Tην Τετάρτη 13 Μαΐου είχαμε μία εξαιρετική διαδικτυακή συζήτηση με τέσσερις δημάρχους του Βόρειου Τομέα: τον Δημήτρη Γαλάνη από τη Φιλοθέη, τη Δήμητρα Κεχαγιά από την Πεντέλη, τον Τάσο Μαυρίδη από τη Λυκόβρυση-Πεύκη και τον Στράτο Σαραούδα από τη Μεταμόρφωση.
Οι δήμαρχοι παρουσίασαν τις δράσεις των Δήμων τους την εποχή της πανδημίας αλλά και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν. Κυβέρνηση και Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα πήγαμε καλά στην πρώτη φάση αυτής της πρωτόγνωρης κρίσης. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη δεύτερη και δυσκολότερη φάση!
Κρατάω ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε προκειμένου να στηρίξουμε τους Δήμους και να δώσουμε τον χώρο και τα εργαλεία στους δημάρχους, για να είναι σε θέση να κάνουν ακόμα πιο αποτελεσματικά τη δουλειά τους.
Ακολουθεί η αναλυτική απομαγνητοφώνηση:
Δ.Κ.: Καλησπέρα φίλες και φίλοι, δημότες στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας. Είμαι ο Δημήτρης Καιρίδης, Βουλευτής της Ν.Δ. από την εκλογική περιφέρεια του Β1, Β. Τομέα Αθηνών και σας καλωσορίζω, σε μια ακόμα διαδικτυακή συζήτηση, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα όπως προβλέπεται να είναι με τέσσερις εκλεκτούς δημοτικούς άρχοντες, δημάρχους από τους τέσσερις, από τους δεκατέσσερις δήμους που έχουμε στον Β. Τομέα. Θα τους παρουσιάσω αλφαβητικά, τους ξέρετε όλοι, τους αγαπάτε όλους. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα που δέχθηκαν με ενθουσιασμό αυτή την πρόσκληση, για να κάνουμε μια συζήτηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση την εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού. Προκλήσεις, προβλήματα, ζητήματα, αιτήματα προς την κεντρική εξουσία, αλλά και λύσεις. Πάντα ζωντανά βέβαια με σας τους δημότες, που μπορείτε να στέλνετε τις ερωτήσεις σας καθώς θα διαρκεί η συζήτηση. Ήδη κάποιοι το έκαναν προκαταβολικά, είτε στο e-mail μου, είτε στις σελίδες στο Facebook , από όπου προβάλλεται η παρούσα συζήτηση. Έχουμε λοιπόν τον Δημήτρη Γαλάνη, τον αγαπητό δήμαρχο Φιλοθέης-Ψυχικού.
Δ.Γ.: Καλησπέρα κ. Καιρίδη.
Δ.Κ.: Καλησπέρα Δημήτρη. Τη Δήμητρα Κεχαγιά από τον Δήμο Πεντέλης. Καλησπέρα κα Κεχαγιά.
Δ.Κεχ.: Καλησπέρα.
Δ.Κ.: Είμαστε πλειοψηφία οι Δημήτρηδες. Απόλυτη πλειοψηφία απόψε. Ο Τάσος Μαυρίδης, ο αγαπητός Δήμαρχος από την Πεύκη-Λυκόβρυση. Γειά σας κε Μαυρίδη.
Τ.Μ.: Καλησπέρα κι από μένα.
Δ.Κ.: Και ο Στράτος Σαραούδας, από τον Δήμο Μεταμόρφωσης. Τον Δήμαρχο Μεταμόρφωσης. Καλησπέρα κε Σαραούδα.
Σ.Σ.: Καλησπέρα σας.
Δ.Κ.: Ωραία. Έχουμε τέσσερις λοιπόν Δήμους, με πολλά όμοια ζητήματα να αντιμετωπίσουν, αλλά και κάποιες διαφορές βεβαίως. Θα ήθελα να ξεκινήσω, να μου επιτρέψουν οι άντρες, από τη γυναίκα της βραδιάς. Δεν είναι συνηθισμένο στη χώρα μας να έχουμε Δημάρχους γυναίκες. Στον δικό μας τομέα έχουμε δύο, μία εκ των οποίων, η αγαπητή κα Κεχαγιά. Και να ρωτήσω, να βάλω ένα πλαίσιο ευρύτερο, και για τους τέσσερις σε μια τροπολογία. Πώς αντιμετώπισαν οι Δήμοι αυτή την κρίση και ποια ήταν τα πιο σημαντικά προβλήματα τα οποία αντιμετώπισαν; Τι θα ήθελαν περισσότερο ενδεχομένως, από την κεντρική κυβέρνηση; Πού βρισκόμαστε σήμερα; Διότι σ’αυτή τη φάση του ξεκλειδώματος μπαίνουν μπροστά οι Δήμοι. Είτε υγειονομικά, γιατί είδαμε κάποια ζητήματα ελέγχου πλατειών και δημόσιων χώρων, με κάποια παρατράγουδα που συνέβησαν πρόσφατα. Είτε οικονομικά, με τα δημοτικά τέλη, τι θα γίνει με τα καταστήματα, με τη μείωση των πόρων των δήμων, τα τραπεζάκια, τα πεζοδρόμια, πώς θα γίνει να «ξεκλειδώσει» η εστίαση; Βεβαίως για τα σχολεία, την πρόνοια κ.ο.κ. Πολλά τα ζητήματα λοιπόν. Κυρία Κεχαγιά, ας ξεκινήσουμε από εσάς.
Δ.ΚΕΧ.: Καλησπέρα κατ’ αρχάς. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση. Σ’ευχαριστώ προσωπικά Δημήτρη. Είναι πολύ μεγάλη χαρά που είμαι στο πάνελ. Δύσκολη περίοδος, αλλά η Αυτοδιοίκηση όπως πάντα, παίρνει τον πρώτο ρόλο ακόμα και σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις. Μια κρίση που δεν έχουμε ξανα-αντιμετωπίσει ποτέ, όχι η Αυτοδιοίκηση, αλλά η χώρα ολόκληρη και όλος ο πλανήτης. Μία πανδημία που δεν περιμέναμε ποτέ.
Μέσα λοιπόν σε όλα τα δύσκολα θέματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε όλους τους Δήμους, οι αιρετοί, οι συνάδελφοι όλοι, μας έτυχε μια πολύ μεγάλη πρόκληση, την οποία θεωρώ ότι η Αυτοδιοίκηση την αντιμετώπισε στο σύνολό της, με σύνεση με προσοχή και με μέτρα, έτσι όπως όφειλε. Μεγάλο το στοίχημα για τους Δήμους, γιατί η Αυτοδιοίκηση είναι αυτή που είναι πρώτη κοντά στον πολίτη, ιδίως ο πρώτος βαθμός Αυτοδιοίκησης που είμαστε όλοι εμείς. Κοινωνικές παροχές, όπως είπατε προηγουμένως, το μέγιστο πρόβλημα και μετά την κρίση θα είναι ακόμα πιο έντονο, με την έναρξη της κανονικής λειτουργίας των δομών και των υπολοίπων. Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στο ξεκίνημα της πανδημίας, ήταν να καταφέρουμε να εφαρμόσουμε αυτά τα μέτρα. Νομίζω ότι και οι πολίτες έπραξαν με σύνεση, φοβηθήκαμε λίγο παραπάνω οι πολίτες και γι’ αυτό πράξαμε λίγο διαφορετικά. Συνήθως, αν δεν φοβηθούμε εμείς οι Έλληνες – έχουμε και άλλο ταπεραμέντο – δύσκολα καθόμαστε στο σπίτι. Καταφέραμε όμως και εμείς ως αυτοδιοικητικοί, να τους πείσουμε. Κλείσαμε τις δομές που έπρεπε, τις κλείσαμε έγκαιρα, είχαμε κάποια παράπονα στην αρχή, αλλά νομίζω ότι δικαιωθήκαμε όλοι στο τέλος. Άρα νομίζω ότι όλοι οι συνάδελφοι, το ίδιο πράξαμε. Κλείσαμε λοιπόν τις δομές, τους αθλητικούς χώρους, τα σχολεία κατ’ επιταγήν της κυβέρνησης και επί της ουσίας εφαρμόσαμε αυτό που όριζε τόσο η κεντρική διοίκηση, όσο όμως και οι επιστήμονες. Δείξαμε εμπιστοσύνη κι αυτό ήταν νομίζω, το πιο σημαντικό που κάναμε. Πολλή δουλειά αυτό το διάστημα, νομίζω για όλους μας, πολύ το άγχος να ανταποκριθούμε, κυρίως σε ανθρώπους που αντιμετώπιζαν προβλήματα, στις ευπαθείς ομάδες των Δήμων μας. Είμαστε όμως σε θέση, ως αυτοδιοικητικοί, να αφουγκραζόμαστε τα προβλήματα του πολίτη, γιατί έχουμε την άμεση επαφή μαζί του. Κληθήκαμε να καλύψουμε τις άμεσες ανάγκες της καθημερινότητας, (αλλά τώρα το στοίχημα μετά από όλο αυτό…)
Είχαμε και οφέλη βέβαια, με την έννοια ότι καταφέραμε να δουλεύουμε όλοι από το σπίτι, να χρησιμοποιήσουμε τα ηλεκτρονικά μέσα λίγο περισσότερο. Πράγμα που σημαίνει ότι για τον Δήμο μας, που δεν είχαμε, φέραμε ηλεκτρονικές υπηρεσίες που δεν υπήρχαν. Άρα ο δημότης θα μπορεί πλέον, και είναι κάτι το οποίο μένει, μέσω διαδικτύου και να υποβάλλει αιτήματα και να παίρνει αυτομάτως πιστοποιημένες ψηφιακές υπηρεσίες, άρα να διευκολύνει και την καθημερινότητά του ο ίδιος. Δεν χρειάζεται λοιπόν πλέον, να έρθει ο ίδιος στον Δήμο. Αυτό ήταν ένα από τα θετικά, το οποίο και θα μείνει.
Το σημαντικότερο όμως από όλα είναι το θέμα της καθαριότητας, το θέμα της υπερβολής, θα έλεγε κάποιος σε άλλες περιόδους, για το κομμάτι της καθαριότητας. Της προσοχής στους κανόνες υγιεινής. Πολύ αυστηρότερα τα μέτρα, πολύ μεγαλύτερες οι ανάγκες, πολύ περισσότερη προσοχή. Δεν περίμενε ποτέ πιστεύω κάποιος συνάδελφος, ότι θα απολυμαίναμε τις παιδικές χαρές ή τα παγκάκια ή τους δρόμους. Αυτό αν μας το έλεγαν τρεις μήνες πριν, θα το θεωρούσαμε πολύ extreme και πολύ υπερβολικό. Τώρα όμως είναι μέσα στην καθημερινότητά μας. Είμαστε και εμείς ως Δήμοι παρόντες να υλοποιήσουμε αυτό τον σχεδιασμό. Το κάναμε στα σχολεία μας και στα υπόλοιπα.
Δ.Κ.: Ευχαριστώ πολύ. Να κάνω μια συμφωνία. Να το πάμε με τα πρώτα ονόματά μας. Γνωριζόμαστε πολύ καλά, δεν ξέρω, να σπάσει έτσι και ο διαδικτυακός πάγος. Να περάσω τώρα με αλφαβητική σειρά, στον Δημήτρη Γαλάνη, να μας δώσει τη δικιά του ματιά από τη Φιλοθέη – Ψυχικό.
Δ.Γ.: Ωραία. Εγώ θα ήθελα να πω ότι όντως ζήσαμε πραγματικά μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Όπως είπε και πολύ σωστά η Δήμαρχος, η κα Κεχαγιά, η Δήμητρα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η πρώτη γραμμή κρούσης και το μεγαλύτερό μας πρόβλημα, ήταν ότι έπρεπε αμέσως να ακολουθήσουμε τις οδηγίες της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση μπήκε μπροστά, πήρε άμεσα τα μέτρα, αλλά εμείς έπρεπε να τα τελειοποιήσουμε. Εμείς έπρεπε να διασφαλίσουμε ότι αυτά τα μέτρα υλοποιούνται, εμείς έπρεπε να έρθουμε και να τα ελέγξουμε και να δούμε ότι ο κόσμος μπορεί να τα κατανοήσει και δεν σας κρύβω ότι το πιο δύσκολο από όλα ήταν ότι έπρεπε να είχαμε τα άμεσα αντανακλαστικά. Διότι εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε την επαφή με τον δημότη, με τον κόσμο. Μπορεί να εξαγγέλλονται κάποια μέτρα, αλλά από κει και πέρα, το τι αντίκρισμα έχουν, σε μας έρχονται τα παράπονα απ’ τον δημότη, όπως είπε και πολύ σωστά και η κα Κεχαγιά. Ήταν λοιπόν κάτι πρωτόγνωρο. Ο κόσμος δεν το περίμενε, κανείς μας δεν το περίμενε αυτό. Ήταν ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ένα καινούργιο φαινόμενο και πραγματικά κληθήκαμε άμεσα να ανταποκριθούμε σε αυτή τη νέα κατάσταση. Το καλό είναι ότι δείξαμε άμεσα αντανακλαστικά. Αυτό ήταν το σημαντικότερο. Καταλάβαμε όλοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ότι πρέπει να προβούμε άμεσα σε σχολαστικούς καθαρισμούς, σε απολυμάνσεις. Εμείς μπήκαμε πολύ δυνατά σε αυτό το σημείο. Προσλάβαμε αμέσως 44 άτομα επιπλέον προσωπικό στην καθαριότητα. Αυτό το μέτρο το οποίο μας έθεσε η κυβέρνηση, το ενεργήσαμε αμέσως και τους βγάλαμε έξω στο δρόμο, για να μπορέσουμε αμέσως να ανταποκριθούμε στον υψηλό βαθμό καθαριότητας, από μια πλευρά, αλλά και στο ότι πάρα πολλά άτομα από την καθαριότητα, ήταν είτε άτομα με άδεια ειδικού σκοπού, οπότε έφυγε και αρκετός κόσμος, είτε άτομα που ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες. Άρα αμέσως εμείς στη Φιλοθέη και στο Ψυχικό, πήραμε 44 άτομα. Προχωρήσαμε σε καθαρισμούς και απολυμάνσεις δημοσίων χώρων και κτιρίων. Ήταν πολύ σημαντικό ότι είχαν προλάβει στις 2 Μαρτίου, με το που είχε ξεκινήσει να ακούγεται αυτό το πρωτόγνωρο τότε «κορωνοϊός και κορωνοϊός..», είχαμε προλάβει και είχαμε πάρει έναν καθηγητή γιατρό και τον είχαμε γυρίσει από όλα τα δημόσια σχολεία του Δήμου και είχε κάνει σεμινάρια στα παιδιά, τι είναι ο κορωνοϊός και τι μέτρα πρέπει να πάρουν. Τα παιδιά του σχολείου μας ήταν ενημερωμένα, είχε μπει ο γιατρός σε όλες τις τάξεις και είχε αφιερώσει μια ώρα σε κάθε τάξη και αυτό είχε βοηθήσει από πολύ νωρίς το να γνωρίζουν -τουλάχιστον τα παιδιά- τα οποία το μεταφέρανε και στο σπίτι, τι είναι ο κορωνοϊός και τι μέτρα πρόληψης χρειάζεται να ληφθούν. Βέβαια, όπως πολύ σωστά, και όλοι οι δήμαρχοι το έκαναν, κλείσαμε αμέσως τους αθλητικούς χώρους ακολουθώντας τα πρωτόκολλα, βγάλαμε μπασκέτες, προσπαθήσαμε να κλείσουμε όπου μπορούμε τα γήπεδα που υπήρχαν, τους αθλητικούς χώρους, τις παιδικές χαρές. Αυτό που ήταν πολύ σημαντικό, απευθύναμε συνεχείς εκκλήσεις στους δημότες να ακολουθούν τα μέτρα. Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό, διότι στην πραγματικότητα με αυτή την επαφή που είχαμε με τον κόσμο, αυτό και έπρεπε να κάνουμε. Συνεχείς εκκλήσεις. Είχαμε δύο αυτοκίνητα της ασφάλειας, της οποίας έχουμε στον Δήμο, να γυρίζουν και να αναμεταδίδουν το σήμα που είχε δώσει η ελληνική αστυνομία για προφυλάξεις, για να προσέχει ο κόσμος. Κάναμε αμέσως ηλεκτρονικά μια πλατφόρμα για να μπορούν όλοι οι δημότες, ό,τι πιστοποιητικά και ό,τι έγγραφα χρειάζεται, να τα παίρνουν από το σπίτι τους, να μην χρειάζεται να έρχονται στο Δημαρχείο, στους δημοτικούς χώρους να τα παραλάβουν. Έτσι μπορέσαμε τους υπαλλήλους μας να τους κρατήσουμε μέσα στους δημοτικούς χώρους, στο Δημαρχείο, να μπορούν να δουλεύουν χωρίς φόβο και παράλληλα να μπορεί και ο δημότης από το σπίτι να παίρνει ό,τι πιστοποιητικό χρειάζεται.
