Date 2024-04-09
Γιώργος Μελιγγώνης :
Πάμε να καλημερίσουμε τον Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, τον κύριο Δημήτρη Καιρίδη, καλημέρα, τι κάνετε;
Δημήτρης Καιρίδης :
Καλημέρα, καλημέρα κύριε Μελιγγώνη, καλά.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Κύριε Καιρίδη χρειάζεται, τελικά, επανίδρυση το κράτος; Προφανώς πιάνομαι από την σχετική ατάκα του Νίκου Δένδια, για να σας ρωτήσω, έχω σκοπιμότητα δηλαδή στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ότι αν χρειάζεται επανίδρυση του κράτους, κάτι δεν πρέπει να έχετε κάνει καλά τα τελευταία 5 χρόνια, έτσι δεν είναι;
Δημήτρης Καιρίδης :
Κοιτάξτε, το κράτος επανιδρύεται διαρκώς και έχουν γίνει πολύ μεγάλα βήματα στην ψηφιοποίηση για παράδειγμα και στην απλούστευση των διαδικασιών. Και εμείς στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, πλέον, έχουμε το 95% της λειτουργίας μας ψηφιακά. Αυτά είναι βήματα, σημαντικά, και δεν πρέπει κανείς να τα μηδενίζει, όμως, ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουνε εστίες του δημοσίου που ανήκουν σε άλλη εποχή και το είδαμε αυτό προφανώς στον ΟΣΕ, με τη μεγάλη τραγωδία, η αστυνομία, η οποία πρέπει να τρέξει πιο γρήγορα μπροστά, γιατί το έγκλημα εκσυγχρονίζεται και είναι ένας διαρκής αγώνας. Το δημόσιο είναι ο μεγάλος ασθενής της χώρας, έχουν γίνει βήματα, πρέπει να γίνουν περισσότερα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι. Βέβαια στην περίπτωση-
Δημήτρης Καιρίδης :
Έμεις είμαστε η παράταξη που αναγνωρίζει, ξέρετε, λέμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Οι οποίοι θεωρούν ότι το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι το καλύτερο του κόσμου, θεωρούν ότι το ελληνικό δημόσιο είναι, ίσως, το καλύτερο του κόσμου, ξέρετε.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι, δεν είναι και το χειρότερο του κόσμου, όμως, πολλές φορές ακούει κανείς στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και νομίζει ότι το πανεπιστήμιο είναι το Μπρονξ, ξέρω γω, στη Νέα Υόρκη.
Δημήτρης Καιρίδης :
Κοιτάξτε, εγώ είμαι καθηγητής είκοσι χρόνια-
Γιώργος Μελιγγώνης :
Επειδή το ξέρω, γι αυτό σας ρωτώ.
Δημήτρης Καιρίδης :
Και το έχω υπηρετήσει πάρα πολύ καλά, αλλά πρέπει με θάρρος, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, η δημοκρατία προϋποθέτει πολιτικούς που λένε την αλήθεια και πολίτες που θέλουν να την ακούσουν, δυστυχώς, η αντιπολίτευση είναι σε άλλο μήκος κύματος. Τώρα που κάνουμε τη σούμα των 50 χρόνων της μεταπολίτευσης και μιλήσουμε για τις μεγάλες επιτυχίες της μεταπολίτευσης, όπως το Σύνταγμα του ’75, η ένταξη στην Ευρώπη και μια σειρά από άλλα πράγματα, καλό είναι να πούμε και τις ελλείψεις. Και ένα πράγμα που χάρηκα πραγματικά, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ότι και ο Πρωθυπουργός, αλλά και τα στελέχη μας δεν δίστασαν, μέσα βέβαια πάντοτε στο πανηγυρικό πλαίσιο ενός κομματικού συνεδρίου, το οποίο συσπειρώνει την κομματική βάση και αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα για τη μεγάλη προεκλογική εκστρατεία των ευρωεκλογών, ταυτόχρονα, ωστόσο, μιλήσαμε με ειλικρίνεια για αυτά τα ελλείμματα, στα οποία και εμείς, ως κόμμα που κυβέρνησε μεγάλο διάστημα αυτής της πεντηκονταετίας, έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και εμείς συμβιβαστήκαμε, σε ένα βαθμό, με τις μεγάλες αυτές παθογένειες, οι οποίες, όμως, έχουν μια αριστερόστροφη, κακά τα ψέματα τώρα, για να μην κρυβόμαστε, προέλευση και υπεράσπιση.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Αυτό γιατί το λέτε; Δηλαδή, θέλω να πω, πολλές φορές-
