Το Συμβούλιο Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, του οργανισμού με τα 47 κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένης όλης της πρώην Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας, πλην της Λευκορωσίας, αποφάσισε προχθές να παραπέμψει την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, εξαιτίας της μη συμμόρφωσής της με προηγούμενη απόφαση, από το 2018, για την αποφυλάκιση του Οσμάν Καβάλα, που κρατείται χωρίς δίκη εδώ και 5 χρόνια.
Είναι η δεύτερη μόλις φορά που ενεργοποιείται η σχετική διαδικασία σε βάρος κράτους-μέλους τα τελευταία χρόνια, η άλλη αφορούσε το Αζερμπαϊτζάν. Ενδιαφέρον έχει η ανάλυση της ψηφοφορίας: 35 χώρες ψήφισαν υπέρ της παραπομπής. Τρεις χώρες, η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και η Ουγγαρία, ψήφισαν εναντίον. Επτά χώρες απείχαν, η Ρωσία, η Ουκρανία, η Αλβανία, η Σερβία, η Μολδαβία, η Ρουμανία και η Γεωργία. Δυο χώρες, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Πολωνία, δεν συμμετείχαν στη ψηφοφορία. Για την υπερψήφιση της πρότασης χρειαζόταν 32 ψήφοι ήτοι τα 2/3 του συνόλου.
Εντύπωση προκαλεί η στάση της Ρουμανίας, η οποία φαίνεται ότι έχει προσεγγιστεί από την Τουρκία και ανησυχεί για τη ρωσική παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα. Ωστόσο, η προσπάθεια της τουρκικής διπλωματίας να πείσει δυτικοευρωπαϊκές χώρες απέτυχε παταγωδώς.
Το πιο σημαντικό είναι η στάση της Γερμανίας. Η Γερμανία κινήθηκε δυναμικά για την υπερψήφιση της πρότασης παραπομπής της Τουρκίας και πίεσε χώρες όπως η Πολωνία για κάτι τέτοιο. Φαίνεται ότι στη νέα γερμανική κυβέρνηση το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανεβαίνει ως προτεραιότητα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής υπό την Πράσινη Αναλένα Μπέρμποκ.
Η Τουρκία αν αρνηθεί να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης κινδυνεύει με αποπομπή, που είναι και η πιο σκληρή κύρωση του Συμβουλίου σε βάρος κράτους-μέλους του. Ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου και Αντιπρόεδρος της (πολύ σημαντικής) Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μαζί με την υπόλοιπη ελληνική αντιπροσωπεία, έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας. Το βέβαιον είναι ότι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της Τουρκίας συνδέεται με την επιθετικότητα της στο εξωτερικό και γι΄αυτό μας αφορά άμεσα.