Η ιμπεριαλιστική Κυβέρνηση της νέας τάξης πραγμάτων του Κυριάκου Μητσοτάκη κύρωσε την Τρίτη τη συμφωνία μεταξύ του υπουργείου Άμυνας του κράτους του Ισραήλ και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας για την προμήθεια εξοπλισμού και υπηρεσιών.
Προφανώς από το Ισραήλ προς την Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ τιμώντας την κεφίγε (kufiya στα παλαιστινιακά), που φορούν τα μέλη του, ψήφισε παρών αλλά όσα προηγήθηκαν αυτής της ηρωικής πράξης αντίστασης έχουν πολύ γέλιο.
Πρωτίστως διότι σε πείσμα των ορθολογιστών, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που είχε προετοιμάσει το έδαφος για την υπογραφή μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας. Το παραδέχθηκε μάλιστα και η Βουλευτής Καστοριάς κυρία Ολυμπία Τελιγιορίδου, ήτις τυγχάνει και γραμματέας της Επιτροπής Ελληνο-Ισραηλινής Φιλίας της Βουλής. Η κτηνίατρος στο επάγγελμα δήλωσε σχετικά ότι «Η συμφωνία που συζητάμε ξεκίνησε στο πλαίσιο συνεργασίας της χώρας με το Ισραήλ για προμήθειες εξοπλισμού και υπηρεσιών άμυνας και έγινε στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας και της κοινώς ωφέλειας των δύο χωρών».
Παρ’ όλ’ αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών». Η Βουλευτής δικαιολόγησε την αλλαγή στάσης του κόμματος της υποστηρίζοντας ότι «η δρομολόγηση της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης, ρίχνει τη σκιά της σε αυτή τη συζήτηση και κάνει το κόμμα της να αλλάζει άποψη».
Η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική αλλά αυτό ποτέ δεν πείραξε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πράγματι ήταν προεκλογική δέσμευση του Νεντανιάχου να προσαρτήσει την Κοιλάδα του Ιορδάνη και κάποια ακόμη τμήματα της περιοχής και όχι τη «Δυτική Όχθη» που είναι μια ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνει π.χ. τη Ραμάλα , τη Ναμπλούς και άλλες παλαιστινιακές πόλεις. Όντως η προεκλογική δέσμευση του Νεντανιάχου στις πρόσφατες εκλογές έχει προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα. Δεν την υλοποίησε. Η ημερομηνία που είχε πει ότι θα το κάνει ήταν η πρώτη Ιουλίου. Η ημερομηνία παρήλθε και τίποτε δεν συνέβη που να δικαιολογεί την αλλαγή στάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε το Ισραήλ διεκδικεί και έχει υπό την έλεγχο του (στρατιωτικό και πολιτικό) διάφορες περιοχές της Δυτικής Όχθης εδώ και χρόνια με τις συμφωνίες του Όσλο.
Προετοιμάζοντας την αλλαγή στάση τους, στον ΣΥΡΙΖΑ, συμμετείχαν σε πορεία διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα (3 Ιουλίου) προς την Ισραηλινή πρεσβεία. Συμμετείχαν μεγάλα ονόματα όπως ο γραμματέας του κόμματος Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Φίλης, η Αννέτα Καββαδία και ο πάντα πρόθυμος Πάνος Λάμπρου. Έκαναν πορεία διαμαρτυρίας προς την ίδια πρεσβεία, αιτήματα της οποίας πρόθυμα ικανοποιούσαν όταν ήταν Κυβέρνηση, όπως μαθαίνουμε και από τις αποκαλύψεις της Υπόθεσης Μιωνή. Η συνάντηση του επιχειρηματία με τον κύριο Νίκο Παππά έγινε μετά από αίτημα της συγκεκριμένης πρεσβείας, όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα Documento.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο γκροτέσκα αν συμπεριλάβουμε και όσα συνέβησαν λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 21 Μαίου του 2020. Τότε εορτάστηκαν τα 30 χρόνια πλήρων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ. Ήταν το 1990 όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε μεταβεί στο ΤΕΛ Αβίβ και εγκαινίασε αυτή τη νέα εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών.