Στηρίξαμε τις κοινωνικές δομές του Δήμου. Κάναμε μια τηλεφωνική γραμμή πενταψήφια, η οποία λειτουργούσε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, οποιαδήποτε ανάγκη είχε ο δημότης, να μπορέσουμε να τον στηρίξουμε άμεσα. Αναπτύξαμε ένα δίκτυο εθελοντών και με αυτό στηρίζαμε 24 ώρες τους δημότες. Και θα ήθελα να πω ότι και εγώ προσωπικά αφιέρωσα αρκετό χρόνο στο δρόμο, γύριζα με το αυτοκίνητο κι έκανα συνεχείς συστάσεις προς τους δημότες να φυλάσσονται, να προσέχουν, να ακολουθούν τα μέτρα. Υπήρχε ένα πρωτόκολλο από την κυβέρνηση, από τους αρμόδιους επιστήμονες, το οποίο και ακολουθήσαμε. Αυτά γινόντουσαν και γίνονται. Εξακολουθούν, γιατί μην ξεχνάμε, ο κορωνοϊός είναι εδώ. Εδώ βρίσκεται. Μπορεί σιγά σιγά να ανοίγουν συνέχεια κάποια μαγαζιά, κάποιες δομές, να ανοίγουν χώροι κ.λ.π. αλλά τα μέτρα οφείλουμε να συνεχίσουμε να τα τηρούμε. Το μέτρο της προφύλαξης, της ατομικής ευθύνης που έχει ο καθένας μας, είναι το πιο σημαντικό. Αυτό που είναι πολύ σημαντικό, το είπατε και εσείς κα Κεχαγιά και εσείς κε Καιρίδη, το είπες και συ Δημήτρη, είναι τι ζητάμε εμείς από την κυβέρνηση. Αν θέλετε να προχωρήσουμε σε αυτό, ή να μιλήσουν οι άλλοι συνάδελφοι και να επανέλθουμε σ’ αυτό, ευχαρίστως. Αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που εμείς τα ζήσαμε κι έχουμε μια εμπειρία αυτή τη στιγμή κι εγώ έχω κατασταλάξει σε πέντε-έξι βασικά θέματα, στα οποία σήμερα θα θέλαμε να μας στηρίξει η κυβέρνηση, για να μπορούμε να ανταποκριθούμε ακόμα καλύτερα σε όλες τις ευθύνες που έχουν πέσει σε μας, στους Δήμους, στους Δημάρχους. Να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε για να είμαστε ακόμα πιο δυνατοί απέναντι στον κορωνοϊό.
Αν είναι να το συνεχίσω τότε. Ο σχεδιασμός και οι λήψεις των μέτρων, φυσικά ελήφθησαν, και ελήφθησαν σωστά, και ελήφθησαν πρόωρα από την κεντρική κυβέρνηση. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μπήκε νωρίς στο θέμα. Έβαλε ειδικούς, μίλησαν σωστά και όπως είδαμε τα αποτελέσματα ήταν παγκοσμίως εξαιρετικά. Το μεγάλο όμως βήμα αυτό, ισχυροποίησε στην πρώτη γραμμή τους Δήμους. Θα’ θελα να καταλάβει ο κόσμος, ότι μετά από μία οικονομική κρίση που κράτησε στη χώρα μας δέκα χρόνια κι έχει αφήσει πολύ έντονα τα αποτυπώματά της, βρεθήκαμε ως Δήμοι οικονομικά στεγνοί. Ήταν πολύ σημαντικό ότι δεν είχαμε προλάβει να ανακάμψουμε οικονομικά και βλέπουμε ότι υπήρξαν πολύ έντονες ελλείψεις προσωπικού. Σκεφτείτε ότι δέκα χρόνια, δεν είχαν γίνει προσλήψεις. Το Δημόσιο από το 2010 δεν έκανε προσλήψεις. Άρα οι Δήμοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, χωρίς να έχουν επαρκές προσωπικό. Επίσης, είχαμε ελάχιστα οικονομικά μέσα. Όλοι οι Δήμοι είχαμε ένα σχεδιασμό λιτό, έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, με συγκεκριμένο πρόγραμμα να αντιμετωπίζουμε κάποιες καταστάσεις πολύ συγκεκριμένες. Ξαφνικά βρεθήκαμε να αλλάζουμε τελείως την πορεία πλεύσης μας. Η ρότα μας έπρεπε να φύγει από αυτό που είχαμε σχεδιάσει. Σίγουρα χρειαζόμαστε οικονομική υποστήριξη. Οφείλω να πω ότι αυτά τα 40-45 άτομα που πήραμε, αν υπολογίσει κανείς ότι κάθε εργαζόμενος είναι 1.000 με 1.400 ευρώ το μήνα, κόστιζαν 40.000 με 45.000 ευρώ το μήνα. Κάθε μήνας που είμαστε σε αυτή την κατάσταση και (αυτό που) χρειάζεται για να στηρίζουμε την καθαριότητα, τις απολυμάνσεις, τα μέσα υγιεινής, είναι χρήματα. Αυτά φεύγουν από τα ταμεία του Δήμου. Το προσωπικό του Δήμου, το οποίο ανταπεξήλθε μεν, χρειάζεται συνεχή εκπαίδευση. Σ’ αυτήν την πλατφόρμα που ανεβάσαμε, έπρεπε ξαφνικά να ανεβάσουμε γενικά όλη τη δομή των συστημάτων στο Δήμο μας, καθώς και να εκπαιδεύσουμε το προσωπικό. Αυτά ήταν όλα χρήματα.
Δ.Κ.: Δημήτρη, ευχαριστώ πολύ. Να συνεχίσουμε τον κύκλο κι έχουμε να κάνουμε πολύ ωραία κουβέντα στη συνέχεια. Να πάμε στον αγαπητό Τάσο Μαυρίδη από την Πεύκη – Λυκόβρυση. Μιλώντας με αρκετούς δημάρχους Τάσο, μου σημειώθηκε ότι εκτός από τα αυξημένα έξοδα, υπάρχουν και τα μειωμένα έσοδα. Επειδή τα δημοτικά τέλη, λόγω του κλεισίματος των καταστημάτων και μια σειρά εμπορικών λειτουργιών βρίσκονται σε κάμψη και γενικά υπάρχει αυτό το ζήτημα το οικονομικό. Το θέτω, να κάνεις ένα σχόλιο, αφού πρώτα μας δώσεις κι εσύ την εικόνα από την Πεύκη – Λυκόβρυση.
Τ.Μ.: Κατ’ αρχήν, θέλω κι εγώ να καλησπερίσω με τη σειρά μου και να ευχαριστήσω για την πρόσκληση και σένα Δημήτρη, αλλά και τους αγαπητούς συναδέλφους, που πραγματικά όπως το είπαν και θα το πούμε και στη συνέχεια, ότι ο πρώτος βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όλοι οι Δήμοι, όχι μόνο σε αυτή την κρίση, γενικά, τα τελευταία χρόνια, με αυτή την κοινωνική και οικονομική κρίση, είναι το μαξιλάρι ανάμεσα στο κεντρικό κράτος και στους συμπολίτες μας. Αυτό λοιπόν καθημερινά, και δεν το λέω γιατί θέλω τα το «λιβανίσω» ή να ευλογήσω τα γένια μας, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί πραγματικά δείξαμε τον καλύτερό μας εαυτό, σταθήκαμε όρθιοι και μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση που βρήκε ένα σημαντικό και έχει ένα σημαντικό ρόλο μέσα σ’ αυτή την αλυσίδα ανάμεσα στον πολίτη και στο κράτος. Να θυμίσω ότι όλοι οι Δήμοι με τις κοινωνικές υπηρεσίες, στηρίξαμε όλα αυτά τα χρόνια τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Έτσι και τώρα και σε αυτή την κρίση, που είναι πολύ δύσκολη, δεν γνωρίζουμε με τον ιό και όλες αυτές τις εξελίξεις, πώς θα είναι η επόμενη μέρα, γιατί είμαστε στη μέση όλης αυτής της καταιγίδας. Όλοι οι Δήμοι -εγώ θα μιλήσω για τον δικό μας, της Λυκόβρυσης–Πεύκης- ήταν μπροστάρηδες. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι και οι εθελοντές. Υπήρχε μια αλυσίδα και θέλω με την ευκαιρία να τους ευχαριστήσω και δημόσια. Όλοι οι εργαζόμενοι, εργατοτεχνικό προσωπικό, διοικητικό προσωπικό, στις κοινωνικές δομές και υπηρεσίες και πλειάδα εθελοντών. Και αυτό με συγκίνησε γιατί ήρθαν στον Δήμο και είπαν «είμαστε εδώ και θέλουμε να βοηθήσουμε. Πείτε μας τι θέλετε να κάνουμε», παρά τις δυσκολίες της μετακίνησης των πρώτων ημερών. Πριν ακόμα ξεσπάσει και λάβουμε τα πρώτα απαραίτητα μέτρα, όπως πήραμε τις εντολές και πολύ ορθά και η κυβέρνηση έγκαιρα πήρε αυτές τις αποφάσεις και ακούσαμε τους ειδικούς, τους επιστήμονες κι όλη την ομάδα των επιστημόνων. Κλείσαμε φυσικά όλες τις παιδικές χαρές, τους αθλητικούς χώρους, όλες τις πολιτιστικές και αθλητικές μας δραστηριότητες. Αμέσως ανοίξαμε έναν δίαυλο επικοινωνίας, παρότι ο Δήμος Πεύκης – Λυκόβρυσης και οφείλω να το πω, εδώ και πολλά χρόνια, στη θητεία μου, γιατί είναι η δεύτερη θητεία μου αγαπητέ Δημήτρη, προσπαθήσαμε, γιατί δεν είχαμε εισάγει αυτές τις νέες τεχνολογίες δυστυχώς. Κι έτσι να πω ένα παράδειγμα, εσωτερικά στο Δήμο έχουμε αναπτύξει ένα πρόγραμμα το «Ίριδα» και έχουμε αρχίσει την αλληλογραφία και είμαστε με ηλεκτρονικές υπογραφές, με ηλεκτρονική διακίνηση των εγγράφων και αυτό εξυπηρετεί και τον κόσμο. Κι έτσι αυτό αναπτύχθηκε περισσότερο τώρα και με ένα πενταψήφιο τηλεφωνικό αριθμό, το 15323, δημιουργήσαμε αμέσως σε δύο βάρδιες από 08.00 π.μ. μέχρι 08.μ.μ., την κοινωνική υπηρεσία να έχει και την ψυχολογική υποστήριξη, με έμπειρο επιστημονικό προσωπικό. Η γιατρός του ΚΑΠΗ, μαζί με την Διευθύντρια του ΚΑΠΗ, έπαιρναν τηλέφωνο τα μέλη των ΚΑΠΗ και κάναμε τη συνταγογράφηση των συμπολιτών μας που είχαν ανάγκη και δεν μπορούσαν στο ΚΑΠΗ. Έγραφε τα φάρμακα η γιατρός κι εμείς τα πηγαίναμε είτε στο σπίτι, είτε στα φαρμακεία που μας είχαν υποδείξει. Το ίδιο κάναμε με τα τρόφιμα, το κοινωνικό παντοπωλείο, και με τις δωρο-επιταγές Πάσχα που μοιράζαμε, και με όλη αυτή τη δραστηριότητα που έτσι κι αλλιώς έχουμε όλοι οι Δήμοι επαναλαμβάνω, γιατί δεν το λέω μόνο για ‘μας, όλοι οι Δήμοι έχουν αναπτύξει μια πολύ μεγάλη κοινωνική δραστηριότητα με υπηρεσίες και κοινωνικές δομές. Και μέσα από τα δημοτικά πολύ-ιατρεία μας. Κάναμε αιμοδοσία στο κέντρο αυτής της πανδημίας. Πήγε αρκετά καλά, γιατί προσπαθήσαμε να το προωθήσουμε, να το δημοσιοποιήσουμε ακόμα περισσότερο γιατί οι ανάγκες ήταν αυξημένες. Όπως είπα, διανείμαμε τα τρόφιμα στους ανθρώπους και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Στα σχολεία είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα και είχαμε επισκεφτεί και είχαμε δώσει αντισηπτικά και είχαμε μιλήσει στα παιδιά μέσα από την κοινωνική μας υπηρεσία. Πραγματικά έχουμε ένα έμπειρο στελεχιακό δυναμικό και στις διοικητικές και στις κοινωνικές υπηρεσίες, στα ΚΑΠΗ και στα πολύ-ιατρεία και με την ψυχολογική υποστήριξη και εννοώ και πάλι για το εργατικό προσωπικό, γιατί όλη αυτή η ομάδα δουλεύουμε μαζί με τους εθελοντές, που πραγματικά θέλω να τους ευχαριστήσω και να τους συγχαρώ.
