Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατατέθηκε χθες βράδυ μία τροπολογία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου στο νομοσχέδιο αυτό, για να προλάβουμε να συζητηθεί και στην Επιτροπή τώρα, στη β’ ανάγνωση και βεβαίως, στη συνέχεια, διεξοδικότερα, στην Ολομέλεια.
Επιτρέψτε μου να σας την παρουσιάσω και στη συνέχεια, να απαντήσω προκαταβολικά σε κάποια ενδεχόμενα ερωτήματα είτε δικά σας είτε ευρύτερα, που μπορεί να τεθούν στον δημόσιο διάλογο, πριν δώσω το λόγο στον καλό συνάδελφο, τον κύριο Γεωργιάδη, με τον οποίο συνεργαστήκαμε στενά όλο το προηγούμενο διάστημα, γι’ αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία.
Η τροπολογία αναπτύσσεται σε πέντε άρθρα, τα οποία θα σας τα παρουσιάσω εν συντομία.
Το πρώτο αφορά την εισαγωγή αυξημένων κυρώσεων για όσους παραβιάζουν τους όρους των μετακλήσεων εργαζομένων από το εξωτερικό.Όπως ξέρετε, η χώρα μας έχει βασιστεί σε ένα βαθμό, στην μετάκληση εργατικού δυναμικού από τρίτες χώρες. Φέτος, τα αιτήματα των παραγωγικών φορέων ξεπέρασαν τις 300.000, από τα οποία εγκρίθηκαν περίπου 145.000 και βρίσκονται σε διαδικασία ικανοποίησης.Όμως, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, συχνά, ο μετακαλούμενος αλλοδαπός εργαζόμενος, να μην εμφανίζεται προς εργασία στον εργοδότη, με τον οποίο έχει συνάψει το συμβόλαιο ή να εμφανίζεται για κάποιες μέρες ή εβδομάδες και στη συνέχεια, να εξαφανίζεται ή εν πάση περιπτώσει, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, να παραβιάζει τους όρους της μετάκλησης.
Με την ρύθμιση του πρώτου άρθρου, εισάγουμε την υποχρέωση στον εργοδότη, να ενημερώνει την αρμόδια αρχή – μία στάση στην αποκεντρωμένη διοίκηση, η οποία έδωσε την άδεια, αρχικά – για οποιοδήποτε πρόβλημα έχει παρουσιαστεί στην σχέση της μετάκλησης, ώστε να μπορεί στη συνέχεια η δημόσια αρχή, η αποκεντρωμένη, να ενημερώνει το αρμόδιο προξενείο που εξέδωσε την εθνική θεώρηση, για να ανακαλείται.
Το τελευταίο που θέλουμε είναι, αλλοδαποί εργαζόμενοι που έχουν μπει στην Ελλάδα με εθνική θεώρηση, να βρεθούν στη Γερμανία ή αλλού στην Ευρώπη. Είναι κάτι που δεν το θέλουμε και δημιουργεί πρόβλημα και στην όλη λειτουργία του Σένγκεν, στις διακρατικές σχέσεις, είναι πρόβλημα και ασφάλειας και βεβαίως, δημιουργεί πρόβλημα και στη ροή των μετακλήσεων. Άρα, ο εργοδότης στο εξής, υποχρεώνεται να ενημερώνει αν κάτι δεν πάει καλά και αν δεν το κάνει, θα επιβάλλεται πρόστιμο χιλίων ευρώ ανά μετακαλούμενο και αν υπάρχει υποτροπή, θα εγγράφεται σε ειδικό κατάλογο, ώστε για πέντε χρόνια να μη δικαιούται να μετακαλέσει εκ νέου.
Το ίδιο αφορά και τον μετακλητό, ο οποίος εάν παραβεί τους όρους της μετάκλησης, θα εγγράφεται σε τέτοιο κατάλογο και δεν θα μπορεί να εκδίδεται εκ νέου εθνική θεώρηση γι’ αυτόν για 5 χρόνια.