Δημήτρης Καιρίδης :
Γιατί, κάθε φορά που γινόταν μια προσπάθεια εξυγίανσης, είτε στο πανεπιστήμιο, είτε στην αστυνομία, είτε στο δημόσιο τομέα, να μπει η αξιολόγηση, να μπει αξιοκρατία, πάντοτε υπήρχαν οι δυνάμεις της καθήλωσης, οι οποίες έχουν ονοματεπώνυμο, μην κρυβόμαστε. Καμιά φορά, προσπαθούν να δικαιολογηθούν ότι δεν κυβέρνησαν, ότι ήταν στην αντιπολίτευση.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ε δεν κυβέρνησαν.
Δημήτρης Καιρίδης :
Όμως και στην αντιπολίτευση και όταν κυβέρνησαν είδαμε τα χάλια τους. Αλλά και όταν δεν κυβέρνησαν, δεν ήταν δυνάμεις επιτάχυνσης, αλλά ανάσχεσης των μεταρρυθμίσεων. Και παραμένουν.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Κύριε Καιρίδη, μισό λεπτό, επειδή το έχετε υπηρετήσει το πανεπιστήμιο, και όποτε αυτά που βάλατε εσείς ως ζητούμενα, διακυβεύματα και τα λοιπά, τα κάνατε πράξη. Έλυσαν το πρόβλημα; Δηλαδή με συγχωρείτε, καταργήθηκε το άσυλο, ήταν τελικά το άσυλο το πρόβλημα; Ακόμα μπαινοβγαίνουν από του Ζωγράφου και καίνε σχολικά. Ιδρύσατε την πανεπιστημιακή αστυνομία, δεν ξέρουμε που είναι αγνοείται. Η βιβλιοθήκη στο βιολογικό του ΑΠΘ δεν έχει φτιαχτεί, λύθηκε τίποτα; Τα κάνατε όλα όσα είχατε πει, δεν λύθηκε τίποτα.
Δημήτρης Καιρίδης :
Λοιπόν, να τα πάρουμε με τη σειρά.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Να τα πάρουμε.
Δημήτρης Καιρίδης :
Και η μεγάλη μεταρρύθμιση της Μαριέττας Γιαννάκου, στο Πανεπιστήμιο, επί Καραμανλή και της Αννας Διαμαντοπούλου, που ψηφίστηκε και από εμάς, επί Γιώργου Παπανδρέου, και στη συνέχεια, όλα τα υπόλοιπα που προσπαθήσαμε να κάνουμε, και την προηγούμενη τετραετία και τώρα με τα μη κρατικά, παντού και πάντα οι δυνάμεις της αριστεράς ήταν δυνάμεις καθήλωσης και του χθες. Λοιπόν, το γεγονός ότι σήμερα οι φοιτητοπατέρες δεν ελέγχουν τις πρυτανικές εκλογές, είναι βελτίωση και σας το λέω εγώ, που έχω δουλέψει στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Είναι καλό που βγάζουμε τα κόμματα και τους φοιτητοσυνδικαλιστές από αυτή τη νοσηρή σχέση, η οποία είχε αναπτυχθεί μετά το ’82, στα πλαίσια μίας νοσηρής πρόσληψης του εκδημοκρατισμού, μετά τη χούντα, έτσι δεν είναι; Το γεγονός ότι σήμερα έχουν απελευθερωθεί πάρα πολλοί χώροι πανεπιστημίων από καταλήψεις, πάνω από 50 και λειτουργούν και έχουν αποδοθεί στη νόμιμη χρήση τους, σε αυτήν για την οποία έχει πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος. Είναι θετικό το γεγονός ότι μπαίνει η αστυνομία και αυτά τα άσυλα δεν υπάρχουν πια, άσυλα παραβατικότητας και εκμαυλισμού, θα σας έλεγα, είναι θετικό. Ότι πρέπει να γίνουν και άλλα, πρέπει να γίνουν κι άλλα. Αλλά, ξέρετε, οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη και δυστυχώς, όταν έχεις το ένα τρίτο του πολιτικού συστήματος, ευτυχώς το ένα τρίτο τώρα, κάποτε ήταν τα δύο τρίτα, το ένα τρίτο του πολιτικού συστήματος έτοιμο ανά πάσα ώρα και στιγμή να αντιδράσει δυναμικά, χρειάζεται μια πολιτική διαχείριση.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Τώρα, πάμε στα των ευρωεκλογών, δεν είναι υψηλού ρίσκου τακτική να λέει ο κύριος Μητσοτάκης ότι κάθε ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας γράφει το όνομά του; Αν γράψει 2, δηλαδή, μπροστά θα χρεωθεί και ο ίδιος το αποτέλεσμα.
