Καθώς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντά σε λίγο τη Γερμανίδα καγκελάριο, καλό είναι να έχουμε υπόψιν τον ευρύτερο ορίζοντα. Οι επόμενοι δυο μήνες είναι γεμάτοι εξελίξεις στην Ευρώπη.
Το πρωταρχικό είναι η αποφυγή ενός άτακτου Brexit στις 31 Οκτωβρίου, το οποίο θα είναι μια καταστροφή για όλους, ιδίως τους Βρετανούς, και θα αποτελεί την ακύρωση της ίδιας της ουσίας της πολιτικής, η οποία πρέπει, κατεξοχήν, να υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Το χθεσινό «πραξικόπημα» του Μπόρις Τζόνσον να κλείσει το βρετανικό κοινοβούλιο αποδεικνύει ότι ο λαϊκισμός καταλήγει πάντα σε θεσμικές εκτροπές καίτοι, ως αντιπολίτευση, αρέσκεται να ομιλεί περί λαϊκής κυριαρχίας.
Τον Οκτώβριο, οι βουλευτικές εκλογές στην Πολωνία και οι δημαρχιακές στην Ουγγαρία, ιδίως στη Βουδαπέστη, θα κρίνουν αν η δημοκρατία και το κράτος δικαίου έχουν ελπίδες διάσωσης στην ευρύτερη περιοχή της κεντρο-ανατολικής Ευρώπης. Η Ισπανία μπορεί να οδηγηθεί σε εκλογές, με κατάληξη την πλήρη περιθωριοποίηση των Ποδέμος, των άλλοτε συναγωνιστών του Σύριζα. Τέλος, η Ιταλία, υπό το βάρος του τεράστιου δημόσιου χρέους της, φαίνεται να «σοβαρεύεται» προς το παρόν.
Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, η Ελλάδα προβάλει ως όαση σταθερότητας και νηφαλιότητας με μια μεταρρυθμιστική, φιλο-ευρωπαϊκή κυβέρνηση που πολλοί φιλελεύθεροι στην Ευρώπη ζηλεύουν.