Εβδομαδιαία ανασκόπηση της διεθνούς επικαιρότητας

30.3.2019

Ο Ντόναλντ Τραμπ γνώρισε την καλύτερη στιγμή της ταραχώδους προεδρίας του με την ανακοίνωση ότι ο ειδικός ανακριτής Ρόμπερτ Μύλλερ δεν βρήκε αποδείξεις συνεργασίας του με τη Ρωσία, για τον επηρεασμό του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών του 2016 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ρωσία κατηγορείται ότι παρεμβαίνει σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις στη Δύση. Ο Τραμπ την είχε ανοικτά προσκαλέσει να χακάρει και να διαρρεύσει τα e-mails της αντιπάλου του Χίλαρυ Κλίντον. Τώρα, ο Τραμπ εμφανίζεται δικαιωμένος ότι άδικα τον κατέτρεξε το αμερικανικό «βαθύ κράτος», ενώ οι Δημοκρατικοί έχουν περιέλθει σε αμηχανία για το ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματά τους.

Τα βάσανα της Τερέζα Μέι δεν έχουν τελειωμό. Αν και πρόσφερε την παραίτησή της σε μια ύστατη προσπάθεια να πείσει το κόμμα της να υπερψηφίσει τη συμφωνία που διαπραγματεύθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν τα κατάφερε. Ο Βόρειο-ιρλανδικός κυβερνητικός εταίρος, χωρίς τις ψήφους του οποίου δεν υπάρχει πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, αρνείται κάθε σκέψη υπερψήφισης της συμφωνίας που, κατά τη γνώμη του, διασπά την ενότητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι Εργατικοί πιέζουν για πρόωρες εκλογές τις οποίες πιστεύουν ότι θα κερδίσουν. Καμία από τις προτάσεις που τέθηκαν προς ψηφοφορία στο κοινοβούλιο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία, αν και η πρόταση για νέο δημοψήφισμα αλλά και για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην τελωνειακή ένωση συγκέντρωσε περισσότερους ψήφους από τη συμφωνία της Μέι. Το μίσος των ακραίων του Συντηρητικού Κόμματος για την Ευρώπη συνεχίζει να καταστρέφει το κόμμα και τους πρωθυπουργούς του. Αφού οδήγησε σε παραίτηση τη Μάργκαρετ Θάτσερ το 1990 και ταλαιπώρησε τον δύστυχο Τζων Μέιτζορ στα εφτά χρόνια της πρωθυπουργίας του, το Brexit κατάπιε τον Ντέιβιντ Κάμερον και τώρα και την Τερέζα Μέι.

Την Κυριακή διεξάγονται κρίσιμες τοπικές εκλογές στην Τουρκία. Ο κυβερνητικός συνασπισμός των Ισλαμιστών του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και των εθνικιστών των γκρίζων λύκων κινδυνεύει να απολέσει τη δημαρχία της Άγκυρας, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας ενώ οι Κεμαλιστές φαίνεται πως κερδίζουν, εκ νέου, το παραδοσιακό προπύργιό τους, τη Σμύρνη. Η Τουρκία βρίσκεται στη δίνη μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης, στον απόηχο της συναλλαγματικής κατάρρευσης του περασμένου καλοκαιριού. Ο πληθωρισμός αυξήθηκε, τα επιτόκια δανεισμού εκτοξεύθηκαν και η οικονομία μπήκε σε ύφεση. Θετικό σημάδι παραμένει η αύξηση των εξαγωγών αλλά η απρόβλεπτη διακυβέρνηση Ερντογάν φθείρει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Τουρκία.

Πολύ κρίσιμες προεδρικές εκλογές διεξάγονται και στην Ουκρανία. Στην αρχή της μετάβασης από τον κομουνισμό, η Ουκρανία είχε παρόμοιο βιοτικό επίπεδο με τη γειτονική Πολωνία. Σήμερα, η Πολωνία είναι τέσσερις φορές πλουσιότερη. Η πολύπαθη Ουκρανία ταλαιπωρείται από τη διαφθορά αλλά και από τις επιθέσεις της Ρωσίας, που το 2014 προσάρτησε την Κριμαία και υποκίνησε την απόσχιση των ανατολικών επαρχιών της. Η ασφαλής διεξαγωγή των εκλογών θα είναι από μόνη της μια νίκη για την ουκρανική ανεξαρτησία, όμως κανείς από τους υποψηφίους με ελπίδα εκλογής δεν προσφέρει τα εχέγγυα για την ανάταξη της προβληματικής αυτής χώρας.