Είναι ένα επιβεβλημένο μέτρο, τώρα που προχωράμε με τις διμερείς συμφωνίες εργασιακής κινητικότητας, ώστε να τις θωρακίσουμε από τυχόν παραβιάσεις και καταχρήσεις.
Το δεύτερο άρθρο, αφορά τη σύσταση δύο νέων θέσεων, πολύ σημαντικών, του Εθνικού Συντονιστή Επιστροφών και του Εθνικού Συντονιστή για την πάταξη της παράνομης διακίνησης μεταναστών. Και οι δύο θέσεις, προβλέπεται να πληρωθούν από ανώτατα στελέχη της αστυνομίας. Ως γνωστόν, οι υποχρεωτικές επιστροφές, οι απελάσεις, κατά το απλούστερο, είναι και σήμερα ευθύνη και αρμοδιότητα της Ελληνικής Αστυνομίας. Χθες, για παράδειγμα, είχαμε μία τέτοια ευρωπαϊκή επιστροφή από το Ελευθέριος Βενιζέλος, με πρωτοβουλία της Ελλάδας και συμμετοχή επιστραφέντων προς το Πακιστάν και άλλες χώρες, από άλλες χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και συνεργαζόμαστε πολύ στενά με την Frontex, προκειμένου να επιταχύνουμε στο ζήτημα αυτό.
Όμως, θέλω να σας είμαι ειλικρινής, δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, υπάρχει σημαντικό πρόβλημα στις απελάσεις πανευρωπαϊκά. Είναι κάτι που μας έχει απασχολήσει πάρα πολύ και σε επίπεδο υπουργών στην Ευρώπη. Γι’ αυτό και συστήνεται Ευρωπαϊκός Συντονιστής, ευρύτερα, με τον οποίο ο Έλληνας Εθνικός Συντονιστής, θα συνεργάζεται ακόμα πιο στενά. Και θέλω να σας είμαι ειλικρινής στο σημείο αυτό και να πω τούτο, ότι ο ασφαλέστερος, αποτελεσματικότερος τρόπος για απελάσεις, που είναι προϋπόθεση, επαναλαμβάνω προϋπόθεση, για τη διάσωση του συστήματος διεθνούς προστασίας, του συστήματος ασύλου, θα πρέπει πάντοτε να διαχωρίζουμε, αυτός ο οποίος παίρνει άσυλο, μένει, αυτός που δεν παίρνει άσυλο, επιστρέφεται.
Σήμερα, δυστυχώς, είτε πάρεις είτε δεν πάρεις άσυλο, σε μεγάλο βαθμό στην Ευρώπη, παραμένεις. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στο σύστημα ασύλου, διότι βάζει τους μεν με τους δε στο ίδιο και στρέφει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, εναντίον της διεθνούς σύμβασης για την προστασία των προσφύγων της Γενεύης του 1951.
Εμείς, ως ελληνική κυβέρνηση, που πρεσβεύουμε τη μέση οδό, την ανάγκη, δηλαδή, διατήρησης του συστήματος ασύλου από τη μια και θέλουμε να το προφυλάξουμε από τις επιθέσεις που δέχεται από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος, είμαστε σαφέστατοι και ξεκάθαροι, ότι εδώ πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Πρέπει να επιμείνουμε στις επιστροφές, όσων οι αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με έναν κοινό ευρωπαϊκό μηχανισμό, διότι μόνον η Ευρώπη μπορεί να επιβάλλει στις χώρες προέλευσης κυρώσεις, αλλά να δώσει και κίνητρα να συνεργαστούν.Και αυτό, ήδη, το έχει κάνει, σε κάποιες περιπτώσεις, πρόσφατα, με καλά αποτελέσματα και έτσι πρέπει να επιμείνουμε.
