Ο μαζικός και συστηματικός τρόπος με τον οποίο αναπαρήχθη η προπαγάνδα εναντίον μου, με αποκορύφωμα την προεκλογική εκστρατεία των ευρω-εκλογών τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2019, θα εντυπωσίαζε ακόμα και τον Γκέμπελς. «Υβριστής» του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άνθρωπος που μας θεωρεί «Παιδιά των Οθωμανών», «αρνητής» της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπέρμαχος της Συμφωνίας των Πρεσπών και ό,τι άλλο έκοψε, έραψε ή διαστρέβλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και το φαιδρό/ψεκασμένο περιθώριο.
Ζούμε στην εποχή των fake news, της παραπληροφόρησης και της εύκολης δολοφονίας χαρακτήρων, ελέω διαδικτύου, το οποίο έχει συχνά καταστήσει την ενασχόληση με τα κοινά πραγματική κάθοδο στον βούρκο και τη λάσπη. Εδώ και δέκα χρόνια διαψεύδω τα αυτονόητα. Συγκέντρωσα, σε αυτή τη σελίδα, τις επιθέσεις εναντίον μου, για όποιον ενδιαφέρεται για την αλήθεια, πέρα από την παραπληροφόρηση των έντυπων και ψηφιακών οχετών.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, τα σκουπίδια και η αρχή με τον Κυριάκο Βελόπουλο
Εδώ και μια δεκαετία κυκλοφορεί μια υποτιθέμενη δήλωση μου σε εφημερίδα των Σκοπίων ότι «ο Αλέξανδρος ο Μακεδών δεν είναι σημαντικότερος από έναν σωρό σκουπιδιών». Υπό φυσιολογικές συνθήκες, μια τέτοια δήλωση δεν θα έπρεπε να χρήζει διάψευσης. Είναι τόσο ακραία και άνευ νοήματος που από μόνη της αυτοδιαψεύδεται.
Άλλωστε, το έχω κάνει πολλές φορές και όταν πρώτος ανακίνησε το θέμα, ο τότε βουλευτής του ΛΑΟΣ και νυν αρχηγός της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος, τον Φεβρουάριο του 2011, και το 2018 με εξώδικο στον ιστότοπο zougla.gr και με αναρτήσεις μου όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η ίδια η δημοσιογράφος Mirkica Popovik της εφημερίδας Utrinski Vesnik, που δεν κυκλοφορεί πια, έχει διαψεύσει και στην εφημερίδα της τότε, στις 5 Φεβρουαρίου 2011, και σε γραπτή δήλωσή της, στις 5 Απριλίου 2019, ότι ουδέποτε έκανα μια τέτοια δήλωση.
Ακαδημαϊκές διαλέξεις και η κοπτοραπτική των ειδικών της λάσπης
Στην υπερ-εικοσαετή πανεπιστημιακή μου καριέρα έχω δώσει εκατοντάδες διαλέξεις, έχω γράψει κείμενα εκατοντάδων χιλιάδων λέξεων και έχω συμμετάσχει σε χιλιάδες εκπομπές της τηλεόρασης. Από όλο αυτό το υλικό, κάποιοι θεώρησαν καλό να απομονώσουν φράσεις από μια τετράωρη διάλεξή μου στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος, στις 5 Μαΐου 2018, στο Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης.
Από τη διάλεξη αυτή απομονώθηκαν, με δημιουργικό και ευφάνταστο τρόπο κάποια αποσπάσματα προκειμένου να με εμφανίσουν ως ενδοτικό και «τουρκόφιλο»!
Έτσι, για παράδειγμα, η αναφορά μου, ως ακαδημαϊκού και πολιτικού αναλυτή, για το τι πιστεύουν οι Σλαβομακεδόνες ή οι Τούρκοι, εμφανίστηκε ως προσωπική μου άποψη και ούτω καθεξής. Για το λόγο αυτό έχω αναρτήσει τη διάλεξή μου και έχω προσκαλέσει, κατ’ επανάληψη, διάφορους όψιμους κατηγόρους να τη δουν ολόκληρη.