Δημήτρης Καιρίδης :
Κοιτάξτε, έτσι και αλλιώς θα το χρεωθεί και ο ίδιος, έτσι και αλλιώς θα το χρεωθούμε όλοι μας. Θέλω να πω, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ξεκάθαρα το διακύβευμα, για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση και καμιά λαθροχειρία, να πούμε. Λοιπόν, οι εκλογές είναι πολιτικές, είναι εθνικές, με την έννοια ότι διεξάγονται σε όλη τη χώρα, θα εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα από αυτές. Εμείς θέλουμε να είμαστε νικητές και την επόμενη μέρα, τη Δευτέρα στις 10 Ιουνίου, να επιμείνουμε στο δρόμο της ανάταξης και της ανάπτυξης που έχουμε χαράξει από το ’19 και μετά.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ωστόσο, κύριε Υπουργέ, όταν το κυβερνών κόμμα, που είναι το μόνο, όπως τα λέτε και εσείς, οι διεθνολόγοι, οι πολιτικοί επιστήμονες, το μόνο μείζον κόμμα στη χώρα, πια, έχουμε μονοκομματικό σύστημα εξουσίας, και με σχεδόν νταμπλ σκορ από τον δεύτερο, λέει “δώστε μου δύναμη, για να μπορώ να έχω δύναμη και τη Δευτέρα, μετά τις εκλογές”. Πιστεύετε ότι πείθει αυτό το αφήγημα; Έχετε το μαχαίρι και το πεπόνι σε σημείο που, ώρες ώρες, δεν ξέρετε τί να το κάνετε, ως κυβέρνηση.
Δημήτρης Καιρίδης :
Ακούστε, πρώτον, δεν έχουμε μονοκομματικό σύστημα, έχουμε πολυκομματικό σύστημα. Προφανώς η Νέα Δημοκρατία είναι κυρίαρχο-
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι, εννοώ με ένα κόμμα εξουσίας, καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Δημήτρης Καιρίδης :
Ναι. Μονοκομματική κυβέρνηση, την οποία την είχαμε, έτσι κι αλλιώς στο μεγαλύτερο διάστημα της μεταπολίτευσης, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Το πρωτοφανές είναι η αδυναμία της αντιπολίτευσης, για την οποία προφανώς δεν ευθυνόμαστε εμείς, ευθύνονται εκείνοι, όσο κι αν προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες σε εμάς. Λοιπόν, και βλέπετε τη διαχείριση που κάνουν, εκ των προτέρων της ήττας. Μιλάνε για νοθεία στις εκλογές, υπονοούν πάρα πολλά, αντί να καθίσουν να κάνουν την πραγματική δουλειά ουσίας, έτσι δεν είναι; Και αναφέρομαι συγκεκριμένα, στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για παράδειγμα. Από ‘κει και πέρα, προφανώς εμείς έχουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης και θα κριθούμε για αυτήν. Όμως, πιστεύω ότι, εάν το αποτέλεσμα δεν είναι το προσδοκώμενο, θα δημιουργήσει μια αχρείαστη, κατά τη γνώμη μου, ανατάραξη, και μια αχρείαστη αμφισβήτηση της πορείας που έχουμε χαράξει, ιδίως όταν η αντιπολίτευση δεν έχει συγκροτημένη πρόταση εναλλακτική, και μιλάει μόνο με φαντάσματα με συνωμοσιολογίες, με τοξικότητα, με δηλητήριο και όλα τα υπόλοιπα που έχουμε δει το προηγούμενο διάστημα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Πάντως έχει 3 χρόνια, να την βρει.