Σε όλο λοιπόν, αυτό το πρώτο κύμα, έπρεπε να μπούμε και εμείς στις νέες διαδικασίες με ελάχιστο προσωπικό. Γιατί στην αρχή είπαμε δεν εξυπηρετούμε τον κόσμο, άρα οι εργαζόμενοι ήταν μέσα, έπρεπε να εξυπηρετούμε μόνο μέσω της σελίδας του Δήμου και να ενημερώνονται, να στέλνουμε πιστοποιητικά, να γίνονται ηλεκτρονικά τα αιτήματα, όπως γίνεται όταν επισκεφτεί κάποιος τη σελίδα μας. Υπάρχει αναλυτική ενημέρωση. Όπως είπα έχουμε το “city file” κι έτσι ο πολίτης έχει τη δυνατότητα μέσα από το κινητό του να κάνει επισημάνσεις, παρατηρήσεις, προβλήματα κ.λ.π. Όλο αυτό λοιπόν το πλέγμα με τις νέες τεχνολογίες, αναπτύχθηκε περισσότερο σε αυτές τις δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες που ζήσαμε όλοι μας. Επισκεφθήκαμε αμέσως τα σχολεία και κάναμε αυτό που έπρεπε. Να πούμε και στα παιδιά το πώς πρέπει και για τις συνθήκες υγιεινής και με τα αντισηπτικά και μετά μπήκαν στις ζωές μας και τα γάντια και φυσικά οι μάσκες, τα οποία υπάρχουν και σήμερα. Προσωπικό ελάχιστο. Το θίξανε και οι αγαπητοί συνάδελφοι κι εδώ, θέλω να τα συνδέσω, υπάρχει θέμα. Θα πρέπει να το πούμε και στην κυβέρνηση που ακούει, και ευτυχώς δηλαδή αυτή η κυβέρνηση ακούει και έχει στηρίξει με πρωτοβουλίες, με δράσεις συγκεκριμένες και μάλιστα άμεσα, έγκαιρα, πήρε αποφάσεις, οι οποίες ήταν υποστηρικτικές.
Ανοίγω μια παρένθεση και το ξέρουν καλά και οι συνάδελφοι. Φανταστείτε, αν δεν είχαν παρθεί κάποιες αποφάσεις, πώς θα λειτουργούσαμε σαν Δήμοι. Αν δεν είχαν όλοι οι Δήμοι, ο πρώτος και δεύτερος βαθμός, η Περιφέρεια, τα προβλήματα των αποφάσεων μέσα από τις οικονομικές επιτροπές. Μ’ αυτόν τον νόμο -να μην τον χαρακτηρίσω- ο οποίος ψηφίστηκε κι έχουμε την απλή αναλογική και δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Διότι δεν ήταν το πρόβλημά μας το πώς θα λειτουργήσει ένας Δήμος, πώς θα εκλεγεί ένας Δήμαρχος και το Συμβούλιο, αλλά πώς θα λειτουργήσει σωστά, εποικοδομητικά και να είναι αυτό προς όφελος της κοινωνίας. Κλείνω την παρένθεση για τον εκλογικό νόμο και ελπίζω να αλλάξει σύντομα, για να μπορεί να υπάρχει διοίκηση σε ένα Δήμο. Να μπορούμε να διοικήσουμε σωστά. Δεν είμαι κατά των συνεργασιών, για να μην φανεί ότι…
Δ.Κ.: Ήθελα να το ρωτήσω κι εγώ αυτό. Πώς μέσα τώρα σ’ αυτή την κρίση λειτουργούν τα Δημοτικά Συμβούλια, γιατί ακούω και κάποια παρατράγουδα από κάποιους άλλους Δήμους.
Τ.Μ.: Εμείς συνεδριάζουμε δια περιφοράς του Δημοτικού Συμβουλίου. Δηλαδή οι συνάδελφοι Δημοτικοί Σύμβουλοι λένε τις απόψεις τους, ψηφίζουν ο καθένας όπως επιθυμεί, με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Υπάρχει δυσκολία στο να υπάρχουν 33 άτομα συν Γραμματεία συν κι εμένα, να είμαστε δηλαδή 35-36 άτομα σε ένα Συμβούλιο όπως καλή ώρα τώρα. Διότι δεν έχουν κάποιοι την πρόσβαση, δεν έχουν τα τεχνολογικά μέσα και υπάρχουν κι άλλα ζητήματα. Ελπίζω να περάσει σύντομα αυτό, ώστε να ξανα-συνεδριάσει το Δημοτικό Συμβούλιο ομαλά, όπως είχαμε συνηθίσει. Αυτό που θέλω να τονίσω και για να μην παίρνω τον χρόνο από τους άλλους αγαπητούς συναδέλφους, και το λέω και σαν Γενικός Γραμματέας της ΠΕΔ Αττικής, που οι αγαπητοί συνάδελφοι με έχουν εκλέξει και τους ευχαριστώ, (είναι ότι) πρέπει να μπουν θεσμικά ζητήματα.
Να λάβει τώρα αποφάσεις (η κυβέρνηση) ώστε οι Δήμοι, που έχουν δάνεια από το Παρακαταθηκών και Δανείων, να τους δοθεί μια ελαστικότητα π.χ. για ένα χρόνο να μην πληρώνουμε τοκοχρεωλύσια κα. Δηλ. να μην εξυπηρετήσουμε τα δάνειά μας κι αυτό θα είναι μια ανάσα για το Δήμο, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το σκόπελο. Προφανώς δεν πρόκειται το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων να χάσει τα χρήματά του! Γιατί είναι με την εγγύηση του Κράτους και οι Δήμοι, μπορεί, αυτή τη στιγμή, να μην έχουμε τη δυνατότητα να πληρώσουμε. Τα χρήματα μειώνονται συνέχεια. Υπάρχει δυσκολία. Και φυσικά τώρα και ο κόσμος αδυνατεί να πληρώσει όπως και τις άλλες υποχρεώσεις που έχει, που είναι περισσότερες, αυτές που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητά του.
Το δεύτερο θέμα είναι οι προσλήψεις. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή, είμαστε στο 2020 και το έχω πει και άλλες φορές, στην υπηρεσία καθαριότητας, που είναι καθαρά ανταποδοτική υπηρεσία, εμείς να παίρνουμε την έγκριση από 15 φορείς για να κάνουμε προκήρυξη έστω και για ένα οχτάμηνο! Είναι ντροπή αυτό το πράμα. Είναι ντροπή γιατί δεν επιβαρύνουν τον Κρατικό προϋπολογισμό. Είναι καθαρά ανταποδοτικά αφού αυτά επιβαρύνουν όλους μας.
Εγώ δεν λέω να μην υπάρχει η διαδικασία του ΑΣΕΠ, για να μην παρεξηγηθώ. Κανονικά να γίνει η διαδικασία με τα κοινωνικά και τα οικονομικά κριτήρια, όπως τα θέτει το ΑΣΕΠ. Όμως να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε Δήμο να προσλαμβάνει, σύμφωνα με τις κενές θέσεις που έχει ο ΟΕΥ του και ανάλογα με τις ανάγκες και τα οικονομικά του. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να τελειώσει. Και να μην υπάρχουν 8μηνες συμβάσεις. Γιατί αυτό είναι μια ομηρία των εργαζομένων. Γιατί κάθε φορά λέμε ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και έτσι είναι. Γι’ αυτό πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία. Στις κοινωνικές δομές στο Δήμο, δεν έχουμε, -εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όχι μόνο επί δικής μου θητείας, από πολύ παλιά το 2008, 2009- δεν έχουμε το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Από παραλείψεις και αιτίες παλαιών. Δεν είναι ανάγκη να το αναλύσουμε τώρα. Και τώρα καλούμαστε εμείς να αλλάξουμε τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας, βάσει των νέων οδηγιών, ώστε το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει να εγκρίνει τις θέσεις αυτές. Και επαναλαμβάνω, στον ΟΕΥ. Ώστε όταν θα μας δοθεί η έγκριση, η δυνατότητα από το Κράτος, να προσλάβουμε το προσωπικό εκείνο, το έμπειρο επιστημονικό και αλλά και βοηθητικό, ώστε να μπορούμε, κάθε μέρα, να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους που πραγματικά έχουν την ανάγκη μας. Είναι τέτοια ζητήματα, που δεν μπορούμε να περιμένουμε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε εμείς από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση να μας εγκρίνει την πρόσληψη εποχικού προσωπικού, την γιατρό που έχουμε στο ΚΑΠΗ. Για να μπορεί η γιατρός να γράφει τα φάρμακα στον παππού μας, στη γιαγιά μας και στους ανθρώπου που έχουν ανάγκη. Είναι τεράστια τα ζητήματα.
Εμείς πήραμε και μέτρα, όπως και οι άλλοι συνάδελφοι, φαντάζομαι. Απαλλαγή των γονέων από τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Δεν ξέρουμε αν θα ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο, όμως οι μισθοδοσίες τρέχουν. Οι άνθρωποι θα πληρωθούν κανονικά. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι αυτό θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό μας.
Έβαλα πάρα πολλά πράγματα αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό. Και τα θέτω και στους συναδέλφους, που τα ξέρουν και τα βιώνουν. Γιατί στη δική μας πόρτα θα έρθει, και δικαιολογημένα, ο κάθε συμπολίτης μας, να μας πει δεν έχω την καθαριότητα, δεν έχω τους κάδους αλλά δεν έχω και τις κοινωνικές δομές και υπηρεσίες. Μιλάω γενικά, δε μιλάω για το Δήμο Λυκόβρυσης-Πεύκης, παρότι εμείς είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο σε αυτό. Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που μπορώ να δώσω και είμαι στη διάθεσή σας, αν μπορώ να βοηθήσω ακόμα περισσότερο.
Δ.Κ.: Τάσο, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να ακούγονται όλα αυτά. Έχω διαπιστώσει, ότι με εξαίρεση τους Δημάρχους των 2-3 μεγάλων πόλεων της χώρας, οι τοπικοί άρχοντες λείπουνε ή εν πάση περιπτώσει δεν έχουν την πρόσβαση στα εθνικά μέσα ενημέρωσης όπως εμείς οι βουλευτές, που έτσι προνομιακά, εμείς του κέντρου, ενδεχομένως την έχουμε. Είναι λοιπόν πολύ καλό να γίνεται αυτή η συζήτηση και να ακούει και ο κόσμος και να υπάρχει και αυτή η επικοινωνία.
Είστε εξαιρετικά πειθαρχημένοι. Πολύ καλύτεροι από πολλούς συναδέλφους μου καθηγητές, οποτεδήποτε έχω κάνει μια τέτοια συζήτηση! Είμαστε μισή ώρα και έχουμε μιλήσει οι πρώτοι τρείς. Είμαστε μια χαρά!
Να πάω τώρα στον τελευταίο καλεσμένο, στον αγαπητό Στράτο Σαραούδα από τη Μεταμόρφωση. Ας μου επιτρέψει εισαγωγικά ο Στράτος, να τον έχουμε, να πω ότι ο Δήμος της Μεταμόρφωσης έχει τις δυσκολίες του, σε σχέση με άλλες Δήμους εδώ στο Βόρειο Τομέα. Με μια ιδιαίτερη κοινωνική διαστρωμάτωση. Και θα ήθελα πραγματικά, αν μπορεί, να μου πει, να μας πει, πράγματα που σε άλλους Δήμους είναι πιο εύκολα. Φερ’ ειπείν η πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση. Οι μαθητές φαντάζομαι στο Ψυχικό, στην Φιλοθέη, έχουν laptop. Έχουν τις δυνατότητες, οι οποίες κρίθηκαν τόσο χρήσιμες και απαραίτητες μέσα στην πανδημία. Αν αντιμετωπίσαμε και τέτοια προβλήματα στην Μεταμόρφωση. Διότι ο κορωνοϊός που έχει αποδειχθεί διεθνής, δημιουργεί νέους διαχωρισμούς. Μεταξύ αυτών που έχουν καλύτερη πρόσβαση στην πληροφορική, στα δίκτυα, εργαζόμενοι υψηλών ειδικοτήτων, εισοδηματικά πιο πλούσιοι, που μπορούν να το κάνουν αυτό και βεβαίως παιδιά, τα οποία δεν έχουν την ίδια πρόσβαση το διαδίκτυο. Και θέλω έτσι να δούμε και αυτή την πλευρά, την κοινωνική εκεί στη Μεταμόρφωση.
Σ.Σ.: Καλησπέρα κατ’ αρχήν και από εμάς. Σας ευχαριστώ για το κάλεσμα σε αυτή την τηλεδιάσκεψη. Πραγματικά είναι πολύ μεγάλη μου χαρά να συζητάω με τους συναδέλφους μου και να ακούω τα προβλήματα, γενικότερα και των άλλων Δήμων. Αυτό έχει γίνει πολλές φορές λόγω των τηλεδιασκέψεων είτε με τον Περιφερειάρχη και γενικότερα με τον Υπουργό Εσωτερικών, με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε τι γίνεται στις γύρω περιοχές.
