26.5.2018
Ο Νικολά Μαδούρο κέρδισε μια δεύτερη προεδρική θητεία στις εκλογές της περασμένης Κυριακής στη Βενεζουέλα. Η Βενεζουέλα βιώνει μια ανεπανάληπτη οικονομική κατάρρευση με τον μεγαλύτερο πληθωρισμό παγκοσμίως στο 13.000%, πείνα, ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, ένα εγκαταλελειμμένο σύστημα υγείας και τη μαζική μετανάστευση των κατοίκων σε γειτονικές κυρίως χώρες. Ανεξάρτητοι παρατηρητές θεωρούν τις εκλογές νόθες και πολλές χώρες δεν τις αναγνωρίζουν ενώ ακόμα και επισήμως, περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους απείχαν. Η κατάρρευση της άλλοτε κραταιάς πετρελαϊκής βιομηχανίας της Βενεζουέλας μειώνει την προσφορά πετρελαίου διεθνώς και πιέζει την τιμή του προς τα πάνω, επιβαρύνοντας και την ελληνική οικονομία.
Εκλογές είχαμε και στο πολύπαθο Ιράκ, όπου ο Μουχτάντα Αλ Σαντρ, ένας πρώην εξτρεμιστής σιίτης κληρικός αναδείχτηκε σε ρυθμιστή, ηγούμενος ενός αριστερού συνασπισμού που πρεσβεύει τον ιρακινό εθνικισμό, τη συνεργασία σιϊτών-σουνιτών και τη μείωση της επιρροής των ξένων δυνάμεων, κυρίως του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Αμερικάνοι βλέπουν με ενδιαφέρον και κάποια απορία τη μεταμόρφωση του Αλ Σαντρ, ο οποίος στο παρελθόν θεωρούνταν ο νούμερο ένας εχθρός τους αλλά σήμερα αποτελεί την πιο αξιόπιστη ελπίδα για τον τερματισμό της εμφύλιας βίας και την αποκατάσταση της σταθερότητας στο Ιράκ.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην Ιταλία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κάποια εξουσία στην επιλογή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Ο Σέρτζιο Ματαρέλα δίστασε αλλά, τελικά, ανέθεσε την εντολή στον εκλεκτό της συμμαχίας των λαϊκιστών, Τζιουσέπε Κόντε, ενός άγνωστου καθηγητή νομικής χωρίς καμία πολιτική εμπειρία αλλά με αμφιλεγόμενο βιογραφικό. Ο Ματαρέλα αντιδρά και στον διορισμό του ευρωσκεπτικιστή Πάολο Σαβόνα ως υπουργού οικονομικών. Η Ιταλία αναδεικνύεται στο νέο μεγάλο, πολύ μεγάλο, πονοκέφαλο των Βρυξελλών. Η υπό διαμόρφωση κυβέρνηση του Κινήματος των 5 Αστεριών και της Λίγκας θέλει να αυξήσει τις δαπάνες και να μειώσει τους φόρους αυξάνοντας το έλλειμμα. Η αρνητική αντίδραση των αγορών αυξάνει τα επιτόκια και απειλεί να βλάψει το αξιόχρεο του ιταλικού δημοσίου την ώρα που η Ελλάδα πασχίζει να βγει στις αγορές.