Για μας, είναι πάρα πολύ σημαντικό, πέρα από αυτό που πρεσβεύουν κάποιοι, επιτρέψτε μου, υποκριτικά αν θέλετε και ανθρωπιστικά, να μην επιστρέφεται κανείς. Το να μην επιστρέφεται κανείς, θα οδηγήσει σε κατάρρευση του συστήματος. Θα οδηγήσει να μην παίρνει κανείς άσυλο. Θα οδηγήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και το βλέπουμε αυτό, ήδη, στις εκλογές, να αποστασιοποιηθεί από ένα θεμελιώδη πυλώνα του διεθνούς συστήματος, που είναι η διεθνής προστασία των προσφύγων, όσων έχουν ανάγκη.
Αυτό κάνουμε με τον Εθνικό Συντονιστή, ο οποίος πολύ γρήγορα θα συντονίζει όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, όπως είναι η Υπηρεσία Ασύλου του Υπουργείου μας, αλλά και όλες τις υπόλοιπες, το Υπουργείο Εξωτερικών, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές και βέβαια, θα συνομιλεί με τον ευρωπαίο συντονιστή επιστροφών, ώστε να έχουμε απτά και γρήγορα αποτελέσματα. Αντίστοιχη θέση συστήνεται στο Υπουργείο Μετανάστευσης, πάλι από ανώτατο αξιωματικό της αστυνομίας, για την πάταξη της παράνομης διακίνησης.
Θέλω να σας είμαι απολύτως σαφής. Σήμερα, οι παράνομες αφίξεις -και έχουμε και στη χώρα μας, βεβαίως, το γνωστό πρόβλημα- έχουν να κάνουν, ως επί το πλείστον, σε ποσοστό σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στοιχεία πάνω από 90%, με διακίνηση, με παράνομη διακίνηση. Οι περισσότεροι όσων έρχονται στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη, έρχονται μέσω διακινητών. Πληρώνουν διακινητές για να έρθουν και έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιο παρεμπόριο, μια πολύ μεγάλη μπίζνα να το πούμε απλά, δισεκατομμυρίων. Το πρόβλημα είναι σύνθετο. Δεν αντιμετωπίζεται μόνο με τη σύλληψη αυτών που οδηγούν τη βάρκα ή το αυτοκίνητο στον Έβρο.
Αυτή είναι, αν μου επιτρέπεται, όπως λένε οι ειδικοί, η μαρίδα, το μικρό ψάρι. Τα μεγάλα ψάρια είναι καθισμένα σε γραφεία, έχουν πρόσβαση σε χρηματοοικονομικά, είναι τραπεζίτες, είναι δικηγόροι, είναι τα λευκά κολάρα να πούμε σε αυτό το ντιλάρισμα δισεκατομμυρίων σε όλη την περίμετρο της Ευρώπης. Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε πολλά περισσότερα πέρα από αυτά που κάνουμε ήδη σε συνεργασία με τους ευρωπαίους. Για να παταχθεί ένα δίκτυο όπως αυτό των διακινητών χρειάζεται ένα δίκτυο, το δίκτυο του νόμου και της τάξης και σε εθνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό.Τον συντονισμό αυτού του δικτύου θα κάνει ο Εθνικός Συντονιστής κατά της παράνομης διακίνησης μεταναστών.
Έρχομαιστο τρίτο Άρθρο το οποίο δίνει δικαίωμα στους αιτούντες άσυλο, μετά την παρέλευση διμήνου, στην εργασία. Θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα για να έχουμε την πλήρη εικόνα, διότι υπάρχουν πάρα πολλές παρανοήσεις γύρω από το ζήτημα αυτό. Η χώρα μας όπως κάθε χώρα που έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση Προστασίας των Προσφύγων του 1951 δεσμεύεται από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και από τον εθνικό και τον ευρωπαϊκό νόμο, να παρέχει προστασία -προσέξτε το αυτό-φιλοξενία, σίτιση, ασφάλεια σε κάθε αιτούντα άσυλο. Στο βαθμό που είναι αιτών άσυλο και για όσο διάστημα είναι αιτών άσυλο -πριν τελεσιδικήσει η απόφαση του-είναι φιλοξενούμενος της χώρας. Αυτόκάνει το σύστημα υποδοχής και ασύλου της πατρίδας μας, το οποίο έχει κάνει τεράστια πρόοδο τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είμαστε περήφανοι για το γεγονός ότι με ασφάλεια φιλοξενούμε όλους αυτούς τους αιτούντες -ασφάλεια και για τους ίδιους και για τις τοπικές κοινωνίες-σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπου είδατε τις σκηνές να διαχέονται οι ροές στη Lampedusaή αλλού σε κοινόχρηστους χώρους, σε δρόμους και πλατείες χωρίς τον κατάλληλο μηχανισμό που έχουμε στην Ελλάδα για να διαχειριστούμε με ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια το πρόβλημα.