Θέλω να σας πω ότι για τη Μεταμόρφωση μπορεί να υπάρχει η εντύπωση της εργατούπολης αλλά είναι μια πόλη, η οποία έχει ανέβει ένα επίπεδο τα τελευταία χρόνια και δεν έχουμε τόσο μεγάλες διαφορές από τους άλλους Δήμους. Έχουμε μεν κάποιες διαφορές, μπορεί να υπάρχει κάποιο καλύτερο επίπεδο στο Ψυχικό από άποψη χρημάτων, να είναι οικονομικά λίγο πιο δυνατοί οι κάτοικοι αλλά και σε εμάς, αυτή τη στιγμή, οι κάτοικοί μας βρίσκονται σε καλό επίπεδο. Το επίπεδο του Δήμου Μεταμόρφωσης είναι σε ένα πολύ καλό σημείο θεωρώ. Άλλωστε έχουμε μεγαλώσει και πολύ! Έχουν γίνει μεγάλες πολυκατοικίες. Έχουμε φτάσει τους 60.000 περίπου ενώ έχουμε 22.000 ψηφοφόρους. Οπότε γενικά είναι μια περιοχή των Βορείων Προαστίων με περισσότερα προβλήματα μεν αλλά που θεωρούμε ότι άμεσα θα τους φτάσουμε και τους διπλανούς μας Δήμους και θα καταφέρουμε να ενσωματωθούμε και να μας βάλουν στο Βόρειο Τομέα κανονικά και με το νόμο! Οπότε, όταν αναφέρουν Βόρειο
Τομέα να βάζουν και τη Μεταμόρφωση! Γι’ αυτό και σαν Δήμαρχος, έχω βάλει πρώτο στόχο να κάνουμε τα έργα που απαιτούνται και τις υποδομές ώστε να μην νιώθει ποτέ ένας πολίτης μας άσχημα. Να νιώθει ότι είμαστε κοντά στους άλλους! Θα πρέπει να πούμε ότι σήμερα που συζητάμε κατασκευάζουμε το 2ο Λυκείου και κατασκευάζουμε και το 10ο νηπιαγωγείο, που θα γίνει τετραθέσιο, με κάποιες ενέργειες που κάνουμε και των παλαιότερων δημοτικών αρχών, όσον αφορά το Λύκειο. Το νηπιαγωγείο θέλουμε να το πάρουμε πάνω μας, η νέα δημοτικά αρχή γιατί το κάνουμε μόνοι μας από μονοθέσιο σε 4θέσιο από το Σεπτέμβρη και διεκδικούμε την κατασκευή του. Προσπαθούμε να κάνουμε, έχουμε εντάξει στο Πρόγραμμα της Περιφέρειας, να κάνουμε άλλον έναν όροφο στους ήδη υπάρχοντες παιδικούς σταθμούς. Να κάνουμε διώροφα τα δημοτικά ιατρεία. Οπότε καταλαβαίνεται ότι η Μεταμόρφωση ανεβαίνει και θα δείτε σε λίγο να τα καταφέρνουμε πολύ καλά. Να διασφαλίσουμε αυτά που είναι τα βασικά. Γιατί εμείς οι μεταμορφωσιώτες -ξέρετε εγώ είμαι γέννημα θρέμμα της Μεταμόρφωσης- δεν θέλουμε να ακούμε ότι υστερούμε. Υστερούμε μεν, αλλά διεκδικούμε και είμαστε δυναμικοί. Όσον αφορά την κρίση, από την πρώτη στιγμή θέλαμε να βρεθούμε δίπλα στον κόσμο. Όταν έχει τη στήριξη του Κράτους, της Περιφέρειας, του Δήμου ο πολίτης πιστεύει σε εσένα. Οπότε βασικό ποιο είναι; Να πιστέψει και ο τελευταίος πολίτης, ότι μπορεί να λαμβάνει όποιες παροχές μπορεί να δώσει ο Δήμος για να μπορέσει να πάει αυτή η πυραμίδα σωστά. Γιατί βοηθώντας ο πολίτης δεν πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ, δεν πηγαίνει στην παιδική χαρά, πάει παντού οργανωμένα και έτσι έχουμε αυτά τα αποτελέσματα που είδαμε. Και πετύχαμε να έχουμε ένα Κράτος που γίνεται παγκόσμια αποδεκτό. Στη Μεταμόρφωση το μόνο που μπορέσαμε να κάνουμε είναι να μην χαλάσουμε αυτή τη συνταγή! Νομίζω ότι δεν το κάναμε! Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Μας βοήθησε και το γεγονός ότι υπάρχει μια κοινωνική υπηρεσία από πίσω, η οποία ερχόταν από μία ήδη δύσκολη κατάσταση. Καταλαβαίνετε τι περάσαμε από το 2010 μέχρι το 2015… Υπήρχαν δυσκολίες. Οπότε βρήκαμε έτοιμες κοινωνικές δομές, τις είχε προχωρήσει η προηγούμενη δημοτικά αρχή. Τις βρήκαμε και έτσι σε αυτή την στιγμή είμασταν πάρα πολύ δυνατοί. Είχαμε το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» με 85 μερίδες φαγητού, τις οποίες κάναμε 135. Διπλασιάσαμε τα χρήματα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο. Από 40 σε 80.000. Τους πήραμε όλους τηλέφωνο, τα μέλη των ΚΑΠΗ και τους πηγαίναμε οτιδήποτε ήθελαν. Από συνταγογράφηση μέχρι φάρμακα στο σπίτι και ψώνια από το σούπερ μάρκετ. Άμεσα η Περιφέρεια, μόλις τους είπα ότι έχω θέσει στο Κοινωνικό Παντοπωλείο και το δημαρχιακό όχημα, μας έστειλε οχήματα και έτσι μπορέσαμε και τα κάναμε αυτά πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να μοιράσουμε πολλά. Και μερίδες φαγητών στο σπίτι αλλά και σακούλες μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Οπότε στο κομμάτι κοινωνική υπηρεσία κάναμε όλα αυτά που ακούς από τους άλλους. Δήμους χωρίς να μας λείπει τίποτα! Είμαι πολύ ευχαριστημένος και θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ, στο σημείο αυτό, τις κοινωνικές υπηρεσίες. Συγχρόνως και την καθαριότητα, που ενώ υπήρχε λίγο προσωπικό, καταφέραμε και λειτουργήσαμε. Θα πρέπει να πω ότι κάποιοι δεν πήραν τις άδειες ειδικού σκοπού για να έρθουν στο Δημαρχείο. Τόσο και από τον καθαριότητα όσο και από το διοικητικό. Να την πούμε την κουβέντα και θέλω να τους ευχαριστήσω και αυτούς. Με αυτά τα άτομα τα καταφέραμε. Κάναμε αγορές για να έχουμε την τηλεδιάσκεψη. Άμεσα, τώρα όπου να ‘ναι, θα κάνουμε και το πρώτο μας Δημοτικό Συμβούλιο, με τηλεδιάσκεψη. Οργανωθήκαμε στο να γίνονται στο Δήμο, όλες οι αιτήσεις που χρειάζονται οι πολίτες, χωρίς να απαιτείται φυσική παρουσία και γενικότερα λειτουργήσαμε και κάναμε ό,τι έκαναν και οι υπόλοιποι Δήμοι σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι όταν βγαίνω -γιατί βγαίνω κάθε μέρα, κάθε μέρα είμαι έξω με τον κόσμο – βλέπω ότι ο κόσμος είναι ευχαριστημένος από τον τρόπο που λειτουργήσαμε. Και νιώθω πως ό,τι ζητάνε το καταφέρνουμε, το κάνουμε πραγματικότητα ό,τι κι αν είναι αυτό. Όλα τα φροντίζουμε.
Αυτή τη στιγμή, που έχουμε περάσει το πρώτο κύμα δυσκολίας, νομίζω ότι οι Δήμοι το φέραμε εις πέρας αυτό το έργο που είχαμε, όπως και η Περιφέρεια.
Εδώ θα πρέπει να πούμε και για τον Περιφερειάρχη. Δίναμε 135 μερίδες δηλ. παραπάνω από αυτές που είχαμε προβλέψει. Τώρα, την τελευταία εβδομάδα μας δίνει μερίδες φαγητού η Περιφέρεια δηλ. 130 μερίδες δίνονται από την Περιφέρεια. Μας βοήθησε λίγο όσον αφορά τον προϋπολογισμό.
Πριν μιλήσω όμως για τα οικονομικά τα δικά μας, θα πρέπει να μιλήσω για τα οικονομικά των πολιτών μας. Το άμεσο πρόβλημα θεωρώ ότι είναι η επιχειρηματικότητα στο Δήμο μας. Εκεί υστερούσαμε λίγο διότι τα καταστήματά μας δεν ήταν πλουσίων. Ήταν ανθρώπων που ζούσαν από τα καταστήματά τους κατά συνέπεια δεν μπορούσαν να αντέξουν τα έξοδα αυτά. Θεωρώ όμως ότι και όλοι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο κατάστημα έχει κάποιος ή σε πόσο κεντρικό σημείο είναι, δεν μπορεί να κρατήσει ένα μαγαζί κλειστό για δύο μήνες. Με τη βοήθεια του Υπουργείου Εσωτερικών ό,τι μπορέσαμε τους βοηθήσαμε. Αυτή τη στιγμή περιμένουμε τη νέα τροπολογία, η οποία θα ρυθμίζει τι θα γίνει με τα τραπεζοκαθίσματα, ώστε να τους δώσουμε όσο περισσότερους χώρους μπορούμε για να λειτουργήσουν και να κρατήσουμε τους πολίτες μας στη Μεταμόρφωση.
Γιατί είναι βασικό αυτή τη στιγμή και πρέπει να καταλάβουμε, και αυτό είναι και το αίτημά μας προς το Υπουργείο Εσωτερικών, ότι πρέπει κάθε περιοχή να κρατήσει τις δυνάμεις της. Όπως κρατάει τώρα τον κόσμο στις πλατείες, θα πρέπει να κρατήσουμε τον κόσμο στα μαγαζιά μας. Θα πρέπει να μας δοθεί η δυνατότητα, εμείς οι Δήμαρχοι και με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, να δώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε στα καταστήματα ώστε να μη γίνεται μεταφορά πολιτών από τον ένα Δήμο στον άλλο, μέχρι ν’ αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Δηλαδή βλέπουμε ότι αυτή τη στιγμή δεν αυξάνεται ο αριθμός αυτών που έχουν νόσο. Πρέπει να κοιτάξουμε να τους περιορίσουμε, όσο μπορούμε, γιατί αν ένας μεταμορφωσιώτης πάει στην Κηφισιά είναι δύσκολο να γίνει ιχνηλάτηση.
Τώρα, όσον αφορά τα οικονομικά του Δήμου, συμφωνούμε με τους προλαλήσαντες ότι θέλουμε βοήθεια και εμείς. Από τη στιγμή που δίνουμε παροχές θα πρέπει και το Κράτος να δώσει παροχές και στους Δήμους. Είναι η αλυσίδα που λέγαμε. Ότι βοηθώντας ο ένας τον άλλο καταφέραμε αυτά που πρέπει. Τώρα με την ανάποδη φορά, να γίνει η ανάποδη αλυσίδα. Το Κράτος να βοηθήσει την Περιφέρεια, η Περιφέρεια εμάς και να βελτιωθεί και όσο μπορεί το θέμα της γραφειοκρατίας.
Γραφειοκρατία για μένα δεν είναι η τηλεδιάσκεψη μόνο. Είναι πολύ μεγάλο αυτό το όπλο που κερδίσαμε γιατί καταλάβαμε όλοι ότι πρέπει άμεσα να κάνουμε τηλεδιάσκεψη και αυτό που έχουμε μπροστά μας, ένα laptop, ένα tablet είναι άμεσος σύμμαχός μας για να λύσουμε προβλήματα. Και δείτε πόσο πιο εύκολα θα λύνονταν τα προβλήματα, χωρίς να φωνάξω κανέναν εδώ, θα μάζευα τους 7 αρχηγούς της αντιπολίτευσης και τους 6 και συζητάγαμε πέντε πράματα και το ‘βλεπε κι ο κόσμος και το λύναμε το πρόβλημα. Είναι πολύ καλό αυτό που κερδίσαμε, γιατί ξέρετε από κάθε πρόβλημα κάτι κερδίζεις. Έχει και τα θετικά του.
Κερδίσαμε να εμπιστευτούμε την Πολιτεία, κερδίσαμε να νιώσουμε ο ένας τον άλλο. Ότι ο Δήμαρχος βοηθιέται από τον Περιφερειάρχη και ότι όλοι προσπαθούμε για το καλό. Θεωρώ ότι αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο κέρδος. Δύσκολα θα μπορούσαμε σε καλή περίοδο να πάρουμε τόσα οφέλη, όσο είναι αυτή η εμπιστοσύνη. Αυτή την εμπιστοσύνη που κερδίσαμε πρέπει να μας βοηθήσουν να την πάμε παρακάτω, γιατί όπως είπαν οι συνάδελφοι έχουμε άλυτο το θέμα της γραφειοκρατίας.
Εγώ συμφωνώ με ό,τι ειπώθηκε, για να πάμε στο θέμα της γραφειοκρατίας. Για να αγοράσω μια αρπάγη, έναν κλαδοκαθαριστή, για να αγοράσω απλά πράγματα, να κάνω μια μελέτη, να βγω να ζητήσω προσφορές, πρέπει να περάσουν 16 μήνες. 12 με 15 μήνες. Μπορεί να θέλω ν’ αγοράσω ένα λεωφορείο, να έχει δοθεί μια προσφορά ή δύο και να με έχουν κόψει 10 φορές στο ελεγκτικό σε δίμηνα. Είπε ο κ. Μαυρίδης για το προσωπικό. Μπορεί να έχω κενά στον ΟΕΥ και να ζητάω κινητικότητα. Να μου έρχεται η κινητικότητα, να κάνουμε ολόκληρες διαδικασίες γραφειοκρατίας.. Εγώ τώρα έχω 10 με 12 άτομα που ζητάω με κινητικότητα. Έχουμε τόση αλληλογραφία με τις υπηρεσίες, τις οποίες πάμε να ζητήσουμε τον υπάλληλο και να μας έρχεται αρνητική απάντηση. Και να έχουμε φάει τόσες εργατοώρες, τόσα έγγραφα άχρηστα. Και να έρχεται η απάντηση δεν μπορείτε να τον πάρετε γιατί είναι προσωπικό ασφαλείας και δεν έχουμε τον 5ο ενώ είμαστε 4. Κάνουμε ολόκληρες διαδικασίες και δεν μπορούμε να βάλουμε έναν υπάλληλο, να κάνουμε μια μελέτη. Τώρα που μιλάμε στις μελέτες έχουμε μπει κι εμείς μέσα. Οι αντιδήμαρχοι, οι ειδικοί σύμβουλοι και δεν μπορούμε να υπογράψουμε. Πάμε να κάνουμε κάτι, προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε τους υπαλλήλους, γιατί έχει φτάσει η γραφειοκρατία στο τελευταίο σημείο.
Να πούμε όμως τα πράματα και με το όνομά τους. Έφτασε εκεί η γραφειοκρατία γιατί γινόντουσαν μέχρι τώρα κάποια λάθη. Τα λάθη όμως γινόντουσαν ή υπήρχανε, δεν μπορεί να μας κρατούν εμάς τόσο πίσω. Δηλαδή επειδή κάποιος αποχαρακτήριζε μια πλατεία και την έκανε δρόμο, δεν μπορώ εγώ να αλλάξω ένα δρόμο και τον κάνω από 8 μ. 7,90. Να μην μπορώ; Καταλάβατε τι σας λέω; Έχουμε το ότι δεν θέλουμε τη γραφειοκρατία αλλά όταν δεν έχουμε γραφειοκρατία, επεμβαίνουμε και κάνουμε ρουσφετάκια. Για να το πω λίγο γλυκά!
Δ.Κ: Σαφής, σαφέστατος.
Σ.Σ.: Τελικά θεωρώ ότι ήταν μια πανδημία, η οποία μας βρήκε δυνατούς και μας ωφέλησε σαν Κράτος. Τώρα πρέπει να βοηθήσουμε την επιχειρηματικότητα, για να καταλήξω και στην επιχειρηματικότητα και τα προβλήματα και να επανέλθουμε στην οικονομία. Γιατί προχτές μου έλεγε κάποιος: Γιατί βγαίνουμε έξω, γιατί ανοίγουν τα σχολεία, γιατί το ένα γιατί το άλλο. Όταν λέω έχει πετύχει το Κράτος πρέπει να είμαστε λίγο ήσυχοι και να το αφήνουμε να κάνει τα πειράματά του. Δεν κάνει πειράματα στις ανθρώπινες ζωές κάνει πειράματα για να δούμε αν μπορούμε να ξαναβγούμε. Και του έδωσα το παράδειγμα όταν ξεκίνησε ο πρωτόγονος για να βγει έξω από τη σπηλιά για να φάει, που υπήρχε ο φόβος να το φάει το λιοντάρι. Αν καθόταν μέσα κι έλεγε θα με φάει το λιοντάρι θα βγαίναμε ποτέ έξω. Αν καθόταν μέσα κι έλεγε θα με φάει το λιοντάρι θα πέθαινε από την πείνα. Οπότε η οικονομία είναι βασικό κομμάτι. Θα πρέπει να βγούμε αλλά οπλισμένοι όσο περισσότερο μπορούμε.
