Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από τη νίκη της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές.
Η επικράτηση της κεντροδεξιάς ήταν η κατάληξη μιας πορείας που ξεκίνησε μέσα στον ζόφο του καλοκαιριού του 2015. Η αντίδραση στον καταστροφικό λαϊκισμό του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του γέννησε το κίνημα #ΜένουμεΕυρώπη που αφύπνισε την ευρωπαϊκή, φιλελεύθερη παράταξη και οδήγησε στην ανανέωση της ηγεσίας της ΝΔ τον Ιανουάριο του 2016 και, εν τέλει, στην αυτοδύναμη νίκη της. Ο Μητσοτάκης επιδίωξε και εξέφρασε το σύνολο των ευρωπαϊκών και φιλελεύθερων δυνάμεων της πατρίδας μας, υπερβαίνοντας παλαιότερες κομματικές γραμμές και διευρύνοντας την απήχηση της ΝΔ.
Η εδραίωση της πολιτικής του κυριαρχίας οφείλεται σε δυο βασικούς παράγοντες: την αξιοπιστία και την ευρυχωρία. Ο Μητσοτάκης κυβερνά με πρωτόγνωρη διαχειριστική επάρκεια αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος και τις δυνατότητες του. Ο φιλελεύθερος αντι-κρατιστής Μητσοτάκης αναστύλωσε την τρωθείσα εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος, βάζοντας τέρμα στην πολιτική του “ξέφραγου αμπελιού” στα σύνορα και αντιμετωπίζοντας με αποτελεσματικότητα την υγειονομική κρίση της πανδημίας του κορονοϊού. Επιπλέον, συνδύασε το πολιτικό Κέντρο με τη Δεξιά, επαναθεμελιώνοντας μια πραγματικά ευρύχωρη κεντροδεξιά παράταξη που δεν αφήνει πολύ χώρο στους αντιπάλους της.
Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά ως αναλυτικό απολογισμό των πεπραγμένων του χρόνου που πέρασε. Για παράδειγμα, ότι η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις προεκλογικές δεσμεύσεις της, ήρε το άσυλο της ανομίας στα ελληνικά πανεπιστήμια και προχώρησε σε σημαντικές τομές στην Παιδεία, οι κρατικές υπηρεσίες ψηφιοποιούνται ραγδαία με τη γραφειοκρατία να υποχωρεί, η διαδικασία επενδύσεων απλοποιείται, μαζί και το φορολογικό, το ΕΣΥ ενισχύεται όσο ποτέ στο παρελθόν, οι αδικίες του νόμου Κατρούγκαλου αποκαθίστανται, βόμβες όπως της ΔΕΗ εξουδετερώθηκαν κ.ο.κ. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι άλλαξε η εικόνα της Ελλάδας διεθνώς προς το καλύτερο.
Προσωπικά, η χρονιά που πέρασε ήταν πολύ γεμάτη. Η κοινοβουλευτική μου δράση κινήθηκε σε 3 επίπεδα:
Στο τοπικό, στο επίπεδο της περιφέρειάς μου στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας, με επίκεντρο την επίλυση σειράς τοπικών προβλημάτων, όπως η ελλιπής αστυνόμευση, τα απαραίτητα έργα υποδομής κ.ο.κ.
Στο διεθνές, ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων στη Σύνοδο των Εθνικών Κοινοβουλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COSAC). Εκεί υπερασπίστηκα τις φιλελεύθερες ευρωπαϊκές αξίες και κατήγγειλα την τουρκική επιθετικότητα, σφυρηλατώντας διεθνείς συμμαχίες και αναδεικνύοντας την Ελλάδα ως πόλο δημοκρατίας, σταθερότητας και ασφάλειας.
Τέλος, στο εθνικό επίπεδο ανέλαβα μια σειρά από πρωτοβουλίες ευρύτερου ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα, η διεύρυνση των κριτηρίων χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων που πλήττονται από την κρίση της πανδημίας, με την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού κανονισμού περί προβληματικών επιχειρήσεων. Όταν ξεκίνησα την προσπάθεια, λίγοι καταλάβαιναν τι τους έλεγα και τον κίνδυνο αποκλεισμού της πλειοψηφίας της παραγωγικής Ελλάδας από τη χρηματοδότηση. Τώρα, σιγά-σιγά, και χάρη στην προσπάθεια των οικονομικών υπουργών μας το νερό μπαίνει στο αυλάκι…
Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για θριαμβολογίες και εφησυχασμό. Το φθινόπωρο θα είναι πολύ δύσκολο. Όμως, αποδείξαμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε. Αξίζουμε μια καλύτερη Ελλάδα και δουλεύουμε γι’ αυτήν.