Η ελληνική κυβέρνηση είναι δικαίως ικανοποιημένη με τα συμπεράσματα της Συνόδου. Η επιτυχία της συμπερίληψης της απειλής κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας οφείλεται:
α. στη σθεναρή στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη και την επιμονή του Νίκου Αναστασιάδη,
β. στη ντρίπλα του Προέδρου του Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, που πρόταξε το ζήτημα “Τουρκία” πριν από αυτό της Λευκορωσίας. Έτσι, αποφεύχθηκε το κακό σενάριο να συζητούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για τις αντιδράσεις της Κύπρου για τις κυρώσεις στη Λευκορωσία αντί για την παραβατικότητα της Τουρκίας,
γ. στη διασύνδεση που έκανε ο Πρόεδρος Μακρόν με τις εξελίξεις στον Καύκασο καθώς, προσερχόμενος στη Σύνοδο, κατηγόρησε ευθέως την Τουρκία ότι στέλνει Σύρους τζιχαντιστές εναντίον της Αρμενίας.
Έτσι, διεσώθη η ενότητα αλλά και μια στοιχειώδης αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς οι Ευρωπαίοι κατέληξαν σε συμφωνία τόσο για την Τουρκία όσο και για τη Λευκορωσία. Οι ελπίδες του Ερντογάν να ανατιναχθεί η Σύνοδος στον αέρα και να αποφευχθούν οι κυρώσεις σε βάρος και του φίλου του Λουκασένκο (εξαιτίας των ενδεχόμενων αντιδράσεων της Κύπρου) διαψεύστηκαν. Η ελληνική διπλωματία αποδείχτηκε, παρά τις δυσκολίες που αντιμέτωπισε, για μια ακόμα φορά, πιο επιδέξια.
Εννοείται ότι τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το πρόβλημα “Τουρκία” θα απασχολήσει πολλές προσεχείς Συνόδους…