Δ.Κ.: Και πάντοτε ακολουθώντας τις συμβουλές των επιστημόνων, οι οποίοι μέχρι τώρα τα έχουν πάει πάρα πολύ καλά και με αυτές τις γνωμοδοτήσεις και η Κυβέρνηση προχωράει βήμα βήμα.
Σ.Σ.: Ξεχάσαμε και το είπατε εσείς. Να πούμε συγχαρητήρια στον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας
Δ.Κ.: Δικό σας άνθρωπο εξάλλου
Σ.Σ.: Τον κ. Τσιόδρα, που είναι και μεταμορφωσιώτης.
Δ.Κ.: Δύο δικοί σας! Ο ένας άνθρωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο άλλος της Μεταμόρφωσης.
Σ.Σ.: Ο Γενικός μας Γραμματέας! Όταν ήμουν αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Γεν.Γραμματέα είχαμε τον κ. Χαρδαλιά. Οπότε έχουμε συναισθηματικό δεσμό την ομάδα.
Δ.Κ.: Νομίζω ότι έχουμε χρόνο να κάνουμε ένα 2ο κύκλο. Ευχαριστώ πάρα πολύ Στράτο. Να το πάμε κάπως διαφορετικά. Ξεκινώντας από τον κ. Γαλάνη, από το Δημήτρη αυτή τη φορά. Να θέσω 3-4 θέματα εγώ και όποιος θέλει τα πιάνει. Λέτε και ό,τι άλλο. Να εκμυστηρευτώ εκ των προτέρων, έναν μικρό φθόνο, που νιώθουμε εμείς ο βουλευτές για ‘σας. Μικρό. Με την έννοια ότι το λειτούργημα του νομοθέτη έχει τις χάρες του και τις δικές του ιδιαιτερότητες. Δεν έχει αυτή την εκτελεστική εξουσία, του να κάνεις πράγματα με άμεσα αποτελέσματα, που έχει ο Δήμαρχος. Ο Δήμαρχος, που είναι εκεί και φτιάχνει. Φτιάχνει με τα χέρια του και βλέπω ότι όλοι είμαστε, όλοι είστε κι εγώ μαζί σας, στο ίδιο μήκος κύματος και χαίρομαι για την πολύ έτσι όμορφη κουβέντα που έχουμε. Εγώ θα επιμείνω λίγο στις κοινωνικές ανισότητες, στην κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία δεν είναι μεταξύ Δήμων αλλά και στο εσωτερικό των Δήμων και αν υπήρχαν προβλήματα και παράπονα από ανθρώπους, που δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν με κάποιο τρόπο όλη την αλλαγή αυτή που έγινε και αν οι Δήμοι είχαν κάτι να πουν σε αυτό. Θα ρωτήσω αυτά που με ρωτούν. Αν τα έργα που είχατε προγραμματίσει θα πάνε πίσω λόγω οικονομικής δυσπραγίας, αν πρέπει να επανακαθοριστούν προτεραιότητες στο ζήτημα αυτό. Τι θα γίνει με τα τραπεζοκαθίσματα. Περιμένετε ακόμα την Κυβέρνηση να ορίσει αλλά εσείς πώς το βλέπετε. Αν έχετε κάτι να μας πείτε. Απασχολεί πολύ τον κόσμο. Υπάρχει μια κουβέντα και στο εξωτερικό για την ενίσχυση εναλλακτικών τρόπων μεταφοράς. Φερ’ ειπείν των ποδηλάτων. Τώρα που τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν μπορούν να έχουν τη χωρητικότητα που είχαν στο παρελθόν λόγω της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Αν υπάρχουν κάποια προγράμματα, να ενισχυθούν δηλαδή όλα αυτά στους διάφορους Δήμους. Και τέλος, πραγματικά, τι θα πρέπει να μείνει, αυτό προς την Κυβέρνηση. Εγώ ως βουλευτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας, σημειώνω πράματα και μεταφέρω στον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών, το φίλο, Τάκη Θεοδωρικάκο αλλά και συνολικά στην Κυβέρνηση. Έχετε τους διαύλους έτσι κι αλλιώς ανοιχτούς και οι ίδιοι, αλλά θα είχε ενδιαφέρον ν’ ακουστεί και δημόσια το τι πρέπει και πώς. Λοιπόν, Δημήτρη ας ξεκινήσουμε με εσένα.
Δ.Γ.: Ωραία λοιπόν, να πούμε το εξής. Ξεκινώντας γενικά από τα θέμα που έθεσες, πολύ σωστά Δημήτρη, για τις κοινωνικές δομές και το πως είναι εδώ πέρα η όλη κατάσταση. Υπάρχει μια ομοιογένεια στο Δήμο. Είμαστε βέβαια τρεις κοινότητες. Η Φιλοθέη, το Νέο Ψυχικό και το Ψυχικό. Αλλά αυτό το οποίο θα μπορούσε κανείς να δει, γιατί παίρνουμε ως δεδομένο αυτό που λέει πολύς κόσμος, ότι κοιτάξτε εδώ στη Φιλοθέη ή εδώ στο Ψυχικό όλοι είναι μια χαρά. Δεν είναι όμως έτσι. Εδώ υπάρχουν παλιές οικογένειες, οι οποίοι βρέθηκαν εδώ επειδή οι οικογένειές τους ζούσαν εδώ, ήρθαν εδώ οι παππούδες ή οι πατεράδες τους και κληρονόμησαν ένα σπίτι. Άρα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο όταν το λέμε αυτό.
Δ.Κ.: Εσείς υποφέρετε από την αντίστροφη κοινωνική προκατάληψη.
Δ.Γ.: Αυτό είναι αλήθεια. Άκουγα και το συνάδελφο πριν που το έλεγε. Υπάρχουν παντού, σε κάθε Δήμο ισορροπίες. Όπως και αυτό που άκουσα πριν για τα μαγαζιά. Τώρα που θα ανοίξουν τα μαγαζιά, να μην μετακινείται ο κόσμος από τον ένα Δήμο στον άλλο κλπ. Όμως εμείς εδώ, όλο αυτό τον καιρό ήμασταν ένας μεγάλος ποδηλατόδρομος. Η Φιλοθέη και το Ψυχικό είχαν δεχτεί σωρεία από ποδηλάτες.
Δ.Κ.: Όλη η Αθήνα ερχόταν εκεί για να εκτονωθεί.
Δ.Γ.: Να κάνει ποδήλατο. Τώρα, που ήταν άδειοι οι δρόμοι, βρέθηκε μια ωραία αφορμή για αν έρχονται εδώ και να κάνουν ποδήλατο. Λοιπόν, όλη η Αθήνα είναι Αθήνα. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Και μπορεί να είμαστε διαφορετικοί Δήμοι, να λέμε ότι ο καθένας έχει την πόλη του ή το προάστιό του, αλλά είμαστε όλοι μαζί. Είμαι ένα κομμάτι συγκεντρωμένο, 2.000.000 ανθρώπων, οι οποίοι είμαστε αλληλένδετοι μεταξύ μας. Μπορεί να έχουμε κάποιες διαφορές αλλά ζούμε μαζί. Ζούμε μαζί και έχουμε μάθει αν μετακινούμεθα εδώ πέρα Εγώ να σας πω κάτι πολύ απλό. Ο Δήμος μας έχει 27 με 28.000 κατοίκους και έχει 14.000 μαθητές. Έρχονται κάθε μέρα στο Δήμο μας 14.000 μαθητές γιατί έχουμε πάρα πολλά ιδιωτικά σχολεία, πέρα από τα δημόσια. Είναι μια μετακίνηση και αυτή η μετακίνηση έχει μια ζύμωση. Και μεταφέρει όλα τα κοινωνικά προβλήματα. Θα ήθελα λοιπόν αυτά να τα βλέπουμε ενιαία, ως ένας ευρύτερος χώρος που είμαστε όλοι μαζί. Και εδώ υπάρχουν αυτά τα προβλήματα.
Να πάμε στα έργα. Στα έργα, φυσικά και η ατζέντα που είχαμε βιαίως διεκόπη. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι σταμάτησε. Ήταν και μια αφορμή επειδή οι δρόμοι ήταν κλειστοί να προχωρήσουμε σε κάποιες ασφαλτοστρώσεις. Εμείς εκμεταλλευτήκαμε και αυτό το χρονικό διάστημα όπου οι παιδικές χαρές ήταν κλειστές και προχωρήσαμε και ανακαινίσαμε παιδικές χαρές και τις αναβαθμίσαμε. Μπορέσαμε να φτιάξουμε μια καινούρια. Έτσι τώρα που θα ανοίξουν να τις βρει ο κόσμος έτοιμες!
Δ.Κ.: Και ασφαλείς. Εγώ έχω 2 μικρά παιδιά. Πάντοτε είναι ένα ζήτημα η ασφάλεια στις παιδικές χαρές. Να μην είναι παραμελημένες και να μην είναι παγίδες για τα παιδιά.
Δ.Γ.: Βέβαια. Έτσι είναι. Να μην είναι παγίδες. Ήταν ένα καλό χρονικό διάστημα, αυτή η συγκυρία να εκμεταλλευτούμε. Διότι η Τεχνική Υπηρεσία δούλευε. Και αυτό ήταν πολύ σημαντικό ότι βάψαμε σχολεία. Αυτό το διάστημα που ήταν κλειστά τα σχολεία, εμείς το εκμεταλλευτήκαμε και μπόρεσαμε να μπούμε σε άδεια σχολεία και να τα βάψουμε. Βέβαια, για κάποια άλλα έργα, εκ των πραγμάτων, επειδή όπως είπαμε και πριν, τα οικονομικά μας είναι και περιορισμένα και στοχευμένα… δεν είναι έτσι. Τα είχαμε κανονίσει πριν αυτά τα ποσά να πάνε εκεί. Δυστυχώς, οι αγκυλώσεις του Δημοσίου, οι οποίες αναφέρθηκαν παρά πολύ όμορφα και διεξοδικά πριν.. Είναι αγκυλώσεις. Αυτό που είπε πριν ο συνάδελφος, ο Στράτος ο Σαραούδας, χρειάζονται 16 μήνες για να κάνεις κάτι το πολύ απλό. Με μελέτες, τις οποίες δεν μπορούμε να υπογράψουμε, με αποφάσεις τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να λάβουμε. Επίτροπος δεν υπάρχει πια, η Οικονομική Υπηρεσία φοβάται να υπογράψει και να πει ναι σε όλα. Αυτά πρέπει να τα λύσει η κυβέρνηση. Αν θέλουμε να μιλάμε για εκσυγχρονισμό, αν θέλουμε να λέμε ότι ο κάθε Δήμος είναι δυνατός και ικανός να προχωρήσει μπροστά. Αυτό το οποίο έλεγε πριν περί γραφειοκρατίας, εγώ θα πω τις αγκυλώσεις, όλες αυτές του Δημοσίου, θα πρέπει να βρούμε τρόπους, θα πρέπει να βρει η Κυβέρνηση να μας δώσει λύσεις. Εσείς που είπατε πριν ότι είμαστε η εκτελεστική εξουσία, ενώ εσείς η νομοθετική, σε εμάς, εδώ, είμαστε η εκτελεστική που έχουμε αυτή την ομορφιά αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ψυχοφθόρα ομορφιά. Ζούμε καθημερινά ένα απίστευτο άγχος. Ζούμε καθημερινά μια απίστευτα ψυχοφθόρα κατάσταση. Για απλά πράγματα, πρέπει να κινούμε γη και ουρανό για να τα περάσουμε. Αυτά θα πρέπει να γίνονται πολύ πιο γρήγορα. Οι διαδικασίες θα πρέπει να είναι πολύ πιο άμεσες και πολύ πιο αποτελεσματικές.
Λοιπόν, τώρα τα τραπεζοκαθίσματα, τα οποία έθιξες πάρα πολύ σωστά. Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι. Θα αρχίσουν να ανοίγουν τα μαγαζιά της εστίασης και ευρύτερα, σιγά σιγά και θεωρώ ότι εμείς είμαστε εδώ. Είμαστε κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους που επλήγησαν. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα ορίσει το κεντρικό Κράτος. Εμείς θα είμαστε δίπλα και αρωγοί. Είμαστε αρωγοί και στους δημότες, είμαστε αρωγοί και στους επιχειρηματίες. Εγώ δεν ανησυχώ τόσο για τα τραπεζοκαθίσματα. Αυτό το οποίο θα ήθελα πάρα πολύ αυτή τη στιγμή από την κυβέρνηση να αλλάξουμε κάποια πράγματα και να κάνουμε τους Δήμους πιο αποτελεσματικούς. Για μένα είναι το βασικότερο και πιστεύω ότι καταλάβατε εσείς, εκεί μέσα στη Βουλή, ότι ο κάθε Δήμος κράτησε μια καθημερινότητα. Πρέπει να έχουμε τα μέσα, τα εργαλεία και αν είναι διαδικασίες τέτοιες, που να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις.
Το να μιλάμε για Δημοτική Αστυνομία και να μην έχουμε Δημοτική Αστυνομία, δεν έχει νόημα. Το να ζητάμε να επέμβει ένας Δήμος, όταν δεν έχει Δημοτική Αστυνομία δε λέει τίποτα. Χωρίς Δημοτική Αστυνομία δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Το να ζητάμε, όπως είπε πολύ σωστά ο συνάδελφος, και να μην μπορούμε να την πάρουμε και γίνει μετά από 16-18 μήνες. Το να θέλουμε να πάρουμε σακούλες και να πρέπει να μπαίνουμε σε έναν διαγωνισμό, ο οποίος, ακόμα και με απευθείας ανάθεση, έστω κι έτσι να πάμε, θέλει χρόνο. Αυτά τα θέματα πρέπει να λύνονται. Ούτε και να υπάρχει ένας φόβος στον οικονομικό διευθυντή ότι ξέρεις κάτι, πρέπει να αγοράσεις σακούλες, αλλά, αν, και αυτό και δεν γίνει, θα έρθει ο οικονομικός διευθυντής αύριο και όταν έρθει ο έλεγχος θα του πάρει το κεφάλι. Δεν μπορεί ένα Κράτος να λειτουργήσει με φόβο. Δεν μπορεί ένας Δήμος να λειτουργήσει με φόβο. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε και εμείς στην πρώτη γραμμή, εκλεγμένοι και δεν πρέπει η άρνηση να φέρνει αγκύλωση για το θετικό αυτό βήμα.
