Η εκατονταετηρίδα της Μικρασιατικής Καταστροφής οφείλει να αφήσει πίσω της, πέρα από εκδηλώσεις και εκθέσεις, και κάποιες πιο θεσμικές, μακροπρόθεσμες πρωτοβουλίες, όπως η δημιουργία μιας Έδρας Μικρασιατικών Σπουδών. Για το σκοπό κατέθεσα σχετική ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας.
Ερώτηση προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων:
«Θεσμικές πρωτοβουλίες για τη μελέτη, καταγραφή και διάσωση της οικουμενικής διάστασης του ελληνικού πολιτισμού της Μικράς Ασίας»
Η φετινή επέτειος της εκατονταετηρίδας της Μικρασιατικής Καταστροφής δεν πρέπει να είναι μόνον η αφορμή για εκδηλώσεις τιμής και μνήμης. Μπορεί και πρέπει να είναι η αφετηρία για μια ουσιαστική επένδυση της ελληνικής Πολιτείας στη γνώση, την έρευνα και την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού της Μικρασίας από τα αρχαία μέχρι τα νεότερα χρόνια.
Προς την κατεύθυνση αυτή, υπάρχουν μια σειρά από δυνατότητες όπως, ενδεικτικά αναφέρω: α) η ίδρυση Έδρας Ελληνικών Μικρασιατικών Σπουδών σε κάποιο πανεπιστημιακό Τμήμα Ιστορίας ή συγγενούς γνωστικού αντικειμένου, με σκοπό τη συστηματική μελέτη της αρχαιολογίας, της ιστορίας, της λαογραφίας και του ευρύτερου πολιτισμού της ελληνικής παρουσίας στη Μικρά Ασία, β) η ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών πρωτοβουλιών, όπως το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών στην Πλάκα, το οποίο συμπληρώνει έναν σχεδόν αιώνα δράσης και έχει αποθησαυρίσει το πλουσιότερο και πληρέστερο πρωτογενές υλικό για την ελληνική παρουσία στη Μικρά Ασία, με τη θεσμοθέτηση δυο, τουλάχιστον, ερευνητικών υποτροφιών από το ΙΚΥ, για την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών ή μεταδιδακτορικών ερευνών.
Επειδή σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του ν. 2645/1998 (Α΄ 234), που καθιέρωσε την 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας: «Αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας, σημαντικό όσο λίγα, υπάρχει μια τάση να υποβαθμίζεται, λες και δημιουργεί ενοχές. Η ραχοκοκαλιά του ελληνικού πολιτισμού εξαφανίζεται μαζί με τις παραδόσεις και μια τρισχιλιετή καρποφόρα ελληνική παρουσία, χωρίς καμία προσπάθεια να διασωθεί. Η ελληνική ιστορία κινδυνεύει να διασωθεί ανάπηρη, χωρίς την οικουμενική διάσταση της» ερωτάται η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να αναλάβει προς την κατεύθυνση αυτή, της μελέτης και διάσωσης της μνήμης του οικουμενικού ελληνισμού, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου υπήρξε, για αιώνες, η Μικρά Ασία, ώστε η φετινή επέτειος να αφήσει πίσω της κάποιες πιο μακρόπνοες θεσμικές πρωτοβουλίες που θα διασφαλίσουν την διατήρηση και τεκμηρίωση αυτής της ιστορίας και της ιστορικής μνήμης;