Ο αιτών άσυλο, σύμφωνα με το νόμο, μετά τις πρώτες 25 μέρες -που δίνει η Διεθνής Σύμβαση για την καταγραφή και ταυτοποίηση του- είναι ελεύθερος να κυκλοφορεί δημόσια οπουδήποτε στην Ελλάδα χωρίς περιορισμό. Η μόνη υποχρέωση που έχουμε είναι η υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να του παρέχει τροφή, στέγη και ασφάλεια.Αυτός, λοιπόν, ο αιτών άσυλο κατά τη γνώμη μας καλό είναι να εργάζεται. Ναεργάζεται και να μην επιδοτείται όσο είναι αιτών άσυλο. Αν στη συνέχεια γίνει πρόσφυγας προφανώς αποκτά τα δικαιώματα που έχει κάθε ευρωπαίος πολίτης. Οι περισσότεροι εξ αυτών απλώς για τα στοιχεία φεύγουν στο εξωτερικό. Εάν απορριφθεί η αίτησή του και δεν πάρει άσυλο τότε ανακαλείται αυτή η άδεια εργασίας και καθίσταται επιστρεπτέος στη χώρα προέλευσης με βάση και τον μηχανισμό τώρα που ενισχύουμε. Γιαόσο διάστημα, λοιπόν, είναι φιλοξενούμενος της ελληνικής πολιτείας θεωρούμε ότι πρέπει να εργάζεται και να μην επιδοτείται. Βεβαίως, αυτοδίκαια διακόπτεται και το επίδομα, το οποίο λαμβάνει -το χρηματικό εννοώ- ενώ εργάζεται. Να πω ότι ο Ευρωπαϊκός Νόμος προβλέπει από 0 έως 9 πρώτους μήνες. Μετάτο εννεάμηνο είναι υποχρεωμένες όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να επιτρέπουν στους αιτούντες άσυλο να εργαστούν. Εμείς διαλέξαμε το δίμηνο, το οποίο είναι ένα αρκετό διάστημα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία καταγραφής και ταυτοποίησης, να βεβαιωθούμε ότι υπάρχει λευκό ποινικό μητρώο και δεν έχουμε άλλου τύπου προβλήματα ώστε να μπορέσει να εργαστεί.
Η 4η ρύθμιση – το 4ο άρθρο της τροπολογίας, αφορά τους επί μακρόν διαμένοντες στην Ελλάδα, πλέον της 3ετίας, οι οποίοι βρίσκονται στην πατρίδα μας πριν την 30η Νοεμβρίου του 2023 (30-11-2023). Θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι ήδη εδώ και όχι για ανθρώπους που ενδεχομένως έρθουν στο μέλλον εδώ, οι οποίοι είναι επί μακρόν εδώ, από τρία χρόνια και πάνω και έχουν συγκεκριμένη και αποδείξιμη προσφορά εργασίας, η οποία στη συνέχεια θα τεκμηριώνεται με συμβόλαιο – με ΕΡΓΑΝΗ, με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος αναφέρεται διεξοδικά στην υπό συζήτηση τροπολογία, ώστε να του δίνεται άδεια διαμονής.