Αυτή την περίοδο εμείς λύσαμε, πάρα πολλά θέματα. Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή και σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων. Λοιπόν, αυτό θα πρέπει και θεσμικά, να μπορούμε, και μέσω διαδικασιών να το υποστηρίζουμε. Θα πρέπει ο Δήμαρχος να έχει την ευχέρεια είτε αλλάζοντας το νόμο είτε αλλάζοντας κάποιες συγκεκριμένες διαδικασίες, να μπορεί να υποστηρίζει τις ανάγκες του Δήμου. Να μη χρειάζεται να μπαίνει σε τέτοια γραφειοκρατία. Θα πρέπει, αφού εμείς αφουγκραζόμαστε το σφυγμό, εμείς αφουγκραζόμαστε τα προβλήματα, να έχουμε και την ευχέρεια της επίλυσης. Να έχουμε τη δυνατότητα της αποτελεσματικότητας. Είναι σαφές Δημήτρη μου αυτό το πράγμα. Και καταλαβαίνω ότι είναι πόνος όλων των Δημάρχων.
Δ.Κ.: Και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε από εδώ και πέρα. Σε ευχαριστώ πολύ Δημήτρη.
Δ.Γ.: Και εγώ σε ευχαριστώ.
Δ.Κ.: Κα Κεχαγιά από την Πεντέλη. Με ρωτούν εδώ, εκτός των άλλων, για τα σχολεία και για τις πλατείες. Έγινε κάποια κουβέντα έτσι εδώ… Είχαμε τα παρατράγουδα στην Αγία Παρασκευή, αν έχουμε αντίστοιχα ζητήματα, ανησυχίες, έγνοιες και αλλού. Κα Κεχαγιά;
Δ.Κεχ: Θα πιαστώ από κάτι και προφανώς θα απαντήσω σε αυτό. Θέλω να πω ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι αναλάβαμε μετά από μια μεγάλη οικονομική κρίση. Κάναμε μια έξοδο μετά από μια μεγάλη οικονομική κρίση. Άρα νομίζω ότι οι όλοι οι Δήμοι αντιμετωπίζουμε περίπου τα ίδια δεδομένα. Παρείχαμε ο καθένας, κάθε Δήμος, στο μέτρο που είχε τη δυνατότητα κάποια επιπλέον. Κάποιες επιπλέον έτσι παροχές προς τους Δημότες….. (πρόβλημα στον ήχο)
Δ.Κ.: Έχουμε ένα πρόβλημα;
Δ.Κεχ.:Ναι, έχουμε ένα πρόβλημα… κάτι ακούω. Παρεμβολές.. Το λύσαμε. Άρα, εμείς ναι παρείχαμε στους μαθητές των σχολείων κάποια tablet, με μια χορηγία, ευγενέστατη χορηγία του ιδρύματος Λάτση με συνδρομή, με συμμετοχή των Σχολικών Επιτροπών, στους μαθητές που είχαν ανάγκη.
Δ.Κ.: Να το πούμε αυτό. Ότι υπάρχουν πάρα πολλά ιδρύματα που συνεισέφεραν σε αυτή την προσπάθεια, ιδιώτες, επιχειρήσεις, απλοί άνθρωποι.
Δ.Κεχ.: Ακριβώς, Και δεν είναι μόνο αυτοί που έτυχε τώρα να αναφέρω. Ήταν πολλοί και οι συνδημότες και επιχειρηματίες εδώ της περιοχής που μετείχαν ενεργά. Άρα τους ευχαριστούμε και αυτούς. Ευχαριστούμε, προφανώς και τους υπαλλήλους, που ήταν πάρα πολύ λίγοι λόγω των συνθηκών αλλά τα καταφέραμε να διεκπεραιώσουμε στο έπακρο τις ανάγκες των πολιτών.
Θα σταθώ σε δύο θέματα: Είπατε για τα έργα. Ναι, έργα θα γίνουν όπως τα έχουμε υπολογίσει, όπως εκτελούνται ήδη τα έργα που είχαν ξεκινήσει από πριν. Ο στόχος και η ανάγκη του να υπάρξουν μελέτες, μην ξεχνάς ότι οι Δήμοι, είμαστε εμείς που θα απορροφήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Αυτό είναι το ζητούμενο νομίζω. Και ο Περιφερειάρχης μας το λέει σε κάθε συνάντηση αλλά και η Κεντρική Διοίκηση ό,τι προγράμματα βγαίνουν Πράσινο Ταμείο κλπ. Ο στόχος μας είναι να τα εκμεταλλευτούμε στο έπακρο και εκεί πρέπει να ενσωματώσουμε και τους εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης κ. Καιρίδη. Γιατί το ζητάει πλέον η εποχή. Το ζητάει ο κόσμος. Νομίζω ότι ο κόσμος κατάλαβε πόσο καλό είναι να κινείται έξω με άλλους τρόπους, με άλλα μέσα μεταφοράς και πόσο καλό κάνει στην υγεία του. Άρα θα μεταφερθούμε σε μια άλλη ανάγκη, σε μια άλλη εποχή. Δρομολογούμε και εμείς στο Δήμο μας αντίστοιχα θέματα γιατί εμείς δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να έχουμε ποδηλατόδρομους, οπότε δεν μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια το ποδήλατο στην πόλη. Κατευθυνόμαστε σε όμορες περιοχές για να καταφέρουμε να το κάνουμε με ασφάλεια. Εκτιμώ ότι θα το πετύχουμε και εδώ.
Πάμε τώρα στα σχολεία. Προφανώς στα σχολεία… Θα πάω μάλλον στον επόμενο κίνδυνο. Βγήκαμε λοιπόν από αυτή την πρώτη κρίση. Τώρα το στοίχημα είναι μεγαλύτερο. Γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε την επαναφορά μας σε μια κανονικότητα, στην οποία η ανάγκη να επανέλθουμε, η ανάγκη του κόσμου να επανέλθει είναι ακόμα πιο έντονη. Άρα έχοντας ακόμα κλειστές τις παιδικές χαρές, γεμίζουμε τις πλατείες. Όσο έχουμε ακόμα κλειστά τα γυμναστήρια, γιατί έτσι επιτάσσει η λογική, οι επιστήμονες και εμείς τους ακολουθούμε πιστά, όπως αντιλαμβάνεστε, γεμίζουν χώροι, που πιθανά να είναι πιο επικίνδυνοι.
Και εμείς κάναμε πράγματα μέσα στο διάστημα αυτό. Πήραμε ιδιωτική ασφάλεια, όπως ανέφερε και ο Δημήτρης ο Γαλάνης, όμως οι συστάσεις οι προσωπικές και των υπηρεσιών φύλαξης και των patrol που περνάνε γύρω γύρω και ελέγχουν, αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Ακόμα και η ομάδα ΔΙΑΣ, που έρχεται στην περιοχή, δεν μπορεί να διώξει τον κόσμο, που έχει ανάγκη να βγει να περπατήσει.
Έχουμε κάποια σημεία προβληματικά και εμείς εδώ, όπως υποθέτω έχουν όλοι οι Δήμοι. Οι πλατείες είναι γεμάτες. Προσπαθούμε να διώξουμε τα παιδιά από τα σχολεία, που πηδάνε τα κάγκελα, το οποίο είναι πολύ επικίνδυνο και πολύ χειρότερο. Έχουμε και κάποιες μεγάλες ιδιοκτησίες, που ανήκουν στο ευρύτερο δημόσιο ή πολύ μεγάλες εκτάσεις που ανήκουν σε ιδιώτες, οι οποίες δεν είναι φυλαγμένες. Αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, την πολιτική ευθύνη όλου αυτού την έχουμε εμείς χωρίς όμως να έχουμε την πραγματική δυνατότητα να παρέμβουμε. Ούτε η ίδια η αστυνομία δεν μπορεί να μπει μέσα σε αυτούς τους χώρους. Άρα έχουμε προβλήματα σε αυτό το επίπεδο. Εκτιμώ ότι με την καλή συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές και με τις περιπολίες που εμείς κάνουμε και οι ίδιοι, τα αντιμετωπίζουμε. Γιατί μην ξεχνάμε, δεν ξέρω αν οι όμοροι συνάδελφοι εδώ, στο Δήμο το δικό τους, έχουν αντίστοιχα περιστατικά, προβλήματα αλλά εμείς έχουμε και το δάσος μας. Και έχουμε και αστικό δάσος αρκετό και περιαστικό δάσος και έχουμε και την Πεντέλη. Κατά συνέπεια η ανάγκη να προστατεύσουμε αυτούς τους χώρους είναι πολύ μεγάλη. Και μπορεί να μην έχουμε τα φαινόμενα της πλατείας της Αγίας Παρασκευής και να μην έχουμε απευθυνθεί σε αυτό το βαθμό, αλλά ξέρετε, υπάρχει και ένα δίλημμα. Να το κάνω ή να μην το κάνω και αυτό; Υπάρχουν χώροι που αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε κάνει αναφορά και στον Περιφερειάρχη και εκτιμώ ότι με τη συνδρομή όλων θα καταφέρουμε αν μειώσουμε τουλάχιστον τον κίνδυνο. Γιατί για εμάς είναι μεγάλος. Τώρα, θέλω να επαναλάβω γιατί πάμε και στα μέτρα, που θέλουμε η κυβέρνηση να πάρει. Προφανώς τα έσοδά μας, όπως είπαν και οι συνάδελφοι είναι μειωμένα. Οι ανάγκες μας σε εξοπλισμό καθαριότητας, σε δαπάνες για υλικά αλλά και για καθαρισμούς γενικότερα θα είναι μεγάλες. Το είπα και στην αρχή της κουβέντας μας.. Εγώ εκτιμώ ότι μια μείωση ΦΠΑ στους τομείς καθαριότητας, στις δαπάνες καθαριότητας από 24 σε 13% θα βοηθήσει. Την κάνω την πρόταση, να την ακούσει ο κ. Μαυρίδης, που μας εκπροσωπεί και στην ΠΕΔΑ, να μεταφερθεί και στην ΠΕΔΑ, για να μπορέσουμε και εκεί να μειώσουμε λίγο τις δαπάνες μας.
Το άλλο κομμάτι, που προφανώς είναι κρίσιμο, είναι οι παροχές, το κοινωνικό κομμάτι, που εξακολουθούν να είναι αυξημένες και πιθανά τώρα να είναι ακόμα μεγαλύτερες οι ανάγκες. Γιατί όπως είπαν οι συνάδελφοι, μετά από 2 μήνες πλήρους αποχής από δουλειές, ή με κλειστά μαγαζιά, ή με κλειστούς χώρους εργασίας, οι ανάγκες των πολιτών θα είναι ακόμα πιο έντονες.
Δεν θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στα παλιά άρα πρέπει να βοηθήσουμε. Και πολύ περισσότερο φυσικά, πρέπει να συνδράμουμε στην τοπική αγορά. Στην ενίσχυση της τοπικής αγοράς. Οι επιχειρηματίες έχουν ανάγκη. Έχουμε επιχειρηματίες στην περιοχή μας. Εγώ θα συμφωνήσω μάλλον με τον κ. Γαλάνη, κύριε Σαραούδα. Δεν θέλω να σας στενοχωρήσω αλλά νομίζω ότι είμαστε όλοι μια οικογένεια. Όλοι οι Δήμοι. Και νομίζω ότι αυτό το δείξαμε κιόλας. Δεν πήγαμε ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου. Οι συναντήσεις δε του Περιφερειάρχη μαζί μας, νομίζω είχαν αυτή τη λογική. Να συστρατευτούμε όλοι έτσι ώστε να πορευόμαστε στα ίδια πλαίσια και προφανώς αναλόγως της δυναμικής μας και της οικονομικής μας δυνατότητας για να συνδράμουμε τους πολίτες. Αλλά προσπαθήσαμε όλοι νομίζω να τηρήσουμε σταθερές γραμμές, ακολουθώντας και τις γραμμές της Κυβέρνησης. Με τον ίδιο τρόπο θα ακολουθήσουμε και τώρα. Με τον ίδιο τρόπο θα ακούσουμε τις τελικές οδηγίες της Κυβέρνησης και για τα τραπεζοκαθίσματα. Η κάθε περιοχή έχει διαφορετικά δεδομένα, διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικές δυνατότητες. Και εμείς είμαστε 3 περιοχές στο Δήμο μας. Τρεις Δημοτικές Κοινότητες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Άρα υπάρχουν καταστήματα που έχουν τραπεζοκαθίσματα, υπάρχουν όμως και οι άλλες επιχειρήσεις, που είτε είναι εστίασης, είτε άλλες επιχειρήσεις γενικότερα στην περιοχή, που όλες χρειάζονται τη συνδρομή μας. Άρα χρειαζόμαστε τη συνδρομή, την οικονομική από το Κράτος για να μπορέσουμε και εμείς να συνδράμουμε αντίστοιχα. Αυτά νομίζω ως προς το σύνολο.
Δ.Κ.: Ανάμεσα στα μηνύματα που παίρνω είναι και από τον αντιδήμαρχο καθαριότητάς σας κα Κεχαγιά
Δ.Κεχ.: Ο νεότερος δημοτικός μας σύμβουλοι και
Δ.Κ.: Έτσι. Δυναμικός και νέος.
Δ.Κεχ: Νέος, νέος αρκετά. Ο νεότερος. Πραγματικά και χαίρομαι που τον επέλεξα για την καθαριότητα γιατί νομίζω ότι μας κάνει και πολύ καλή δουλειά. Συνεργαζόμαστε άψογα.
Δ.Κ: Θαυμάσια! Λοιπόν..
Σ.Σ.: Πριν παρεξηγήθηκα. Μπορώ να πω κάτι;
Δ.Κεχ: Όχι, όχι. Χωρίς παρεξήγηση κ. Σαραούδα.
Δ.Κ.: Σε σένα θα ερχόμουνα έτσι κι αλλιώς Στράτο μου. Θ’ αφήσω τον Τάσο τελευταίο, ως τον θεσμικό, τώρα που αναδείχθηκε.
Σ.Σ.: Δεν θέλω…
Δ.Κ.: Στράτο..
Σ.Σ.: Μην το πας έτσι Δημήτρη.
Δ.Κ.: Το έχω προγραμματίσει έτσι κι αλλιώς, αλλά νομίζω, ότι όλοι θα συμφωνήσετε γιατί εγώ το έθεσα και εγώ είμαι η αιτία του κακού. Ε, αυτό είναι πολύ ωραίο και το διάβασα: είμασταν πάντοτε ενωμένοι και πριν, στην ίδια βάρκα και πριν τον κορωνοϊό, αλλά, αν κάτι υπογραμμίζει ο κορωνοϊός, είναι ακριβώς αυτή η αλληλεξάρτηση. Δεν θα είναι κανείς ασφαλής ώσπου να είμαστε όλοι ασφαλείς. Και ένας να μείνει ανασφαλής υφίσταται κίνδυνος να γίνουμε όλοι ανασφαλείς. Άρα ακόμα περισσότερο την εποχή του κορωνοϊού είμαστε όλοι μαζί και νομίζω, ότι όλοι συμφωνούν σε αυτό, και ο Στράτος κατ’ εξοχήν. Αλλά ας πάμε στη Μεταμόρφωση. Τη δυναμική, αναπτυσσόμενη, όμορφη Μεταμόρφωση. Στράτο μου
Σ.Σ.: Να λύσω την παρεξήγηση. Εγώ δεν είπα να μη φεύγουν οι μεταμορφωσιώτες να πηγαίνουν σε άλλες πόλεις. Είπα ότι επειδή έχουν πιο ωραία σημεία, να μην τα επιλέγουν και γίνεται συνωστισμός.
