πήγε στο 55%; Εν μία νυκτί. Αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στο καλοκαίρι να αυξήσει το στόχο από 40% μείωση σε 55% μείωση. Αυτό το 15% δεν είναι μια τρομακτική αλλαγή στην οποία πρέπει και εμείς φυσικά να αντιδράσουμε; Κι αν ο στόχος για απολιγνιτοποίηση το 2028 ήταν φιλόδοξος, πρέπει να γίνει ακόμη πιο φιλόδοξος, αν από 40% πρέπει να πάμε στο 55%; Διότι ο λιγνίτης -τα είπαμε και να ξαναπάμε- είναι το ένα τρίτο (1/3) των εκπομπών του θερμοκηπίου στην πατρίδα μας. Χωρίς αυτόν, χωρίς απολιγνιτοποίηση, δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσουμε το στόχο.
Μας λέει η κυρία Πέρκα: «Είμαστε υπέρ των ΑΠΕ». Και υπάρχουν, πράγματι, στα χαρτιά στην επιφάνεια κάποιοι εδώ που είναι υπέρ των ΑΠΕ, αλλά σας είπα ξανά ότι δεν υπάρχει διαμαρτυρία σε οποιαδήποτε τοπική κοινωνία ενάντια σε ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, οποιεσδήποτε ΑΠΕ, που να μην κρύβεται από πίσω και να μη βρίσκεται από πίσω ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ. Και το ξέρετε και εσείς, διότι έχετε υποστεί την κριτική και διότι αυτό που είπατε, ότι αυτές οι διαμαρτυρίες δεν είναι πάντοτε δικαιολογημένες το ξέρετε ότι θα το πληρώσετε εσωκομματικά και ότι είναι μεγάλη υπέρβαση. Και σας το υπογράμμισα ότι είναι υπέρβαση και σας συνεχάρη για την υπέρβαση. Αλλά από εκεί και πέρα, να είμαστε ειλικρινείς ότι εδώ έχουμε δύο και τρεις και τέσσερις διαφορετικούς ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχουμε στα εμβόλια, όπως έχουμε στην πανδημία τον ΣΥΡΙΖΑ Ξανθού και τον ΣΥΡΙΖΑ του αψύ από τα Σφακιά.
Σας ρώτησα κάτι και έπρεπε να απαντήσετε. Γιατί δεν υπογράψατε και δεν εκδώσατε εσείς τα γενικά περιφερειακά χωροταξικά σχέδια της Δυτικής Μακεδονίας και της Πελοποννήσου; Εγώ σας έφερα στοιχεία ότι τα είχε έτοιμα ο κ. Σταθάκης. Ο κ. Σταθάκης υπέγραψε των υπολοίπων περιφερειών. Δεν υπέγραψε των δύο συγκεκριμένων περιφερειών, παρόλο που του τα έφερε η γενική γραμματέας, η Ειρήνη Κλαμπατσέα, η δικιά σας γενική γραμματέας, χωροτάξης η ίδια. Και δεν το έκανε, γιατί υπήρξαν αντιδράσεις στην απολιγνιτοποίηση και δεν την προχωρήσατε. Και έρχεστε τώρα και μας εγκαλείτε γιατί δεν τα προχωρήσαμε.
Μην κοροϊδευόμαστε και σε κάθε περίπτωση να απαντάτε στα ερωτήματα, όπως έχω προσπαθήσει εγώ να κάνω. Κάθομαι, κρατάω τις σημειώσεις μου και απάντησα και την πρώτη φορά και τη δεύτερη φορά και την τέταρτη φορά και δεν έρχομαι εδώ να επαναλαμβάνω το ίδιο παραμύθι τεμπέλικα και νωχελικά.
Κλείνω. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον κ. Παπαθανάση για την πολύ δύσκολη δουλειά που έκανε όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα, και αυτόν και τους συνεργάτες του, και για τη συνεργασία που είχαμε την προσωπική. Αισθάνομαι ότι απέκτησα έναν καινούργιο φίλο, πραγματικά, σε όλη αυτή τη διαδρομή. Και βεβαίως, να ευχαριστήσω τον Υπουργό κ. Γεωργιάδη, που δεν είναι σήμερα μαζί μας, αλλά ήταν πάντοτε η στήριξη του πολύτιμη, και βεβαίως τον κ. Μουσουρούλη -το είπα και στην επιτροπή- ο οποίος είναι ένας τεχνοκράτης των Βρυξελλών που ξέρει από ευρωπαϊκά. Αυτό να του το δώσουμε τουλάχιστον, γιατί εδώ έχουν αμφισβητήσει τα πάντα. Δούλεψε πάρα πολύ. Να ευχαριστήσω τον κ. Τζώρτζη και όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες. Αδικώ πολλούς.
Να πω ότι θα είμαστε δίπλα στους κατοίκους. Η Δυτική Μακεδονία πρόσφερε πάρα πολλά στην εκβιομηχάνιση και στη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, σε αυτά που εσείς λέτε στην Αριστερά «πέτρινα χρόνια», τα πέτρινα χρόνια της τεράστιας ανάπτυξης, που πήραμε την Ελλάδα το 1950 ψωροκώσταινα και την κάναμε ισότιμο μέλος της Ευρώπης το 198, μέσα σε τριάντα χρόνια. Μακάρι να είχαμε κι άλλα τέτοια πέτρινα χρόνια.
Θα είμαστε δίπλα τους, απολύτως δίπλα τους και στη Μεγαλόπολη και στην Δυτική Μακεδονία. Και έχουμε πει τούτο, ότι για μας είναι εμβληματική στρατηγική, καθοριστική επιλογή, όπως ήταν η ένταξη στην Ευρώπη, όπως ήταν οι δυο-τρεις μεγάλες στρατηγικές επιλογές που κάναμε και μας δικαίωσαν. Έτσι κι αυτή. Είναι ταυτοτικό ζήτημα για τη Νέα Δημοκρατία η προστασία του περιβάλλοντος, η απολιγνιτοποίηση με έξυπνο τρόπο και με εκμετάλλευση όλων των δυνατοτήτων που μας δίνει και η αγορά και η τεχνολογία κι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χωρίς αντιφάσεις, πίσω-μπρος, ήξεις-αφήξεις και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα, όπως επιμένετε εσείς στην αντιπολίτευση.
Και όταν έρχεστε να κουνήσετε το δάχτυλο για οικολογία, να έχετε κάνει τη δουλειά στο σπίτι, το homework που λέμε στα ελληνικά, να έχετε μάθει πέντε πραγματάκια και να έρχεστε πιο καλά διαβασμένοι, για να κάνουμε αυτόν το διάλογο για τον οποίο κόπτεστε τόσο πολύ.
Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Και φυσικά υπερψηφίζουμε την όλη προσπάθεια και θα είμαστε εδώ ξανά και ξανά -το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ σήμερα- για να το συζητήσουμε προς όφελος και των κατοίκων και συνολικά της εθνικής μας οικονομίας και κοινωνίας.
Να είστε καλά.