Η ιστορία των Μαρμάρων του Παρθενώνα είναι γνωστή. Στις αρχές του 19ου αιώνα, αφαιρέθηκαν και μεταφέρθηκαν στην Αγγλία, από τον πρέσβη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην Υψηλή Πύλη, Λόρδο Έλγιν, τα παραστατικά γλυπτά των αετωμάτων, των μετοπών αλλά και της ζωοφόρου του Παρθενώνα. Με λίγα λόγια, δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με την κλοπή ενός αγάλματος, όπως τόσα και τόσα κοσμούν τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, αλλά με τη βεβήλωση του Παρθενώνα, ενός αξεπέραστου μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και συμβόλου της δημοκρατίας.
Το 1983, η Ελληνική Δημοκρατία, με πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, ξεκίνησε μια συστηματική προσπάθεια για την ανάδειξη της σημασίας του επαναπατρισμού και της επανένωσης των Γλυπτών. Η κινητοποίηση αυτή συνεχίζεται έως σήμερα, στη βάση της διεθνούς νομιμότητας, και περιλαμβάνει τη διεθνοποίηση του ζητήματος και των θέσεων της χώρας μέσω οργανισμών, όπως είναι η UNESCO. Παρά τη συνεχιζόμενη άρνηση της βρετανικής κυβέρνησης, η εκστρατεία χαίρει διεθνούς υποστήριξης και αποδοχής, όπως αποδεικνύει η συστράτευση προσωπικοτήτων παγκόσμιου βεληνεκούς και μεγάλων ΜΜΕ του εξωτερικού.
Τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, στα νότια του ιερού βράχου, το 2009, αφαίρεσαν και το τελευταίο επιχείρημα των Βρετανών. Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του εγγυόνται τόσο την ασφάλεια και την προστασία των Γλυπτών όσο και την εύκολη πρόσβαση κάθε ενδιαφερόμενου επισκέπτη, σε άμεση συνδιαλλαγή με το αυθεντικό μνημείο απέναντι.
Ο πρόσφατος εορτασμός της επετείου των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης αποτέλεσε μια καλή ευκαιρία να ενταθεί, με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, το αίτημα της επιστροφή των Γλυπτών. Η βρετανική κυβέρνηση συναινώντας στο αίτημα της επιστροφής θα ικανοποιήσει τόσο την πολιτισμένη ανθρωπότητα όσο και θα ενδυναμώσει την ιστορική ελληνο-βρετανική φιλία.