Δ.Κ.: Ναι. Έτσι το κατάλαβα κι εγώ.
Σ.Σ.: Δεν είπα μην πηγαίνετε στην Πεντέλη.
Δ.Κεχ: Εμείς ερχόμαστε στη Μεταμόρφωση οπότε σας περιμένουμε και στην Πεντέλη.
Σ.Σ.: Και εμείς σας περιμένουμε. Έχουμε και εμείς ωραία παϊδάκια. Παλιά ήμασταν εμείς η Πεντέλη να ξέρετε. Τώρα έχει μεγαλώσει λίγο ο νομός Αττικής και είσαστε εσείς το πιο πράσινο. Παλιά ήμασταν εμείς…
Δ.Κ.: Στράτο μια…
Σ.Σ.: Το πάρκο… μόνο πάρκο δεν είναι…
Δ.Κ.: Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δικές μου προεκλογικές, περσινές συγκεντρώσεις, γιατί τώρα κλείνουμε ένα χρόνο από τότε, που ήταν μια δικιά μου εκστρατεία πολύ γρήγορη και έτσι.. Εν πάση περιπτώσει έγιναν όλα γρήγορα. Ήτανε στη Μεταμόρφωση. Είχα έρθει στη γιορτή της προβατίνας λοιπόν, Ιούνιο μήνα θυμάμαι- και δεν ξέρω αν φέτος θα ξαναγίνει λόγω κορωνοϊού- αλλά είχε χιλιάδες ηπειρώτες, κόσμο πάρα πολύ, μου ‘χε κάνει πολύ εντύπωση το πόσο ζωντανά κρατάνε τα έθιμα. Λοιπόν, εκτός από τη γραφειοκρατία, τις αγκυλώσεις αυτές, το χρηματοδοτικό, το οικονομικό, που είναι το μόνιμο Στράτο, έχουμε άλλα θέματα που πρέπει να έχουμε υπόψη μας;
Σ.Σ.: Κοιτάξτε. Έχω μάθε στη ζωή μου και γενικότερα βλέπω ότι όλοι οι συνάδελφοι, πρέπει να πολεμάμε, με τους ρυθμούς που υπάρχουν και με τους κανόνες. Πάνω σε αυτούς τους κανόνες η Μεταμόρφωση λέει ότι θα πρέπει να μας βοηθήσετε και συμφωνώ με όλους τους άλλους Δημάρχους.
Από ‘κει και πέρα, με τους κανόνες που υπάρχουν, πολεμάμε και εμείς στο να καταφέρουμε κάποια πράγματα στην πόλη μας. Οπότε, κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού, ενώ είχαμε όλα αυτά τα θέματα σε εξέλιξη, κοιτάζαμε συγχρόνως να προχωρήσουμε και ένα βήμα παρακάτω, σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα που είχαμε σαν Δημοτική Αρχή. Δηλαδή τι πρέπει να κατασκευάσουμε στη Μεταμόρφωση. Είχαμε μπει στο Πρόγραμμα της Περιφέρειας όσον αφορά τα εκτελεστέα έργα και είχαμε ζητήσει την εκπόνηση μελέτης για την κατασκευή ενός ορόφου παραπάνω στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, το οποίο το προχωρήσαμε και είμαστε κοντά στο να υπογράψουμε την προγραμματική σύμβαση. Είχαμε στο «ΦΙΛΟΔΗΜΟ» την ενεργειακή αναβάθμιση του κολυμβητηρίου μας, το οποίο θα δημοπρατηθεί άμεσα. Είχαμε την ενεργειακή αναβάθμιση του Λυκείου στο ΠΕΠ Αττικής. Είμαστε μέσα στους 4 Δήμους, που την προχωράμε την ενεργειακή αναβάθμιση, πράγμα που έγινε κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού.
Είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τον κ. Μαυρίδη και εκμεταλλευτήκαμε το ότι οι αθλητικοί χώροι δεν είχαν κόσμο και φτιάχνουμε ένα διαδημοτικό γήπεδο, που έχουμε από κοινού με την Λυκόβρυση και την Πεύκη. Επίσης στο «ΦΙΛΟΔΗΜΟ».
Δ.Κ.: Πήγατε τώρα. Το επισκεφτήκατε το γήπεδο. Είδα..
Σ.Σ.: Κάναμε μια συνάντηση. Το Facebook κάνει δουλειά.
Δ.Κ.: Τα παρακολουθώ.
Σ.Σ.: Το facebook κάνει δουλειά τελικά. Συγχρόνως προχωρήσαμε την εργολαβία και κατασκευάζουμε πεζοδρόμια σε όλη τη Μεταμόρφωση, με διαπλατύνσεις και διανοίξεις. Τώρα αυτή την εβδομάδα ξεκινήσαμε και ασφαλτοστρώσεις. Γενικότερα, για να μην κάνουμε και διαφήμιση σε ό,τι προχωράμε στο Δήμο, γενικότερα σε ό,τι έχουμε βάλει στον προγραμματισμό μας, πιο αργά αλλά σταθερά το προχωράμε. Δηλαδή ήταν ο κορωνοϊός που αργήσαμε. Το να ζητήσεις από την Περιφέρεια κάποια πράματα είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά εμείς τα προχωρούσαμε. Και με τη βοήθεια των υπαλλήλων που δεν είχαν άδεια τα προχωρήσαμε ένα βήμα παρακάτω. Θα σταθώ λίγο σε αυτά που είπαμε για το αποτέλεσμα μετά την κρίση, στην οποία ελπίζω να μην επανέλθουμε.
Πρέπει να στηρίξουμε, όσο μπορούμε, την επιχειρηματικότητα, την ανεργία και να είμαστε δίπλα σε όλους τους πολίτες. Εμείς συνεχίζουμε και το «Βοήθεια στο σπίτι» και προσπαθούμε να ενημερώσουμε τους μεγάλους ανθρώπους ότι δεν άλλαξε κάτι. Να συνεχίσουμε να τους πηγαίνουμε τα φάρμακα, τις συνταγογραφήσεις στο σπίτι, να μην αφήνουμε να μπαίνουν στο Δημαρχείο και να τους ζητάμε όλες τις αιτήσεις να τις κάνουν ηλεκτρονικά. Να κρατάμε έξω από το Δημαρχείο και να τους ενημερώνουμε ότι μπορεί να γίνει και από το σπίτι αυτό που θέλουν. Να μπορούν να καταλάβουν όλοι ότι στη δύσκολη στιγμή πρέπει να κάνουμε τα πράγματα βάσει των κανόνων. Δεν πάει να πει ότι επειδή δεν είχαμε έναν δικό μας άνθρωπο, αναλόγως από την κάθε πόλη που είναι ο καθένας, ότι επειδή δεν χάθηκε κανένας από τον κορωνοϊό, δεν υπάρχει ο κορωνοϊός. Για να βγούμε απέξω προσπαθούμε να βρούμε συμπαραστάτες. Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Είναι η χειρότερη στιγμή. Από τη στιγμή που το Κράτος αποφάσισε, γιατί εγώ το λέω και πάλι, ν’ ανοίξει τα σχολεία, στηρίξαμε τα σχολεία. Τους πήγαμε νεράκια, επειδή δεν είχαμε τις υποδομές για πολλές βρύσες. Τους πήγαμε ψυγεία. Σε ό,τι χρειαστεί θα είμαστε δίπλα σε όλους. Προσπαθήσαμε να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους καθηγητές ότι θα είμαστε εκεί. Θα τους δώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε για να αντέξουμε και αν νιώθουν όλοι ότι είμαστε μια ομάδα.
Δ.Κ.: Πολύ σημαντικό
Σ.Σ.: Οπότε θα έρθω στην Πεντέλη, μόνο για την κα Κεχαγιά. Να μην το ξεχνάμε!
Δ.Κεχ.: Περιμένω όλη την παρέα σας. Έτσι;
Δ.Κ.: Ευχαριστούμε. Τάσο, θα κλείσουμε με εσένα. Κάνε τη σούμα που λέμε.
Τ.Μ.: Λοιπόν, όπως βλέπεις Δημήτρη, άκουσες και τις αγωνίες, τον αγώνα που κάνει ο κάθε Δήμαρχος και η πλειοψηφία. Θέλω να πω ότι σταθήκαμε και στεκόμαστε σε αυτό το δύσκολο κομμάτι και το διαχειριζόμαστε. Να ξεκινήσω με ένα οξύμωρο, γιατί είπαμε πριν για τα θεσμικά και εγώ έχω σημειώσει όλες τις παρατηρήσεις των συναδέλφων γιατί πρέπει να γίνουν θεσμικές αλλαγές και πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες των Υπουργείο Εσωτερικών, να αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Πρέπει να υπάρχει ένα νέο νομοσχέδιο, με τη συνδρομή των ΠΕΔ και την ΚΕΔΕ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, έτσι ώστε να βάλουμε όλα τα θέματα και να τα συζητήσουμε, να βρούμε όμως λύσεις. Γιατί όταν λέει το Σύνταγμα αυτή τη στιγμή ότι ο κάθε Δήμος ασκεί αρμοδιότητες και λύνει τις τοπικές του υποθέσεις, αυτό δεν γίνεται. Αυτή τη στιγμή παρανομούμε, παραβαίνουμε το Σύνταγμα, που λεει ότι ο κάθε Δήμος έχει την ευθύνη να διαχειριστεί τις τοπικές υποθέσεις. Δεν το κάνουμε. Για να είμαστε ειλικρινείς. Είπατε πριν, και θέλω να ξεκινήσω επειδή σημείωσα και για το ΦΠΑ. Γιατί πρέπει οι Δήμοι να έχουν το θέμα του ΦΠΑ, στις σχέσεις. Ο Δήμος δεν είναι επιχείρηση. Εμείς ασκούμε πρώτα από όλα ένα λειτούργημα. Ένα κοινωνικό έργο. Γιατί πρέπει να μας βάλουν σαν μια επιχείρηση. Μια εταιρεία. Δεν έχουμε, εισπράττουμε μόνο από συγκεκριμένους φορείς. Το Κράτος, ανταποδοτικά κλπ.
Είπαμε για τα έργα. Θα μου επιτρέψετε να πω επιγραμματικά γιατί είπατε πριν για τις μετακινήσεις. Το πώς πρέπει να είμαστε. Γιατί εγώ προσωπικά δεν έχω αυτοκίνητο και χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ξέρετε όμως, γιατί το είπαν και οι συνάδελφοι πριν, είτε με την αρπάγη, είτε με τα αυτά, αυτή τη στιγμή ο Δήμος και οι Δήμοι που έχουν δημοτική συγκοινωνία, δεν τους επιτρέπεται με ένα νόμο του 1950 ή 1960, δεν θυμάμαι ποιος νόμος είναι αυτή τη στιγμή, δεν το έχω εύκαιρο, ότι δεν τους επιτρέπεται να καταναλώνουν παραπάνω καύσιμα και υπάρχει αυτό το όριο της υπερκατανάλωσης. Είναι ντροπή αυτό το πράγμα. Δηλαδή η δημοτική συγκοινωνία δεν είναι κοινωνικό αγαθό; Και λέμε σήμερα, που είναι δωρεάν, γιατί κανένας Δήμος δεν έχει κόμιστρο και είναι δωρεάν, είναι μια παροχή προς τους δημότες. Και να υπάρχει κάποια εξουσία παραπάνω από εμάς, που ελέγχει όχι για τη νομιμότητα ή για την σκοπιμότητα των ενεργειών μας και των αποφάσεών μας, να λέει ότι μέχρι εκεί μπορείς να λειτουργήσεις. Άρα ο Δήμος, ο Δήμαρχος, γιατί ο Δήμαρχος παίρνει την απόφαση, ανεξάρτητα αν υπάρχει Δημοτικό Συμβούλιο, ότι θα πρέπει να μειώσει τα δρομολόγια. Και αντί να είναι περισσότερες ώρες να είναι μειωμένες. Είναι ντροπή αυτό το πράγμα.
Μιλήσαμε για τα έργα και εμείς ως Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης εκτελούμε τα έργα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτή τη στιγμή, όπως είπε και ο Στράτος, έχουμε ένα διαδημοτικό, που κάνουμε ανακατασκευή του χλοοτάπητα και με ίδιους πόρους. Έτσι; Αυτό γίνεται με ίδιους πόρους. Είναι κατά 50% ιδιοκτησία του Δήμου Μεταμόρφωσης και κατά 50% του Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης. Εμείς κάναμε τη δημοπράτηση, μετά με προγραμματική σύμβαση, που έχουμε θα λυθούν τα οικονομικά ζητήματα. Έχουμε οδοποιϊα, έχουμε πεζοδρόμια -που δεν υπάρχουν- έπρεπε να κατασκευάσουμε καινούρια ή να κάνουμε ανακατασκευές. Αντλήσαμε και αξιοποιήσαμε πόρους, όπως το Πρόγραμμα «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ». Τώρα, προχτές στην Οικονομική Επιτροπή, 3 μεγάλα σημαντικά, σε προμήθειες εννοώ, εξοπλισμό με απορριμματοφόρα, με ανακατασκευή των παιδικών μας χαρών. Παρότι, το προηγούμενο χρονικό διάστημα, πάλι με ίδιους πόρους, ανακατασκευάσαμε 17 παιδικές χαρές. Μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και καινούρια, πάλι με το «ΦΙΛΟΔΗΜΟ», όπως είπα 2 καινούρια απορριμματοφόρα. Τώρα ετοιμάζουμε μελέτη για ένα νέο σάρωτρο. Αλλά ξέρετε τι κόπος είναι αυτό; Για τις υπηρεσίες που δεν υπάρχει το δυναμικό, πρέπει να πάει στην Αποκεντρωμένη, να τα εγκρίνει κλπ.