Τέλος, θα αναφερθώ στη συνέχεια πιο λεπτομερειακά σε αυτό, υπάρχει και μία πέμπτη ρύθμιση – ένα πέμπτο άρθρο, που αφορά τους διαμένοντες εδώ υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας, στους οποίους δίνεται η δυνατότητα να υπαχθούν στις διατάξεις του Κώδικα Μετανάστευσης και να μπουν στο δρόμο της νόμιμης μετανάστευσης, πέρα από το έκτακτο που παρέχει η προσωρινή προστασία. Πρόκειται και θα το καταλαβαίνετε ίσως κάποιοι που έχετε μια εξοικείωση με το θέμα, κυρίως – βασικά για ουκρανούς πολίτες, οι οποίοι φιλοξενούνται στην πατρίδα μας σήμερα, είναι περίπου 25.000 υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας και στους οποίους δίνεται, όπως κάνουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας όπως έχει αποφασίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.Αυτή, είναι μια πανευρωπαϊκή απόφαση.
Σε αυτούς, λοιπόν, τους 25.000, δίνεται η δυνατότητα κανονικοποίησης της διαμονής τους εδώ αν το επιθυμούν, μέσα από την άδεια διαμονής που προβλέπει το άρθρο 5.
Θέλω τώρα να απαντήσω, όσο πιο γρήγορα γίνεται, σε ενδεχόμενες ερωτήσεις που προκύπτουν.
Ποιος είναι ο στόχος αυτής της ρύθμισης. Νομίζω, είναι από την περιγραφή που σας έκανα, στο άρθρο 4 και όπως θα διαβάσετε, βεβαίως, σε αυτά που σας έχουν δοθεί: Ο πρώτος στόχος, έχει να κάνει ,με την εισαγωγή μιας διαδικασίας που επιτρέπει στις ελληνικές Αρχές να προχωρήσουν, στην πλήρη καταγραφή και ταυτοποίηση των πολιτών τρίτων χωρών οι οποίοι βρίσκονται σε καθεστώς μη νόμιμης διαμονής εδώ για πολλά έτη. Διαδικασία, η οποία ενισχύει αναμφισβήτητα την εθνική ασφάλεια της χώρας μας. Άλλωστε, για να δοθεί συγκεκριμένη άδεια, περνάει ο αιτών όλες τις διαδικασίες ελέγχου, όπως ποινικού μητρώου και ούτω καθεξής και μόνο εάν είναι όλα καθαρά, τι λαμβάνει.
Το δεύτερο. Η διάταξη, προβλέπει, όπως ήδη σας εξέφρασα, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των επιστροφών, την επιτάχυνση των επιστροφών και την πάταξη της παράνομης διακίνησης, τον καλύτερο συντονισμό των επιμέρους εθνικών και ευρωπαϊκών αρχών.
Τρίτον, οι διατάξεις μας αξιοποιούν το υφιστάμενο εργατικό δυναμικό που υπάρχει στην πατρίδα μας, την ώρα που έχουμε αυτές τις πολύ μεγάλες πιέσεις στην αγορά εργασίας. Για πρώτη φορά και θέλω να το υπογραμμίσω, η άδεια διαμονής, συνδέεται με συμβόλαιο εργασίας. Αυτό, είναι μια καινοτομία της τροπολογίας μας, αφορά συγκεκριμένες θέσεις εργασίας και καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες της οικονομίας, σε κυρίως χαμηλή και μεσαία ειδίκευση. Ο αιτών, οφείλει να αποδείξει, την εργασία και η άδεια, ανακαλείται, όταν σταματά για τον οποιονδήποτε λόγο η απασχόληση. Τέλος, η διάταξη παρέχει τη δυνατότητα, σε μέλη οικογένειας, τέκνα και συζύγους που βρίσκονται ήδη εδώ, όχι εκτός αλλά βρίσκονται ήδη εδώ, να επωφεληθούν από τον πρωτεύοντα δικαιούχο.
