Σας μιλώ, όχι μόνο ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας, μιας χώρας που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης, αλλά και ως πρώην Υπουργός Μετανάστευσης.
Με αυτήν την ιδιότητα, επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω ότι η Τουρκία δεν εφαρμόζει την κοινή δήλωση του 2016.
Από το 2019, τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έχει γίνει ούτε μια επιστροφή αιτούντος άσυλο από την Ελλάδα στην Τουρκία.
Και υπάρχει και μια σειρά άλλων προβλημάτων.
Καλωσορίζουμε τη διευκόλυνση βίζας για Τούρκους πολίτες, και τους τούρκους επισκέπτες που έρχονται στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα. Ένα πρόγραμμα που εμείς εισάγαμε πριν από μερικούς μήνες.
Επιπλέον, έχουμε την εργαλειοποίηση της μετανάστευσης από τις τουρκικές αρχές τον Μάρτιο του 2022, όταν είσασταν Υπουργός Άμυνας.
Τώρα, χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη προσέγγιση.
Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να προστατεύσουμε τα σύνορα, περισσότερες επιστροφές, περισσότερη συνεργασία ενάντια στη διακίνηση.
Όμως, χρειαζόμαστε και νόμιμες οδούς μετανάστευσης, σύμφωνα με τις ανάγκες
μας, τις προτεραιότητές μας και τις επιλογές μας.
Όσον αφορά την Ουγγαρία, είναι καλό που τα ακούμε όλα αυτά. Όμως, σε μεγάλο βαθμό, όλα αυτά είναι άσχετα για την ελληνική εμπειρία!
Άσχετα! Είναι άσχετα, γιατί η Ουγγαρία είναι περίκλειστη χώρα.
Είναι εύκολο να περιπολείς το έδαφος και να χτίζεις φράχτες.
Τι κάνεις όμως με τη θάλασσα; Η Ελλάδα έχει 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής.
Πού σταματάει η προστασία των συνόρων και η προστασία της ανθρώπινης ζωής ξεκινά;
Το πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο, πολύ πιο περίπλοκο από τις απλοϊκότητες που ακούσαμε, φοβάμαι, από τους Ούγγρους συναδέλφους.
Σας ευχαριστώ.