Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν η κορυφαία πράξη του αντιδικτατορικού αγώνα. Η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν ένα αναχρονιστικό και σκοταδιστικό καθεστώς που αποτελεί όνειδος για την ελληνική ιστορία και τον τόπο που γέννησε το δημοκρατικό ιδεώδες και προσβολή για την εθνική μας αξιοπρέπεια. Εν τέλει, το δικτατορικό καθεστώς κατέρρευσε υπό το βάρος της εθνικής τραγωδίας της Κύπρου που προκάλεσε.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου δεν πρέπει να είναι αφορμή για την εργαλειοποίηση του ταραγμένου παρελθόντος μας ούτε βέβαια για βία και καταστροφή. Αποτελεί αντιστροφή του νοήματος της εξέγερσης και του πνεύματος της επετείου, η προσπάθεια κάποιων περιθωριακών, που τους προσπέρασε η ιστορία και δεν έχουν τίποτα να πουν για το σήμερα και το αύριο του λαού μας, να εκμεταλλευτούν έναν αγώνα στον οποίο δεν συμμετείχαν για να χτίσουν πάνω του καριέρα.
Η επέτειος της εξέγερσης των νέων του Πολυτεχνείου αποτελεί αφορμή περισυλλογής και ενότητας. Περισυλλογής για τα λάθη που οδήγησαν στο πραξικόπημα, για την ανοχή που οι δικτάτορες απήλαυσαν, για την κερδοσκοπία κάποιων με τους αγώνες άλλων στη μεταπολίτευση αλλά, κυρίως, για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η δημοκρατία σήμερα και που δεν έχουν να κάνουν με κάποιους επίορκους στρατιωτικούς αλλά με φαινόμενα όπως τα fake news, o ανορθολογισμός, ο ακραίος λαϊκισμός που τροφοδοτεί το διαδίκτυο, τα ξένα αυταρχικά καθεστώτα αλλά και η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε ένα κόμμα. Στην πραγματικότητα, η εξέγερση ήταν αυθόρμητη και απευθύνονταν σε όλους τους Έλληνες. Και όλοι οι Έλληνες στέκονται σήμερα με σεβασμό στη θυσία των νέων μας τότε. Ενωμένοι, ως ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες.