Να βάλω κι άλλο ένα θέμα; Όλοι οι Δήμαρχοι ετοιμάζουμε έναν προϋπολογισμό με τους συνεργάτες μας. Πείτε, μια ρητορική ερώτηση, προφανώς, εμείς παίρνουμε απόφαση εκτελεστικής επιτροπής για την προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Η οικονομική επιτροπή, το Δημοτικό Συμβούλιο, το Οικονομικό Παρατηρητήριο και περιμένουμε μετά από 1 ή 2 μήνες, να εγκριθεί ο προϋπολογισμός ενός Δήμου από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Δηλαδή καταλαβαίνετε για να λειτουργήσεις, ο προϋπολογισμός, το έργαλείο αυτό, ο μοχλός, η κίνηση είτε έργων είτε οποιονδήποτε άλλων δυνατοτήτων που παρέχει ένας προϋπολογισμός, που είναι ισοσκελισμένος, που είναι απαραίτητος, αυτό το να το λέμε. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι κατανοητό, ότι πια δεν μπορεί ο κάθε Δήμαρχος, το κάθε Δημοτικό Συμβούλιο να κάνει ό,τι θέλει. Όλα ελέγχονται, μέχρι και το παραμικρό. Και γι’ αυτό δεν μπορεί όμως αυτός ον προϋπολογισμός, να περιμένουμε, εφόσον υπάρχει έγκριση από το Οικονομικό Παρατηρητήριο για τη νομιμότητά του. Έπρεπε αυτόματα να είναι εκτελεστέος αυτός ο προϋπολογισμός. Και ούτε καν οι τροποποιήσεις να πηγαίνουν σε 2ο και 3ο βαθμό για έγκριση. Όλα αυτά είναι τα κακώς κείμενα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γι’ αυτό είπα ότι δεν έχουμε αυτοδιοίκηση. Και καμιά φορά, παρότι ξέρετε στο χώρο που ανήκουμε, ανήκω δηλαδή, ότι έχουν δίκιο οι αριστεροί, που λένε ότι κάνουμε διαχείριση. Ναι, είναι γεγονός αυτό. Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί δεν κάνουμε Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν κάνουμε μια διαχείριση, που δεν μας επιτρέπει να κάνουμε, όταν ελεγχόμαστε από 15 μηχανισμούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ή για την κινητικότητα, που είπε ο Στράτος και οι άλλοι συνάδελφοι. Είναι τραγικά αυτά τα ζητήματα. Δεν έχουμε Δημοτική Αστυνομία. Έχουμε ξεκινήσει, έχουμε βάλει τις θέσεις στον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας, τα έχουμε προχωρήσει όλα αυτά και έχουν αλλάξει. Έχουμε προβλέψει τις θέσεις, εννοώ, εργασίας Δημοτικής Αστυνομίας. Έχουμε κάνει τη σύσταση και δεν υπάρχει η προκήρυξη. Δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να προκηρύξουμε νέες θέσεις. Μα πώς θα γίνει αυτή η αστυνόμευση; Και πάλι καλά το τελευταίο διάστημα, έχει αλλάξει άρδην όλη αυτή η εικόνα που έχουμε με την Ελληνική Αστυνομια, τη ΔΙΑΣ, που τους βλέπουμε όλους στους δρόμους. Και πραγματικά, θέλω να τους συγχαρώ τους ανθρώπους, που είναι όλη την ημέρα στους δρόμους και μας προσέχουν.
Δ.Κ.: Ναι
Τ.Μ: Δεν είναι εύκολα ζητήματα. Έχω σημειώσει πάρα πολλά…. Έχουμε και τα σχολεία. Ξέρετε κάτι τώρα; Εμείς χτίζουμε, δηλ. η ΚΤΥΠ, εμείς χρηματοδοτούμε 2 νηπιαγωγεία και ένα δημοτικό σχολείο στην Πεύκη, στο Ηλιακό Χωριό. Είναι προϋπολογισμού 4 εκατ. ευρώ. Τον Ανάδοχο, αυτή τη στιγμή τον ψάχνουμε, δηλ. η ΚΤΥΠ ψάχνει να τον βρει όχι εμείς. Εμείς όμως έχουμε πιο πολύ τον αγώνα και την αγωνία για το πώς θα κλείσει η εργολαβία. Δηλ. πώς θα ξεκινήσει πάλι, να γίνει αυτό το σχολείο. Γιατί έχουμε μπροστά μας τη δίχρονη δημιουργική απασχόληση, αλλά δεν έχουμε τις δομές. Γιατί έπρεπε, είναι σωστό ως μέτρο, αλλά έπρεπε οι Δήμοι να έχουμε προετοιμαστεί. Όχι εμείς δηλαδή, γιατί η εκπαίδευση είναι ένα δημόσιο αγαθό, που είναι αρμοδιότητα της Κεντρικής Διοίκησης. Όμως τα παράπονα τα λειτουργικά, όλη αυτή τη δυνατότητα διαχείρισης την κάνει, εκ των πραγμάτων, ο Δήμος. Στο γραφείο του Δημάρχου θα έρθουν οι γονείς όταν δεν θα πάρουν τα παιδάκια στα προνήπια. Δε θα πάνε στο Υπουργείο Παιδείας ή όπου αλλού. Καταλαβαίνεται, είναι πολλά τα ζητήματα και καμιά φορά, μας πνίγει Δημήτρη και το άδικο. Το δίκιο ψάχνουμε να το βρούμε, να το πω έτσι απλά. Διότι προσπαθούμε να «λύσουμε» καταστάσεις, που δεν αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πάμε για το αυτονόητο. Λέμε για τις επαναστάσεις που πρέπει να γίνουν, με την καλή έννοια του όρου, για το αυτονόητο. Να δούμε πώς θα πάμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Ελλάδα ακόμα πιο μπροστά. Αλλά αυτές οι αγκυλώσεις, το είπαν πολύ ορθά οι συνάδελφοι, είναι αγκυλώσεις. Για ποια Ευρώπη συζητάμε; Να μην το ανοίξω αυτό το θέμα γιατί θα σας στενοχωρήσω όλους.. Αλλά..
Δ.Κ.: Σε άλλη
Τ.Μ.: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει το λόγο και τον ρόλο που της αξίζει και της αρμόζει. Γιατί εμείς, και ο πρώτος και ο δεύτερος βαθμός, όπως και με την Περιφέρεια και εκεί έχουμε άριστη συνεργασία και με τα συσσίτια και με τις μάσκες που μας έχουν δώσει, και για έργα σημαντικά, μιλάω για την ανακύκλωση, τα βιοαπόβλητα, για τους κάδους, τα ενεργειακά. Όλα αυτά τα υποβάλλουμε με μελέτες του Δήμου και τα υποβάλλουμε και στην Περιφέρεια, εγκρίνονται -το είπαν και οι συνάδελφοι- για να υπάρχει απορροφητικότητα. Αλλά αυτός ο μοχλός για να ξεκινήσει να λειτουργεί, χρειάζεται προσωπικό, χρειάζεται μια μεθοδικότητα, μια οργάνωση και να μπορούμε, με ταχύτατους ρυθμούς, γιατί δεν μπορείς να περιμένεις από έναν, από άλλους φορείς, ελεγκτικούς, να σου μπλοκάρουν ζητήματα μικρά ή μεγάλα. ΄Η για παραδείγματα κατασκευών, προμηθειών, διαδικασιών, δημοπρατήσεων, μόνο μια ένσταση να γίνει, να τελειώνει το έργο, να μην προχωράει. Θα πάρει πάνω από ένα χρόνο να λυθούν τέτοια ζητήματα.
Δ.Κ.: Τάσο, θα βάλουμε μια τελεία. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Τ.Μ.: Θέλω να πω, συγνώμη μισό λεπτό, γιατί το έχω σημειώσει και αυτό. Και εμείς είχαμε μια δωρεά από το ΠΛΑΙΣΙΟ και ευχαριστούμε πάρα πολύ, tablets που δώσαμε στα σχολεία. Ήταν σε οικογένειες, όχι σε όλα τα σχολεία, απλά σε οικογένειες που είχαν πραγματική ανάγκη. Τα δώσαμε στους Συλλόγους Γονέων για να τα διαχειριστούνε καλύτερα, που ξέρουν καλύτερα τα προβλήματα. Και εδώ θέλω να ευχαριστήσουμε το ΠΛΑΙΣΙΟ. Και φυσικά υπάρχουν ελλείψεις και είμαστε συνέχεια κοντά, να μπορούμε να λύσουμε τα μικρά και μεγάλη ζητήματα.
Δ.Κ.: Και τον ιδιοκτήτη του ΠΛΑΙΣΙΟΥ τον κ. Γεράρδο. Την οικογένεια Γεράρδου, η οποία έκανε και πολύ καλή δουλειά με το ηλεκτρονικό εμπόριο. Κάλυψε πολλά κενά διότι ξέρουμε ότι ‘φυγαν οι κάμερες, ‘φύγαν τα laptop σαν ζεστά ψωμάκια το δίμηνο αυτό. Και κάποιες εταιρείες δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν, κάποιες άλλες ανταποκρίθηκαν καλύτερα. Τέλος πάντων.
Τ.Μ.: Να θυμίσω, και αυτό γιατί ειπώθηκαν πάρα πολλά και δεν αναφέρθηκα καθόλου στην επιχειρηματικότητα, γιατί είναι ζήτημα, το είπαν όλοι οι συνάδελφοι. Εμείς, πριν τον κορωνοϊό φυσικά, κάναμε την 1η επιχειρηματική συνάντηση γνωριμίας με τους επιχειρηματίες, που ήταν και μένουν στην Πεύκη, τη Λυκόβρυση και έχουν και τις δραστηριότητές τους εδώ, τις επιχειρηματικές. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για να έρθουμε πιο κοντά, για να ακούσουμε τα προβλήματά τους.
Δ.Κ.: Και έτσι πρέπει.
Τ.Μ.: Να είμαστε κοντά, να προσπαθήσουμε να τα επιλύσουμε ή να είμαστε εκεί ο πομπός, ο δέκτης σε επικοινωνία με το κεντρικό Κράτος. Και πραγματικά πρέπει να πάρουμε εκείνες τις αποφάσεις που θα δώσουμε λύσεις, όχι μόνο εμείς και ότι θα μας πουν και από τα συναρμόδια Υπουργεία.
Δ.Κ.: Κρατώ λοιπόν το κεντρικό, ότι υπάρχει μια δυσαρμονία μεταξύ της διάθεσης να δώσουμε αρμοδιότητες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά στην ουσία υπάρχει μια μόνιμη καχυποψία από την μεριά του Κεντρικού Κράτους, την οποία δεν έχουμε καταφέρει να υπερβούμε. Η οποία εκφράζεται με την οικονομική υποτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τον κρατικό προϋπολογισμό και από μια σειρά από άλλες έτσι παρεμβάσεις. Ίσως μια συζήτηση με τον Τάκη Θεοδωρικάκο ή με τον Υφυπουργό, τον καλό φίλο, το Θόδωρο το Λιβάνιο, θα είχε νόημα. Σε μια 2η φάση, θα την κάνουμε και αυτή τη συζήτηση γιατί πραγματικά η μεταρρύθμιση είναι πολύ σημαντική, πέρα από την οικονομική ενίσχυση. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω.. Δεν ξέρω αν έχει κάποιος να πει κάτι κλείνοντας.
Εγώ να σας ευχαριστήσω. Κρατήσαμε ακριβώς την ώρα μας, μιάμιση ώρα, όπως έπρεπε. Από τις 9:00 μέχρι τις 10:30, με τους τέσσερις Δημάρχους. Να τους ευχαριστήσω από την καρδιά μου. Και το Δημήτρη το Γαλάνη, τη Δήμητρα την Κεχαγιά, τον Τάσο το Μαυρίδη, το Στράτο Σαραούδα, για την τιμή και την χαρά που μας δώσατε, στο να συνομιλήσουμε σήμερα το βράδυ, εδώ. Θα είναι κάτι που θα το επαναλάβω. Θα το επαναλάβω, θα το επαναλάβουμε σε 2 εβδομάδες, τρεις, στις 25 Μαϊου 9 το βράδυ, θα το κάνουμε και με άλλους Δημάρχους. Ήταν να είναι κοντά μας και ο Δήμαρχος Παπάγου-Χολαργού αλλά είχε Δημοτικό Συμβούλιο, δεν μπόρεσε, για να έχουμε έτσι μια πλήρη εικόνα της κατάστασης.
Κάτι που μου θύμισες Τάσο, να το πω, ν’ ακουστεί. Για την αστυνόμευση. Μου ‘κανε εντύπωση όταν είδα το Χρυσοχοϊδη, τον αρμόδιο υπουργό, ανάμεσα στην ενημέρωση και τη συζήτηση που είχαμε, μου είπε κάτι το οποίο είναι εντυπωσιακό: τα 2/3 του εγκλήματος είναι στο λεκανοπέδιο, τα 2/3 των αστυνομικών είναι στην επαρχία. Υπάρχει μια μεγάλη δυσαρμονία στην κατανομή του προσωπικού της Αστυνομίας σε σχέση με τις ανάγκες. Η Αθήνα υποστελεχώνεται και οι περισσότεροι των αστυνομικών, πολλοί από τους αστυνομικούς θέλουν να πηγαίνουν στα σπίτια τους στην επαρχία. Και έχουμε Αστυνομικά Τμήματα στην επαρχία με 80 και 100 Αστυνομικούς, που δεν έχουν περιστατικά την ώρα που εμείς εδώ, και ειδικά στο Βόρειο Τομέα, ειδικά στο Β.Τομέα. Δεν είναι όλο το λεκανοπέδιο του ίδιο. Ειδικά στο Β.Τομέα έχουμε πρόβλημα μεγάλης υποστελέχωσης σε σχέση με τον πληθυσμό και σε σχέση με τα συμβάντα. Βέβαια, τώρα στον κορωνοϊό είχαμε μεγάλη πτώση, όπως ξέρετε, στις κλοπές και σε μια σειρά από εγκλήματα αλλά είναι κι αυτό ένα πρόβλημα που χρήζει μεταρρύθμισης.
Δ.Γ.: Δήμητρη, θα μου επιτρέψεις, έτσι, λακωνικά, να πούμε ότι εδώ στο Δήμο μας, ένα αστυνομικό όχημα υπήρχε όλο κι όλο, αυτό τον καιρό. Στη Φιλοθέη, το Ψυχικό και το Νέο Ψυχικό ένα αστυνομικό όχημα. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Όσο και να υπάρχει ΔΙΑΣ, όσα να κάνει η ΔΙΑΣ δεν μπορεί με ένα αστυνομικό όχημα να μπορείς να ελέγξεις 30.000 άτομα. Τι γίνεται αν κάτι…
Δ.Κ.: Ναι. Και επειδή ξέρεις έχω σπίτι πολύ κοντά σε αυτό το αστυνομικό όχημα και τμήμα, το ξέρω πάρα πολύ καλά. Και ξέρω τον αγώνα που γίνεται αλλά αφορά και την Πεντέλη και παντού και όλα.
Δ.Γ.: Αυτό το είπαν όλοι.
Δ.Κ.: Και όλα τα Αστυνομικά Τμήματα του Βόρειου Τομέα. Από τις εκλογές και έχω πλήρη εικόνα και για την κουβέντα πώς θα καταφέρουμε να τα στελεχώσουμε καλύτερα. Να σας ευχαριστήσω. Η κουβέντα μπορεί να διαρκέσει για πολύ ακόμα. Εξαιρετικής ποιότητας παρεμβάσεις, οφείλω να το πω πραγματικά. Χάρηκα πάρα πολύ την κουβέντα μας. Το συγκεκριμένο του πράγματος, την όρεξη και τη δουλειά την οποία βάζετε στο λειτούργημα. Είσαστε εσείς που κρατάτε την κοινωνία όρθια. Σπουδαίος ο ρόλος και κατά τη διάρκεια της κρίσης και πιο πριν και από εκεί και πέρα. Να είστε πάρα πολύ καλά και θα σας στείλω το video και όλα τα σχετικά στη συνέχεια. Να είστε καλά. Ευχαριστούμε πολύ. Καλό βράδυ.