Πέμπτο. Η διάταξη ωφελεί τα δημόσια έσοδα, αφού περνάμε από την αδήλωτη στη δηλωμένη καθαρή εργασία, αυξάνοντας τα έσοδα, από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και μειώνοντας τη δαπάνη -όπως σας εξήγησα προηγουμένως- για επιδόματα. Φεύγουμε από το επιδοματικό, αναφέρομαι στους αιτούντες άσυλο και πηγαίνουμε στην αυτοσυντήρηση.
Η διάταξη βάζει τάξη στην αταξία, φέρνει τον νόμο εκεί που επικρατεί η ανομία και αφορά ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν αποκτήσει ρίζες εδώ, αφού μιλάμε για ανθρώπους που είναι πλέον της τριετίας, έχουν συγκεκριμένη και πιστοποιήσιμη εργασία.
Aπαντώ στα ερωτήματα. Είναι η πρώτη φορά που υπάρχει μια τέτοια ρύθμιση; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι. Υπήρξαν πολύ πιο ανοιχτές γενικές ρυθμίσεις στο παρελθόν, όπως ξέρετε το 1997, το 2001 και το 2005, αφορούσαν κυρίως αλβανικής καταγωγής μετανάστες στην πατρίδα μας. Καμία από αυτές τις προηγούμενες δεν συνέδεε την αδειοδότηση με συμβόλαιο εργασίας, όπως κάνει αυτή η συγκεκριμένη ρύθμιση, που είναι πιο κλειστή, πιο συγκεκριμένη, πιο στιβαρή.
Δεύτερον, τι γίνεται στην Ευρώπη και αλλού, υπάρχουν τέτοιες ρυθμίσεις; Προφανώς. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν εργαλεία αντιμετώπισης του φαινομένου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, πέρα από τη Γαλλία και την Ισπανία, στη Γερμανία, στη τριετία υπό προϋποθέσεις και στη πενταετία χωρίς, δίνεται ιθαγένεια, όχι άδεια διαμονής, ιθαγένεια, κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση εδώ, απλώς σας το λέω, για να έχετε τη συγκριτική εικόνα και βεβαίως στην Ιταλία, όπου υπήρξαν πάρα πολλές τακτοποιήσεις στο παρελθόν και συνεχίζει να υπάρχει μία ενεργή ρύθμιση, η οποία μας έχει δημιουργήσει και μας πολλά προβλήματα. Διότι είχαμε συγκεκριμένη διαρροή, κυρίως εργατών γης, από την Ελλάδα προς τα εκεί, με τα γνωστά προβλήματα, τα οποία πάρα πολλοί από τους συναδέλφους μου έχουν πει στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις που έχω κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα με βουλευτές και της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης στο γραφείο μου, κυρίως από αγροτικούς νομούς και αναφέρομαι στη Μεσσηνία, στην Ηλεία, στο Λασίθι, στη Θεσσαλία και ούτω καθεξής.
Εκεί, λοιπόν, για να το πω να το ξέρετε, στην Ιταλία τηςΜελόνι, υπάρχει ανοικτή διαδικασία για όσους δεν παίρνουν άσυλο, δεν γίνονται πρόσφυγες, ώστε να παραμένουν στην Ιταλία και να έχουν άδεια διαμονής εκεί. Είναι η συγκεκριμένη ρύθμιση νομιμοποίηση, κάνουμε τους παράνομους νόμιμους, όπως θα έλεγε ένα προβοκατόρικο πρωτοσέλιδο, ή κάποιοι ίσως σπεύσουν να πουν για τα λίγα δευτερόλεπτα δημοσιότητας; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρα όχι. Δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για νομιμοποίηση, δίνουμε απλώς ένα δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας σε αυτούς που έχουν συμβόλαιο, θέλουν και μπορούν να εργαστούν και δεν δίνουμε κανένα άλλο δικαίωμα. Είναι ένα δικαίωμα προσωρινό, στον βαθμό που έχει ο άλλος εργασία για 3 χρόνια και υπόκειται σε συνεχή έλεγχο. Δεν δίνουμε δικαίωμα ούτε οικογενειακής επανένωσης, ούτε μόνιμης διαμονής, ούτε πολύ περισσότερο ιθαγένειας, όπως σας ανέφερα και με άλλες χώρες, κατεξοχήν η Γερμανία.