Δημήτρης Καιρίδης :
Θέλω να πω, φέραμε τα μη κρατικά, προσέξτε τώρα, και έχουμε έναν Στέφανο Κασσελάκη, για να καταλάβουμε τώρα και το φαιδρό του πράγματος, ο οποίος έχει τελειώσει ξένο γυμνάσιο, έφυγε από την Ελλάδα μικρός, πήγε, τελείωσε το ξένο γυμνάσιο, πήγε στο ξένο, αμερικανικό, καλό ιδιωτικό πανεπιστήμιο και επαίρεται για αυτό και μπράβο του και καλά κάνει. Και καταψηφίζει την πρότασή μας. Εδώ μιλάμε για μια αναντιστοιχία, για μια αντίφαση πλέον, στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ, που τον κάνει ακόμα πιο αναξιόπιστο σε σχέση με το παρελθόν.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Τώρα το βιωματικό, όμως, τί σχέση έχει, τώρα είναι σαν να λέμε ότι ένας που θέλει δημόσια παιδεία, δεν μπορεί να πάει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο ή ότι ένας γιατρός που δουλεύει σε ιδιωτικό νοσοκομείο, δεν πρέπει να θέλει ισχυρό ΕΣΥ. Γιατί;
Δημήτρης Καιρίδης :
Γιατί, υπάρχει και ένα όριο στην υποκρισία. Για αυτό.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Τα βιωματικά μακριά από μένα. Είναι σύνηθες στο εξωτερικό τα βιωματικά, ξέρετε, που είναι πιο αναπτυγμένες, ενδεχομένως, και ώριμες εκεί οι δημοκρατίες, τέτοιου τύπου αντιφάσεις θα είχανε καταστεί πρωτοσέλιδα. Στην Ελλάδα έχουμε μια ανοχή, για την προσωπική υποκρισία του καθενός.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Άρα λέτε είναι υποκριτικό αυτό, ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Απολύτως. Απολύτως. Είναι όχι απλώς υποκριτικό, έχω πάει ένα βήμα παραπέρα, αν δεν το καταλάβατε, είναι γελοίο. Στην περίπτωση του συγκεκριμένου.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Το κάνατε σαφές, πάντως, τώρα ναι, ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Ναι. Δηλαδή, αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε ένα πλεονέκτημα να ομιλεί ως απόφοιτος του Μετσόβιου, να πούμε, ούτε αυτό δεν υπάρχει τώρα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Δηλαδή, άμα έχεις τελειώσει ιδιωτικό πανεπιστήμιο, δεν δικαιούσαι να λες ότι εγώ θέλω το δημόσιο καλό, έτσι. Αυτό μου λέτε τώρα;
Δημήτρης Καιρίδης :
Κοιτάξτε, αν όλη σου η ζωή και όλη σου η διαφήμιση, την οποία έχεις κάνει, στο εσωτερικό, διότι με αυτό σημαία κατέβηκε, με αυτό το βιογραφικό κατέβηκε -εγώ δεν ασχολούμαι, ούτε ξέρω τι έκανε ο καθένας, ούτε μπαίνω σε λεπτομέρειες- και στη συνέχεια, οι απόψεις σου είναι οι εκ διαμέτρου αντίθετες, δηλαδή ο ίδιος λέει ότι είναι Αμερικάνος δημοκρατικός, και ότι θα κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ αμερικανικό δημοκρατικό κόμμα, έτσι δεν είναι, αυτά δεν λέει;.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Τα έχει πει και αυτά, ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Ασχέτως αν υιοθετεί τον πιο ”βαθύ τραμπισμό” στον λόγο του και στον λαϊκισμό του, λοιπόν αυτές-
Γιώργος Μελιγγώνης :
Πάντως, βαριά κουβέντα ότι υιοθετεί τον πιο ”βαθύ” τραμπισμό στον λόγο του.