Εις μάτην, βέβαια, καθώς το διαδίκτυο δεν έχει ούτε την επιμέλεια ούτε την υπομονή, αλλά αρέσκεται στον εντυπωσιασμό του δευτερολέπτου.
«Παιδιά των Οθωμανών» και Δημήτρης Καιρίδης
Από τη διάλεξη αυτή δυο σημεία έχουν «παίξει» το περισσότερο. Το πρώτο αφορά την «αποστροφή» μου ότι «είμαστε παιδιά των Οθωμανών». Πρόκειται για τερατολογία καθώς όποιος ακούσει το συνολικό απόσπασμα κατανοεί ότι μιλούσα για τα κράτη που αναδύθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με πρώτη την ανεξάρτητη Ελλάδα. Άλλωστε, ολόκληρο το επιστημονικό μου έργο έχει αποφύγει τις όποιες βιολογικές αναφορές στην ανάλυση σύνθετων κοινωνικών φαινομένων.
Οι ντόπιοι υπερ-πατριώτες και οι φυλλάδες τους, πήραν το πολιτικό σχόλιό μου – ότι η Ελλάδα ως κράτος που αναδύθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έφερε (και ίσως φέρει ακόμα) πολλές από τις κοινωνικο-οικονομικές παθογένειές της – και το μετέτρεψαν σε “γενεαλογικό”, ότι δηλαδή «ο Καιρίδης μας είπε παιδιά των Οθωμανών», κατά κυριολεξία.
«Αρνητής της Ποντιακής Γενοκτονίας»
Όταν ο προβληματισμός ενός καθηγητή για την πολιτική χρήση της ιστορίας, διαστρεβλώνεται και μετατρέπεται σε «αμφισβήτηση της ιστορίας».
Το δεύτερο σημείο αφορά τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και την υποτιθέμενη εκ μέρους μου άρνησή της. Η σχετική κοπτο-ραπτική προκάλεσε την αντίδραση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΠΟΕ) και της Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ), Χριστίνας Σαχινίδου. Χάρη στον πατέρα μου, έχω το προνόμιο της ποντιακής καταγωγής, είμαι περήφανος για αυτό και έχω αναδείξει πολλές φορές το ζήτημα της Ποντιακής Γενοκτονίας. Δεν είναι της παρούσης να αναφερθεί κανείς στις πολιτικές και τις προσωπικές διαμάχες στο εσωτερικό των Ποντιακών οργανώσεων και γιατί, με μια σχετική αλλά επικίνδυνη ευκολία, κάποιες ενέδωσαν στον εντυπωσιασμό.
Το βέβαιον είναι ότι ένας αυτονόητος δικός μου προβληματισμός για την πολιτική χρήση της ιστορίας, υπό την έννοια ότι η αναγνώριση είναι μια πολιτική και όχι μια επιστημονική πράξη, που έγινε από την ελληνική Βουλή σε έναν συγκεκριμένο χρόνο, το 1994, και όχι νωρίτερα, και χάρη σε μια σειρά από εξελίξεις που είχαν μεσολαβήσει, και τις οποίες επιχείρησα να αναλύσω, διαστρεβλώθηκε για να με παρουσιάσουν ως αρνητή της γενοκτονίας και μειωμένου εθνικού φρονήματος.
Η τάξη του παππού μου Νίκου Καιρίδη, στο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, παραμονές του Α’ΠΠ, λίγο πριν την καταιγίδα.