Ο διαμένων εδώ, ο οποίος δεν αιτηθεί, δεν κάνει χρήση της διάταξης, ή η αίτησή του απορριφθεί ή στην πορεία ανακληθεί, επιστρέφει στη κατηγορία των επιστρεπτέων, όπου εκεί θέλουμε να κάνουμε τις γρήγορες διαδικασίες απέλασης και επιστροφής στη χώρα προέλευσής του. Σε καμία περίπτωση η ρύθμιση δεν επιβραβεύει τον εγκληματία ή τις παραβατικές συμπεριφορές, τουναντίον, ασκείται ενδελεχής έλεγχος και η αίτηση μπορεί να ευδοκιμήσει μόνο αν ο αλλοδαπός έχει καθαρό ποινικό μητρώο και αυτό νομίζω είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα.
Επί της αρχής εισάγεται εξαίρεση, κάνετε κάτι πρωτοφανές και εκτός αυτών που ξέραμε; Και εδώ η απάντηση είναι όχι, είναι λάθος να το πιστέψει κανείς. Διότι στην πατρίδα μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια και σίγουρα με τον τελευταίο Μεταναστευτικό Κώδικα του 2014, αλλά το επαναλαμβάνει και ο καινούργιος, υπάρχει η διαδικασία παροχής άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους με τη συμπλήρωση 7 ετών στον διαμένοντα. Ήδη, στην Ελλάδα υπάρχει μία πάγια ρύθμιση, εδώ η ρύθμισή μας είναι έκτακτη, είναι άπαξ, ανοίγει και κλείνει, δεν αλλάζει το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο προβλέπει αυτή τη πάγια διαδικασία της επταετίας.
Πώς αποδεικνύεται η διαμονή της τριετίας, θα ρωτούσε κανείς, καχύποπτος, και σωστά. Εδώ έχουμε, θέλω να σας διαβεβαιώσω και να σας καθησυχάσω, μεγάλη εμπειρία οι δημόσιες αρχές στην Ελλάδα από προηγούμενες ρυθμίσεις, μέσα από, όπως λέει ο νόμος, δημόσια έγγραφα βέβαιης χρονολογίας, όπως είναι ένα διαβατήριο, ακόμα και ληγμένο, μια εισαγωγή σε νοσοκομείο, ένα τραπεζικό έμβασμα, ένας λογαριασμός κοινής ωφέλειας και ούτω καθεξής, με τον οποίο πιστοποιείται πέραν αμφιβολίας αυτή η διαμονή εδώ στην πατρίδα μας. Γιατί, τώρα; Γιατί φέρνετε αυτή τη ρύθμιση; Πέρα από τη μεγάλη πίεση την οποία έχουμε δεχθεί και εγώ προσωπικά, όπως σας είπα, στις πολλές οχλήσεις από βουλευτές ένθεν και εκείθεν για τις ελλείψεις που έχουμε σε εργατικό δυναμικό και ιδίως σε εργάτες γης.
Τα τελευταία χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αντίθεση με ότι λέγεται καμιά φορά στα μέσα ενημέρωσης, στο δημόσιο διάλογο, ο οποίος δημιουργεί άλλου τύπου εντυπώσεις, η πραγματικότητα είναι ότι ο μεταναστευτικός πληθυσμός στην πατρίδα μας δεν αυξάνεται. Αντιθέτως, είχαμε μεγάλη διαρροή, κυρίως Αλβανών εργατών γης προς το εξωτερικό και ιδίως προς την Ιταλία, όπου έφυγαν για να εκμεταλλευθούν τις ευνοϊκότερες εκεί διατάξεις οι οποίες ισχύουν ήδη από το 2020 και τις οποίες η κυβέρνηση με Μελόνι διατηρεί σε ισχύ. Γιατί, όμως, να θέλουν χαρτιά όλοι αυτοί; Θέλουν χαρτιά για τον απλούστατο λόγο γιατί θέλουν να μπορούν να ταξιδεύουν πίσω στις πατρίδες τους, αν χρειαστεί, γιατί δεν θέλουν να ζουν σε καθεστώς μόνιμης ανομίας και αβεβαιότητας, γιατί θέλουν να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, όπως ο εμβολιασμός που είναι σημαντικότατο θέμα για τη δημόσια ασφάλεια και το είδαμε αυτό με την πανδημία του κορωνοϊού.
