Το Πάσχα αποτελεί την κορυφαία χριστιανική γιορτή αφού η Ανάσταση, που προηγείται, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της χριστιανικής πίστης. Για μας τους Έλληνες, το Πάσχα είναι συνυφασμένο με την ελπίδα, την ανοιξιάτικη αναγέννηση της φύσης και το ξανασμίξιμο με την ευρύτερη οικογένεια.
Το Πάσχα είναι η πιο ελληνική ίσως γιορτή και το γιορτάζουμε πολύ περισσότερο από τους Δυτικούς φίλους μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχει παρακολουθήσει πολλές φορές μέρος της τελετουργίας της Μεγάλης Εβδομάδας και έχει ανεξίτηλες μνήμες από τα Πάσχα που έζησε στο παρελθόν. Με άλλα λόγια, το Πάσχα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας μας, οικουμενικό και πανανθρώπινο αλλά ταυτόχρονα σημαντικό συστατικό της ελληνικής ιδιοπροσωπίας.
Το φετινό Πάσχα συμπίπτει με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να σηματοδοτήσει τη δύναμη όλων αυτών που μας ενώνουν. Να καταπραΰνει τα πολιτικά πάθη, να χαλιναγωγήσει τον τυφλό φανατισμό και το ανορθολογικό θυμικό και να διευκολύνει έναν πολιτικό διάλογο ουσίας, με επιχειρήματα και στοιχεία, μακριά από τις σκιαμαχίες, στις οποίες συχνά καταφεύγουν εκείνοι οι πολιτικοί που δεν έχουν τίποτα να πουν για την αντιμετώπιση των μεγάλων σύγχρονων προκλήσεων.
Δυστυχώς, ακόμα και την ύστατη ώρα, στην τελευταία συνεδρίαση της βουλής, τη Μεγάλη Τρίτη, ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να επιτεθεί στην κυβέρνηση παρά να συνταχθεί στο ενιαίο μέτωπο, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για την έμπρακτη (και όχι στα λόγια) καταδίκη του χρυσαυγιτισμού και των επιγόνων του. Επέλεξε να εμφανιστεί για άλλη μια φορά ως «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών», επιχειρώντας να προσεταιρισθεί μέρος της περιφερόμενης αντι-συστημικής ψήφου, που τιμωρεί αλλά δεν προτείνει, θυμώνει εύκολα αλλά σκέφτεται δύσκολα και βασίζει την οργή και την επίδειξή της στο γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων επιμένει να παλεύει για μια καλύτερη Ελλάδα.
Αναβαπτισμένοι στην αλήθεια της αγάπης του χριστιανικού μηνύματος, η πασχαλινή γιορτή καλεί όλους όσους συμμετέχουμε στον δημόσιο διάλογο αλλά και τον κάθε έναν πολίτη ξεχωριστά να συνειδητοποιήσουμε ότι τα προβλήματα χρειάζονται λύσεις και όχι συνθήματα. Οι πολιτικοί οφείλουν να μιλάνε για τα δύσκολα και όχι μόνο να υπόσχονται τα εύκολα. Να «σπάνε αυγά» όπου χρειάζεται. Να είναι περισσότερο χρήσιμοι παρά αρεστοί και να αναζητούν τη σωστή ισορροπία μεταξύ συγκυρίας και ιστορίας. Γιατί προφανώς πρέπει πρώτα να εκλεγούν για να μπορέσουν να προσφέρουν αλλά η εκλογή από μόνη της δεν αρκεί και, εν τέλει, πέρα από την εκλογική κρίση υπάρχει και η ιστορική που μπορεί να είναι πολύ πιο αυστηρή.
Το Πάσχα αποδεικνύει τη δύναμη του Ελληνισμού καθώς επιβεβαιώνει τη μακραίωνη διαδρομή του. Αιώνες τώρα γιορτάζεται με τον ίδιο περίπου τρόπο, ψέλνοντας τους ίδιους ελληνικούς στίχους που αποτελούν ταυτόχρονα την πνευματική κιβωτό αλλά και την πολύτιμη παρακαταθήκη του ελληνισμού στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Το Πάσχα δεν μπορεί παρά να μας κάνει αισιόδοξους. Ότι παρά τις δυσκολίες και τις εξωγενείς κρίσεις, θα τα καταφέρουμε. Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να μην επιτρέψουμε στις διαιρέσεις να μας υπονομεύσουν εκ των έσω. Σήμερα, ο οικουμενικός Ελληνισμός (Ελλαδίτες, Κύπριοι και διασπορά) γιορτάζει και στέλνει μήνυμα ενότητας και αυτοπεποίθησης, επιμένοντας στον δρόμο της προόδου και διεκδικώντας ακούραστα, χωρίς συμβιβασμούς και παλινωδίες, το μέλλον που αξίζει στη μεγάλη ιστορία του.