Δημήτρης Καιρίδης :
Βαθιά, βαθιά, αλλά και ειλικρινής και απόλυτα πραγματική, διότι, πρώτον, ήρθε σαν τον Τραμπ, από το πουθενά, δικαίωμά του, πήρε το κόμμα από το πουθενά, το μετάλλαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση, όπως ο Τραμπ το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, μιλάει για νοθεία, όπως και ο Τραμπ, βάλλοντας εναντίον των πιο ιερών, να πούμε, θεσμών της μεταπολίτευσης, που είναι το αδιάβλητο των εκλογών, το οποίο δεν το έχει αμφισβητήσει κανείς, δεν το έχει αμφισβητήσει η Νέα Δημοκρατία στις κρίσιμες και πολύ οριακές εκλογές του 2000, ή σε στιγμές μεγάλης πόλωσης, όπως το ’89, ή το ’15, ουδείς το διανοήθηκε. Για τον Στέφανο Κασσελάκη όλα αυτά είναι εύκολα και γρήγορα, και βεβαίως όλα τα υπόλοιπα, τα εθνικοπατριωτικά από τη μία, τα λαϊκιστικά στο δημοσιονομικό από την άλλη. Ότι θα τα ξοδέψουμε όλα, θα τα κάνουμε όλα ένα πρόγραμμα των 6 δισ. τον χρόνο, ακοστολόγητο, ό,τι πιο, πως να το πούμε, παλαιοκομματικό έχει γνωρίσει η μεταπολίτευση και προφανώς καμία πρόταση για τα δύσκολα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Κύριε Καιρίδη-
Δημήτρης Καιρίδης :
Γιατί εδώ, πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις και εμείς, κύριε Μελιγγώνη, και εμείς, η Νέα Δημοκρατία, να μιλήσουμε για τα δύσκολα, όχι για τα ευχάριστα. Η ελληνική κοινωνία μόλις τώρα βγαίνει από μια πολύ μεγάλη κρίση που βίωσε, είναι μια κοινωνία με πάρα πολύ μεγάλες προκλήσεις μπροστά της, δεν έχουμε καιρό καθόλου για χάσιμο, και καθόλου να πετάμε την μπάλα στην εξέδρα και για λάιφ στάιλ, για λάιφ στάιλ. Είναι μια πολυτέλεια, την οποία μπορεί να έχουν άλλες κοινωνίες, φεριπείν η αμερικανική, δεν την έχει η ελληνική, η οποία έχει ζωτικά προβλήματα μπροστά της, από το δημογραφικό, από το αναπτυξιακό, από το τι θα κάνουμε με τα παιδιά μας που έφυγαν στο εξωτερικό, με έναν γείτονα επικίνδυνο, με ένα διεθνές περιβάλλον, μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, πάρα πολύ δύσκολο και επιβαρυμένο, δεν έχει περιθώρια για το χαζοχαρούμενο, πώς να σας το πω αλλιώς. Και αυτό εμένα με θλίβει, πραγματικά, σαν ένας άνθρωπος του πανεπιστημίου που μπήκε στην πολιτική το ’19, για να σώσει ό,τι σώζεται, μετά την καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ, να βλέπει αυτή την κατάντια σήμερα, της αντιπολίτευσης και του αντιπολιτευτικού λόγου, που σέρνεται πίσω από τον Βελόπουλο, πίσω από την πιο χυδαία συνωμοσιολογία και αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στην πρόταση μομφής και στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή και τόσα άλλα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Κύριε Καιρίδη, θέλω να σας ρωτήσω, μια που λέτε, εκτός από το λάιφ στάιλ, προφανώς αυτό είναι σπόντα και για τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, θέλω να σας ρωτήσω και το εξής, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, από ό,τι καταλαβαίνω, για άλλου τύπου επιλογές, οι οποίες μπορεί να περιπλέξουν ακόμη και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, έχουμε σχέση; Και ρωτάω κυρίως τον διεθνολόγο Καιρίδη, όχι τον Υπουργό Καιρίδη, δεν είναι υψηλού ρίσκου επιλογή, αν τελικά είναι τέτοια επιλογή, να συμπεριληφθεί ο κύριος Μπελέρης στο Ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας;
