Η διαπραγμάτευση για το Ταμείο Ανόρθωσης διεξάγεται σε δυο επίπεδα. Το ένα αφορά την κάμψη των αντιρρήσεων των “φειδωλών” και το δεύτερο τις ενστάσεις των Ανατολικών (Ευρωπαίων) που θέλουν τη μερίδα του λέοντος, ως φτωχότερες χώρες.
Εμείς θέλουμε τα χρήματα να είναι πολλά, να είναι επιδοτήσεις και όχι δάνεια, να μην έχουν όρους και να δοθούν, κυρίως, στις χώρες που επλήγησαν το περισσότερο από την πανδημία του κορονοϊού. Έτσι ευνοείται κατεξοχήν η Ελλάδα, σύμφωνα και με την πρόταση της Επιτροπής. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή επιδίωξε να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τους Ολλανδούς, επισκεπτόμενος τη Χάγη αμά τη αναλήψη των καθηκόντων πέρσι.
Η Ελλάδα έχει ισχυρή διαπραγματευτική θέση χάρη στις κινήσεις αυτές αλλά και στη γενικότερη αποκατάσταση της διεθνούς εμπιστοσύνης προς τη χώρα μας που πέτυχε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το περασμένο δωδεκάμηνο.
Ολόκληρη η παρέμβασή μου εδώ:
