Προεδρεύοντας στη Συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, κατά τη διάρκεια της οποίας ενημερωθήκαμε από τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για τα Ευρωπαϊκά Θέματα, κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, για τα Συμπεράσματα της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που έλαβε χώρα στις 12 και 13 Δεκεμβρίου 2019, έκανα την εξής παρέμβαση:
Ευχαριστώ κι εγώ τον Υπουργό για την εξαιρετική ενημέρωση που μας έκανε. Να πω κι εγώ, επ’ ευκαιρία αυτών που ανέφερε ο κ. Αβραμάκης, ότι είχαμε μια πολύ επιτυχημένη συμμετοχή στην τελευταία «Κόζακ» να ενημερώσω δηλαδή και την επιτροπή ευρύτερα, στο Ελσίνκι, όπου η ελληνική αντιπροσωπεία με εμένα επικεφαλής και μέλη τον κύριο Αβραμάκη, την κυρία Κεφαλίδου και τον κύριο Συρίγο κατέθεσε τη μόνη τροπολογία, η οποία πέρασε. Όλες οι υπόλοιπες απορρίφθηκαν. Η δική μας πέρασε και μάλιστα, πέρασε ομόφωνα από όλους, με την πολλή μεγάλη στήριξη της Γερμανίας και της Γαλλίας, των επικεφαλής της γερμανικής και της γαλλικής αντιπροσωπείας η οποία τροπολογία λέει ότι «Το μεταναστευτικό είναι ευρύτερο ευρωπαϊκό πρόβλημα και χρήζει αντιμετώπισης στη βάση της Κοινοτικής αλληλεγγύης και της ισοκατανομής των βαρών» και είναι σημαντικό που υπερψηφίστηκε και από την πολωνική και από την ουγγρική και από τις υπόλοιπες, πρώην ανατολικοευρωπαϊκές αντιπροσωπείες, στην «Κόζακ».
Θα έλεγα δύο ακόμα πράγματα για το τι βγήκε από αυτό. Πρώτον, ως προς τον κ. Μπαρνιέ, ο οποίος ήρθε και μας έκανε μια πολύ διεξοδική ενημέρωση, κ. Βαρβιτσιώτη, για το Brexit, ο πολύ σημαντικός αυτός Ευρωπαίος τεχνοκράτης και πολιτικός ταυτόχρονα.
Υπάρχει μια παρανόηση για το Brexit και καλό είναι να την έχουμε υπόψη μας. Στις 31 Ιανουαρίου 2020 η Βρετανία αποχωρεί από τα θεσμικά όργανα. Δεν θα υπάρχουν πια επίτροποι, υπάλληλοι, αντιπρόσωποι στις Βρυξέλλες, αλλά δεν αποχωρεί από την κοινή αγορά. Παραμένει δηλαδή, εκεί και δεσμευμένη στην δικαιοδοσία του ευρωπαϊκού δικαστηρίου και όλα τα υπόλοιπα, μέχρι το τέλος του 2020. Με προοπτική να υπάρξει παράταση στην παράταση, προβλέπει η συμφωνία. Υπάρχει για πρώτη φορά μια διαπραγμάτευση, αυτά είναι τα αχαρτογράφητα νερά, όχι για την σύγκλιση. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι, κάναμε διαπραγμάτευση μεταξύ των μερών, για να συγκλίνουν και να έρθουν στο ενιαίο κοινό ευρωπαϊκό κεκτημένο, εν αναμονή της ένταξης.
Τώρα για την απόκλιση και για το πώς θα γίνει αυτή η απόκλιση και το deregulate. Υπάρχουν πάρα πολλές αυταπάτες που συνεχίζουν να διακινούνται και στη Βρετανία, ότι θα μπορέσει δηλαδή, να έχει πρόσβαση στην ελεύθερη κοινή αγορά χωρίς τα regulations τα απαραίτητα και ότι θα γίνει αυτό που κατά καιρούς έχουν πει στο Λονδίνο, η Σιγκαπούρη της Ευρώπης. Ο κ. Μπαρνιέ ήταν πάρα πολύ σκληρός και ξεκάθαρος ότι όλα αυτά δεν θα έχουν τύχη. Θα το δούμε τώρα με την αυξημένη πλειοψηφία του κ. Johnson πώς θα μπορέσει ενδεχομένως, με μεγαλύτερη άνεση να τα διαπραγματευτεί. Πάντως, τίποτα δεν έχει τελειώσει, όπως κάποιοι γρήγορα σπεύδουν να πουν.
Το δεύτερο, που μου έκανε εντύπωση και στο Ελσίνκι, αλλά και πρόσφατα στο Παρίσι στο Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ότι, και πρέπει να το πούμε, η Τουρκία ξεκίνησε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις το 2005, δεκατέσσερα (14) χρόνια μετά, το 2019, η απόσταση που τη χωρίζει με την Ευρώπη είναι μεγαλύτερη, θα σας έλεγα πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι το 2005. Δεν έχει ξαναγίνει να έχουμε 14 χρόνια διαπραγμάτευσης και αντί να συγκλίνουμε, να αποκλίνουμε και μάλιστα, πολύ σημαντικά. Αυτά ειπωμένα από πολλούς εκεί.
Το τρίτο, καταλήγοντας με αφορμή και την «Κόζακ», είναι πολύ σημαντικό εργαλείο η κοινοβουλευτική διπλωματία. Νομίζω, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, τους γεμάτους προκλήσεις και η δική μας η Επιτροπή και ευρύτερα τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου έχουν ρόλο να παίξουν στις επαφές τους με τους ξένους, είτε εντός Ευρώπης, είτε και εκτός. Εχθές είχαμε, ως επικεφαλής εγώ της Ελληνοισραηλινής Επιτροπής Φιλίας, τον ισραηλινό πρεσβευτή και εκεί έχουμε πολύ σημαντικά πράγματα να κάνουμε. Είναι εντυπωσιακό και είναι κάτι που εδώ δεν έχει προσεχθεί αρκετά ότι, οι ευρωβουλευτές, για παράδειγμα, ας πάρουμε τους ευρωβουλευτές, οι Γερμανοί ευρωβουλευτές στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι υπέρ της αύξησης του προϋπολογισμού στο 1,3.
Άλλωστε, αυτή είναι και η θέση του Ευρωκοινοβουλίου η οποία ψηφίστηκε με ψήφους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της μεγαλύτερης ομάδας εντός Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που είναι οι Γερμανοί χριστιανοδημοκράτες. Άρα, έχουν ρόλο να παίξουν στην πίεση και είναι χρήσιμο εργαλείο την ώρα που οι κυβερνήσεις τους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παίρνουν μία θέση. Αυτοί στο Ευρωκοινοβούλιο παίρνουν την άλλη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης υπέρ των ελληνικών στοχεύσεων.