Δημήτρης Καιρίδης :
Κοιτάξτε, δεν το ξέρω, δεν το ξέρω αν θα συμπεριληφθεί, δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η συζήτηση, προφανώς όλα πρέπει να σταθμίζονται. Εγώ θα σας μιλήσω ειλικρινά.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ναι.
Δημήτρης Καιρίδης :
Όλα σταθμίζονται. Και όλα πρέπει να μπαίνουν στη ζυγαριά. Θεωρώ, ότι το σύστημα, το εκλογικό, των ευρωεκλογών με την πανελλήνια επικράτεια, επειδή το έζησα και εγώ, αν θέλετε, το ’19, εγώ δεν κρύβω τα λόγια μου, και σας τα λέω όλα, ήμουνα υποψήφιος, έχει μεγάλες δυσκολίες και πριμοδοτεί μια αναγνωρισιμότητα, η οποία αναγνωσιμότητα από μόνη της δεν είναι κακιά, αλίμονο, υπάρχουν αναγνωρίσιμοι που είναι και πάρα πολύ άξιοι, όμως, υπάρχουν και οι κίνδυνοι. Και εκεί πρέπει οι ψηφοφόροι να είναι ακόμα πιο υποψιασμένοι, και δικιά μας δουλειά, και εμού προσωπικά και ολονών μας, είναι να επιστήσουμε αυτούς τους κινδύνους, διότι αυτές οι 21 έδρες είναι υπερπολύτιμες για την πατρίδα, αυτοί οι 21 ευρωβουλευτές θα κληθούν να κάνουν πολύ σημαντική δουλειά, διεκδικητική για τα συμφέροντά μας. Πετάξαμε 11 έδρες στο καλάθι των αχρήστων το ’19, διότι στείλαμε 2 του ΚΚΕ, που δεν ανήκουν σε καμία ομάδα, και κατά συνέπεια δεν έχουν καμία επιρροή, 2 της Χρυσής Αυγής, που επίσης δεν ανήκουν σε καμία ομάδα, γιατί καμιά ομάδα δεν τους θέλει, που επίσης δεν είχαν καμία επιρροή και είχαν μόνο μια δικαστική εμπλοκή, να μας ταλαιπωρεί όλους για 5 χρόνια, 1 της Ελληνικής Λύσης, που πήγε σε μια ακροδεξιά, η οποία έχει εντελώς αντικρουόμενα συμφέροντα με τα ελληνικά, διότι δεν πιστεύει στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, 5 του ΣΥΡΙΖΑ, που πήγαν στην πιο μικρή ομάδα, την αριστερά που επίσης δεν παίζει κανέναν σχεδόν ρόλο.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Συγγνώμη, δηλαδή οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πεταμένες έδρες;
Δημήτρης Καιρίδης :
Θεωρώ ότι από τη στιγμή που δεν έκανε ο Αλέξης Τσίπρας το μεγάλο βήμα, να εντάξει την ομάδα του στις μεγάλες Ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, που παίζουν τον σπουδαίο ρόλο, τον κεντρικό ρόλο, για λόγους εθνικής πολιτικής στόχευσης, εκεί ήρθε το εσωτερικό και υπονόμευσε το εξωτερικό, μια που μου είπατε για τον κύριο Μπελέρη, έτσι δεν είναι; Λοιπόν, ήταν μεγάλη χαμένη ευκαιρία αυτό, διότι ό,τι και να κάνουν αυτοί οι 5, άπαξ και είναι σε μια ομάδα των 39, στους 750, δεν έχουν επιρροή, αυτή είναι η πραγματικότητα, και άρα έμεινε η χώρα με τους 10 ευρωβουλευτές, τους 8 της Νέας Δημοκρατίας στο ΕΛΚ, την μεγαλύτερη παράταξη και τους 2 του ΠΑΣΟΚ, εκ των οποίων ο ένας διεκδίκησε την αρχηγία και τον μισό χρόνο ήταν εδώ, και η άλλη είχε τα γνωστά προβλήματα, δεν θέλω να πω τώρα.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Το Κατάr -Gate.