Πέραν της ποντιακής μου καταγωγής και του έργου μου, που σε ανύποπτο χρόνο ανέδειξε το ζήτημα της γενοκτονίας σε ειδική εκπομπή μου στην τηλεόραση του Action 24, με αφορμή τα 100 χρόνια από την ιστορική επέτειο το 1919, αλλά και της συμβολής μου στη διεθνή βιβλιογραφία, όπως μνημονεύομαι στο περίφημο έργο του Stefan Ihrig: «Atatürk in the Nazi Imagination», που παρουσιάζει τον Κεμάλ Ατατούρκ ως το πρότυπο του Χίτλερ, ενδιαφέρον έχει η διαπλοκή ακραίων και ψεκασμένων στοιχείων που δεν έχουν προσφέρει τίποτα στην εθνική υπόθεση διεθνώς και το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να «πουλούν» στο εσωτερικό εθνική ευαισθησία, με τον ίδιο τρόπο που άλλοι πουλούν «θαυματουργές» αλοιφές και «μαντζούνια» σε εκπομπές τηλεπωλήσεων.
Η εκπομπή μου «Ω,τι κόσμος μπαμπά!» με καλεσμένο τον Ευάγγελο Αρεταίο, δημοσιογράφο ειδικευμένο στην Τουρκία και την περιοχή της, με θέμα τον Ποντιακό Ελληνισμό στις 8 Μαρτίου του 2019.
Η αναφορά στο έργο μου, στο βιβλίο του Stefan Ihrig: «Atatürk in the Nazi Imagination»
Η παρέμβαση του Σάββα Καλεντερίδη στην εκπομπή μου «Ω, τι κόσμος Μπαμπά!» με καλεσμένο τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου στις 19 Απριλίου του 2019, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της ΠΟΕ σε βάρος μου:
Λάσπη για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο
Τον Νοέμβριο του 2023 αλλό ένα Fake News παρουσιάστηκε στο διαδύκτιο. Απάντησα και για αυτό στην Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου.
Hellas Journal
Ακολουθεί η δήλωση μου, για το βίντεο της επίμαχης ομιλίας του, η οποία εκφωνήθηκε πριν από πέντε χρόνια, όταν ήμουν μόνο καθηγητής, ούτε βουλευτής, ούτε υπουργός:
Μόλις πληροφορήθηκα ότι ένα απόσπασμα βίντεο 38 δευτερολέπτων, από μια 4ωρη πανεπιστημιακή ομιλία μου το 2018, προϊόν άθλιας κοπτοραπτικής, διακινείται στο διαδίκτυο για να με πλήξει προσωπικά.
Πρόκειται για γνωστές τακτικές αντιπάλων που, ελλείψει επιχειρημάτων, καταφεύγουν στη συκοφαντία.
Για το συγκεκριμένο έχω απαντήσει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν, όταν και τότε, στις ευρωεκλογές του 2019, είχε χρησιμοποιηθεί η κοπτοραπτική αποσπασμάτων από την ίδια ακριβώς ομιλία.
Μάλιστα, έχω αναρτήσει το σύνολο της ομιλίας, μαζί με όλα τα επίμαχα fake news, εδώ και χρόνια, στην προσωπική μου ιστοσελίδα για κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να μάθει την αλήθεια (βλ. dimitriskairidis.gr/fake-news).
Οι πατριδοκάπηλοι του διαδικτύου θα έπρεπε να γνωρίζουν τους αγώνες μου για την Κύπρο και τον ελληνισμό, εκεί που μετρά, στα διεθνή φόρα, με θάρρος, γνώση και επιχειρήματα απέναντι στους εκπροσώπους της Τουρκίας.
Δείτε το επισυναπτόμενο βίντεο
Λάσπη με εντολή ΣΥΡΙΖΑ για το Μακεδονικό
Αξίζει μιας ειδικής μνείας η αθλιότητα της ΕΡΤ επί ΣΥΡΙΖΑ. Με επιλεκτικό και αποσπασματικό τρόπο, η ΕΡΤ1 στο μεσημεριανό και στο βραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεών της, στις 7 Απριλίου 2019, έκοψε, έραψε και κυκλοφόρησε ένα βίντεο 20 δευτερολέπτων, με το οποίο διαστρέβλωνε πλήρως μια δική μου πολύ επικριτική τοποθέτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία έκανα στην εκπομπή «Evening Report» του Γιώργου Κουβαρά, στην τηλεόραση του Action 24, στις 12 Ιουνίου 2018, όταν και μόλις είχε διαρρεύσει μέρος της συμφωνίας.