Η επέτειος εορτάστηκε στην αίθουσα της Γερουσίας στη βουλή με κάθε επισημότητα. Παρόντες ήταν τόσο ο κύριος Τασούλας, πρόεδρος της βουλής των Ελλήνων όσο και μέλη της σχετικής επιτροπής φιλίας ενώ μήνυμα απηύθυνε και ο πρόεδρος της Κνεσσέτ κος. Yariv Levin. Παρών φυσικά και ο Ισραηλινός πρέσβης στην Αθήνα κος Yossi Amrani.
Παρόντος του πρέσβη φυσικά και υπό το βλέμμα του Τρύφωνα Αλεξιάδη (ο οποίος είναι επίσης μέλος της επιτροπής) η Κα Τελιγιορίδου εκφώνησε ομιλία κατά την οποία εκθείασε το Ισραήλ. Χαρακτήρισε «σημαντική ημέρα» την 21η Μαΐου και μίλησε «για βαθιές σχέσεις φιλίας και συνεργασίας». Είπε επίσης ότι αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι «να ισχυροποιήσουμε τις σχέσεις των δύο κρατών». Έκλεισε λέγοντας ότι «οι σχέσεις των δύο χωρών θα συνεχίσουν να είναι φιλικές προς όφελος όλων μας». Μετά το «γλύψιμο” θα περίμενε κανείς να καταχεριάσει τον Πρέσβη για την επερχόμενη προσάρτηση της «Δυτικής Όχθης». Εις μάτην όμως. Τσιμουδιά.
Αντίθετα το έπραξε ο πρόεδρος της επιτροπής, ο «δεξιός» βουλευτής της ΝΔ κος. Δημήτρης Καιρίδης. Κλείνοντας την ομιλία του είπε ότι “δεν ξεχνούμε και ότι πρέπει να δοθεί μια λύση στο δυσεπίλυτο πρόβλημα που ονομάζεται παλαιστινιακό».
Ενάμιση μήνα μετά η εικόνα ήταν πολύ διαφορετική. Οι δεξιοί ψήφισαν υπέρ μιας συμφωνίας που ισχυροποιεί τη στρατιωτική θέση της χώρας, ενισχύει την συσχέτιση των δύο κρατών ενόψει και διάφορων επιχειρηματικών-ενεργειακών project και ενδέχεται να αποδειχθεί σωτήρια για την ΕΛΒΟ και τους εργαζόμενούς της. Η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, έψαξε, βρήκε αφορμή και τελικά καταψήφισε ακόμη και την ίδια τη συμφωνία που προετοίμαζε καιρό.
Θα ήταν αποδεκτό ακόμη και αν το κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό είχε αλλάξει γνώμη για πολλοστή φορά. Όχι όμως, δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Την ίδια ώρα που επαναστατούν με το «παρών» και κάνουν πορείες διαμαρτυρίας προς την Ισραηλινή πρεσβεία, πληροφορούμαι ότι το τηλέφωνο του πρέσβη χτυπάει διαρκώς από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν συναντήσεις και δη χωρίς αντικείμενο.
Καθώς δεν βρίσκονται στην Κυβέρνηση, δεν νοιάζονται για το τι είναι καλό για τη χώρα και τι όχι. Σκεπτόμενοι ότι κανείς δεν θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη στάση τους, το θεώρησαν ως διπλή ευκαιρία. Και να μη διευκολύνουν τα εθνικά σχέδια (ακόμη και αν διεκδικούν την πατρότητά τους) και να ξαναβάλουν την περιβόητη κεφίγιε. Το διάσημο ασπρόμαυρο -συνήθως ασπρόμαυρο- παλαιστινιακό μαντήλι που προσδίδει επαναστατικότητα στο προφίλ τους. Μόνο που αυτή η μαντίλα είναι το σύμβολο της επανάστασης για τους Παλαιστίνιους και όχι ένα αξεσουάρ μόδας για να παριστάνουν τους επαναστάτες ο Παπαδημούλης και ο Αρβανίτης…
Εδώ το άρθρο του Σταμάτη Ζαχαρού στο dailypost.gr