Μια μεγάλη δασική πυρκαγιά έχει πλήξει, από χθες το μεσημέρι, μια από τις πιο όμορφες γωνιές της Αττικής, στη νοτιοανατολική πλαγιά της Πάρνηθας, τη Βαρυμπόμπη και τις όμορες Αδάμες της Κηφισιάς.
Οι υψηλές θερμοκρασίες και η πολύ εύφλεκτη ύλη βοήθησαν στη γρήγορη εξάπλωσή της. Οι τιτάνιες προσπάθειες των αρχών επέτρεψαν να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες απώλειες όμως η καταστροφή είναι μεγάλη, την ώρα που η φωτιά μαίνεται, χωρίς, ωστόσο, τη χθεσινή μανία.
Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, ιδίως στα περιαστικά μας δάση. Θα πρέπει να καθαρίζονται συστηματικά αλλά και να προβλεφθούν μόνιμες εγκαταστάσεις πυρόσβεσης και τακτικές περιπολίες για τους 3-4 μήνες της πολύ υψηλής επικινδυνότητας.
Δυστυχώς, το πεύκο είναι εξαιρετικά εύφλεκτο, εξαιτίας του ρετσινιού και των κουκουναριών που εκσφενδονίζονται σε μεγάλη απόσταση (προσωπικά, έχω ζήσει την απόγνωση τέτοιων πυρκαγιών στη μεγάλη φωτιά της Θάσου το 1985 και της Κασσάνδρας στη Χαλκιδική το 2006).
Τέλος, η έξαρση των φυσικών καταστροφών, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, επιβάλλουν την περαιτέρω ενίσχυση και αναβάθμιση των δομών πολιτικής προστασίας, ενώ καλό θα ήταν να μάθουμε να ασφαλίζουμε τις περιουσίες μας έναντι τέτοιων κινδύνων.
Οι εικόνες της καταστροφής τρομάζουν και συγκινούν κάθε Αθηναίο και κάθε Έλληνα. Τα δεκάδες άλογα που χάθηκαν στις φλόγες μαζί με τόσα άλλα ζωντανά επιτείνουν το δράμα. Η σκέψη μας είναι δίπλα στους κατοίκους που παλεύουν μαζί με τις δυνάμεις πυρόσβεσης.