Ψαλιδίζοντας την αλήθεια, η ΕΡΤ του Σύριζα επιχείρησε να μου αποδώσει πράγματα που δεν πιστεύω και δεν είπα. Τα διάφορα sites του ΣΥΡΙΖΑ (ενδεικτικά η Αυγή εδώ) αλλά και σελίδες της άκρας – δεξιάς, άρχισαν να αναπαράγουν τη “δήλωσή” μου.
Τι είπα για τη Συμφωνία των Πρεσπών στο Evening Report του Action 24, στις 12 Ιουνίου του 2018:
Τι έδειξε η ΕΡΤ του ΣΥΡΙΖΑ στα δελτία των 15:00 και 21:00, στις 7 Απριλίου του 2019:
Το προσωπικό κόστος είναι ασήμαντο μπροστά στο μέγεθος της ευθύνης και του έργου που έχω ως Βουλευτής και εκπρόσωπος των πολιτών της βόρειας Αθήνας
Στα ελληνικά αναφερόμαστε στην «κάθοδο» κάποιου/ας στην πολιτική. Συχνά, το διαδίκτυο έχει καταστήσει την ενασχόληση με τα κοινά πραγματική κάθοδο στον βούρκο και τη λάσπη.
Δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Ιδίως αν θέλουμε η πολιτική να προσελκύει και λιγότερο «επαγγελματίες» πολιτικούς. Η επίθεση που δέχτηκα είναι χαρακτηριστική μιας ευρύτερης παθογένειας που αποτρέπει πολλούς από την ενασχόληση με τα κοινά. Με άλλα λόγια, η λάσπη δεν είναι μια προσωπική υπόθεση αλλά μέρος ενός κλειστού συστήματος που θέλει να κρατήσει την πολιτική μακριά από τους πολίτες.
Αλλά και κάτι ακόμα: τι είναι τελικά εθνικά επωφελές; Το επιστημονικά έγκυρο ή η καταγγελία του; Η εξωστρέφεια και η προσπάθεια να πείσουμε τους ξένους με επιχειρήματα που μπορούν να ακούσουν ή η τηλε-πώληση ενός χυδαίου και παρακμιακού εθνικο-λαϊκιστικού λόγου που κάνει καλό μόνο στους τηλε-πωλητές και στα κέρδη τους, πολιτικά και χρηματικά, σε βάρος των διεθνών διεκδικήσεων και ερεισμάτων της χώρας;
Σε κάθε περίπτωση, η δύναμη της πολιτικής πράξης και της δημιουργίας υπερκεράζει το όποιο προσωπικό κόστος. Κι αν πέρα από πίστη στο κοινό καλό και στην πρόοδο του τόπου, η πολιτική δράση θέλει ψυχή, ας είναι, έχουμε γερό στομάχι… Άλλωστε, όλη αυτή η ενασχόληση του ΣΥΡΙΖΑ και των ψεκασμένων είναι και κάπως «κολακευτική» καθώς αποκαλύπτει το πόσο φοβούνται τον ορθό λόγο.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση λάσπης, υπήρξαν αρκετοί που είχαν το θάρρος να υπερασπιστούν την αλήθεια παρόλο που κάποιους δεν τους ήξερα ούτε προσωπικά. Χαρακτηριστικά έγραψαν η Ρεά Βιτάλη, ο Μάκης Προβατάς, η Τέτα Παπαδοπούλου, ο Πάσχος Μανδραβέλης και ο Νίκος Δήμου.
Και βέβαια αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη στις εκατοντάδες χιλιάδες φίλες και φίλους, από όλη την Ελλάδα, που αναγνώρισαν το ψέμα, είδαν την αλήθεια και με στήριξαν με τη ψήφο τους τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις εθνικές εκλογές. Γιατί στο τέλος η αλήθεια πάντα νικά.