Δημήτρης Καιρίδης :
Δεν θέλω να μπω, διότι η δίκη είναι ανοικτή και το τεκμήριο της αθωότητας πάντοτε υπάρχει.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Ε καλά, βέβαια.
Δημήτρης Καιρίδης :
Αλλά, η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια από τους 21 να έχει 8 ή 9 ή 10, πρέπει, -βλέπετε ότι αποφεύγω να μπω σε προσωπολογία-, δεν μου αρέσει η προσωπολογία, εγώ μιλάω τελείως δομικά, συστημικά και θεσμικά, και λέω τούτο, ότι στο Ευρωκοινοβούλιο μας αρέσει, δεν μας αρέσει υπάρχουν 4 μεγάλες, παρατάξεις: το ΕΛΚ, η κεντροδεξιά οι φιλελεύθεροι, οι πράσινοι και οι Σοσιαλιστές. Εκεί γίνεται το παιχνίδι, εκεί μοιράζονται οι θέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Επιτροπές, εκεί είναι όλα. Εάν η χώρα είναι εκτός ευρωπαικού mainstream και στέλνει τη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών της, σε περιθωριακές ομάδες ή καθόλου ομάδες, καθόλου ομάδες, γιατί θέλει στο εσωτερικό να διαμαρτυρηθεί, να στείλει μήνυμα, το ένα και το άλλο, δεν έχει την εκπροσώπηση που χρειάζεται.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Μάλιστα. Κύριε Καιρίδη, κλείνοντας, επειδή υπάρχει πολλή συζήτηση, τί θα γίνει όταν καθαρογραφεί η απόφαση του Συμβουλιου-
Δημήτρης Καιρίδης :
Επειδή δεν υπάρχει άλλη χώρα, θέλω να το πω τελείως ξεκάθαρα, ως διεθνολόγος στους ακροατές μας, δεν υπάρχει άλλη χώρα στους 27, που να στέλνει την πλειοψηφία των ευρωβουλευτών της σε καθόλου ομάδες, ή σε περιθωριακές ομάδες, και μόνο 10 να είναι στις 4 μεγάλες. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο ελληνικό ευρωεκλογικό χαρακτηριστικό, το οποίο κοστίζει. Και στη συνέχεια, εάν η επιλογή των προσώπων γίνεται μόνο με κριτήρια αναγνωρισιμότητας, κοστίζει διπλά. Αυτό λέω μόνο.
Γιώργος Μελιγγώνης :
Μάλιστα. Επειδή υπάρχουν πολλά σενάρια για το τί ακριβώς θα γίνει όταν καθαρογραφεί η απόφαση του ΣτΕ, θέλετε να ενημερωθεί ο κύριος Ανδρουλάκης για τους λόγους της παρακολούθησης του; Ευθέως σας ρωτάω, ελπίζω για ευθεία απάντηση επίσης.