Είναι αποσπασματικό το μέτρο και εν πάση περιπτώσει ποια είναι η στρατηγική σας; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής η οποία αναπτύσσεται και ήδη το βλέπετε σε πέντε βήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με την εξωτερική διάσταση προστασίας των συνόρων, την εξωτερική διάσταση όπως λέμε, ενάντια στην παράνομη μετανάστευση που έχει να κάνει με την αυστηρή, αλλά δίκαιη, αλλά αυστηρή, φύλαξη και προστασία των συνόρων, με τις επιστροφές, με την καλύτερη συνεργασία με όμορες χώρες διέλευσης, όπως πρόσφατα είδατε και με την τουρκία, με την αυστηροποίηση των κυρώσεων για τους εργοδότες που παραβαίνουν τις μετακλήσεις, με τον καινούργιο θεσμό του Εθνικού Συντονιστή απελάσεων, επιστροφών και πάταξης της παράνομης διακίνησης και ούτω καθεξής.
Βιάζεστε; Νόμιζα ότι θέλατε να ακούσετε. Α, δεν σας ενδιαφέρει. Πολύ ωραία. Θεώρησα ότι θέλατε να ακούσετε, με συγχωρείτε πάρα πολύ. Εν πάση περιπτώσει, ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, για να αφήσω χρόνο και στον καλό συνάδελφο, κύριο Γεωργιάδη. Τα υπόλοιπα, έτσι κι αλλιώς, είναι κατατεθειμένα.
ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Εισηγήτρια της Κ.Ο. «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ – ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ»): Πολύ καλά. Επειδή ακούσαμε ότι είναι υποτιθέμενες οι ερωτήσεις μας, καλό είναι να ακούσει τις ερωτήσεις μας. Αυτό θέλω να πω.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙΡΙΔΗΣ (Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου):Στη συνέχεια. Λοιπόν, δεν θα πω τίποτα άλλο παρά μόνο ότι σε όσους θεωρούν ότι δημιουργεί μαγνήτη και pullfactor, δεν το κάνει, διότι αφορά ήδη διαμένοντες εδώ, δεν αφορά νεοεισερχόμενους και γιατί, κακά τα ψέματα, όσοι επιχειρήσουν να έρθουν παράτυπα, παράνομα, στην Ελλάδα το κάνουν κυρίως διότι προσβλέπουν να πάνε στον ευρωπαϊκό βορρά. Η χώρα μας παραμένει χώρα διέλευσης, παρά χώρα τελικού προορισμού και όχι δεν αφορά, κυρίως δεν αφορά, σε συντριπτικό βαθμό, ανθρώπους που ήρθαν εδώ παράνομα. Αφορά, σκεφτείτε το κι αυτό, ανθρώπους που ήρθαν νόμιμα, των οποίων οι άδειες διαμονής έληξαν, δεν ανανεώθηκαν για τον άλφα ή βήτα λόγο, και τώρα έχουν αυτή τη δυνατότητα να το κάνουν, με βάση τις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις τις οποίες βάζουμε.
Νομίζω ότι είναι μία ρύθμιση, που όπως είπα, βάζει τάξη στην αταξία, ικανοποιεί το κοινωνικό και το εθνικό συμφέρον, το κάνει με πάρα πολύ προσεκτικό και στοχευμένο τρόπο, όπως πρέπει και παραμένω στη διάθεσή σας αν υπάρχουν ερωτήσεις. Ευχαριστώ πολύ.