Ο Δημήτρης Καιρίδης στην εκπομπή Καθρέφτης του Χρήστου Μιχαηλίδη στο Πρώτο Πρόγραμμα, 05.02.2024

YouTube video

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Καλεσμένος μου τώρα είναι ο κύριος Δημήτρης Καιρίδης, Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Θα μιλήσουμε για το χαρτοφυλάκιο του ασφαλώς, αλλά θα επεκταθούμε και πολύ πιο πέρα από αυτό. Εγχώρια πολιτική επικαιρότητα, διεθνή γεγονότα ασφαλώς, από Μέση Ανατολή μέχρι Βρυξέλλες και Λευκό Οίκο, εκεί πέρα οι γνώσεις του είναι αξεπέραστες. Καλημέρα κύριε Καιρίδη.

Δημήτρης Καιρίδης :

Ευχαριστώ πολύ, πάντα γενναιόδωρος.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Σας καλοπιάνω λίγο, μήπως, μήπως μπω και εγώ και σε κανένα ψηφοδέλτιο για το Ευρωκοινοβούλιο; Βλέπω πολλούς συναδέλφους μου να μπαίνουν, τι γίνεται;

Δημήτρης Καιρίδης :

Νομίζω θα κάνετε πολύ καλή δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε άξια στελέχη, είναι κάτι που καμιά φορά εδώ στην Ελλάδα το αντιμετωπίζουμε απερίσκεπτα. Αποτέλεσμα αυτού, δεν θα μπω τώρα σε πρόσωπο προφανώς θα κάνω ένα γενικό πολιτικό σχόλιο. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να χαραμίζουμε πολλές θέσεις σε ανεξάρτητους που δεν εντάσσονται σε κομματικούς σχηματισμούς, άρα δεν έχουν καμία δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο ή σε πολύ μικρούς κομματικούς μηχανισμούς. Το θέμα είναι να εκπροσωπηθεί η Ελλάδα δυνατά στο Ευρωκοινοβούλιο και στις μεγάλες ομάδες. Δεν είναι μόνο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα προφανώς, αυτό είναι το βασικό και το οποίο επιδιώκουμε εμείς ως Νέα Δημοκρατία, αλλά και στην Ομάδα των Σοσιαλιστών και στην Ομάδα των Φιλελευθέρων. Στην προηγούμενη Βουλή το 2019, είχαμε τις δύο έδρες της Χρυσής Αυγής που δεν εντάχθηκαν πουθενά γιατί κανείς δεν τους ήθελε, ούτε οι ακροδεξιοί, δεν τους θεωρούν κόμμα, αλλά εγκληματική οργάνωση. Είχαμε τη μία έδρα της Ελληνικής Λύσης στην ομάδα της Ακροδεξιάς. Δύο έδρες του ΚΚΕ, το οποίο θεωρεί τους πάντες συνεργαζόμενους του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού και δεν εντάχθηκαν. Θέλω να πω ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, χρησιμοποιώντας ευρωεκλογές ως εύκολο ψήφο διαμαρτυρίας, εν τέλει πυροβολούμε τα πόδια μας.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Μάλιστα, μιας και αναφερθήκατε και σε, συγκράτησε το όνομα του κυρίου Βελόπουλου και αμέσως θυμήθηκα τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Είναι αρκετά εντυπωσιακό το ποσοστό του 7,5 πρίπου τις % που του δίνουν τα γκάλοπ τώρα. Έχουμε μια εξήγηση γι’ αυτό, πολιτική;

Δημήτρης Καιρίδης :

Η εξήγηση είναι πολύ εύκολη. Η Νέα Δημοκρατία έχει κυριαρχήσει σε όλο το χώρο από τη δεξιά μέχρι την κεντροαριστερά. Θα σας έλεγα και την κεντροαριστερά και από κει και πέρα έχει, μπορεί εν δυνάμει, να υπάρξει ένας χώρος στα δεξιά. Περί αυτού πρόκειται.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Μήπως έχει να κάνει με την, με το νομοσχέδιο των ομοφύλων;

Δημήτρης Καιρίδης :

Ήθελα να μείνω σε πιο γενικό επίπεδο, αλλά προφανώς και αυτό και το νομοσχέδιο των για το γάμο των ομοφύλων, επιβεβαιώνει την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας στο χώρο του κέντρου, από τα κεντροαριστερά μέχρι τα δεξιά και επιτρέπει σε μια πιο έτσι δεξιά ακροδεξιά ανάγνωση να βρίσκει ένα ακροατήριο. Δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού. Θέλω να είμαστε ειλικρινείς.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Φαίνεται πάντως ,πως ο κύριος Βελόπουλος έχει ίσως τη μεγαλύτερη αντιπροσωπεία στη Βουλή, αν το μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο, του εκκλησιαστικού ακροατηρίου.

Δημήτρης Καιρίδης :

Ναι, δεν το ξέρω, θα το δούμε. Είναι ένας χώρος πολύ διασπασμένους, είναι ένας χώρος με πολλούς κομήτες. Ξέρετε πού ανεβαίνουν, κατεβαίνουν ανά βουλή και αυτή τη στιγμή εκπροσωπείται από τρία κόμματα τα οποία ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Ο κύριος Βελόπουλος έχει το πλεονέκτημα της τηλεοπτικής να πούμε “διείσδυσης” με τα κανάλια του και τα υπόλοιπα εμπορικά του εγχειρήματα και καταφέρνει μέσα από αυτό να έχει μια ισχυρότερη να πούμε δημοσκοπική παρουσία, αλλά όλα αυτά μένουν να φανούν. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει συγκροτημένο ακροδεξιό χώρο με μία, επιτρέψτε μου σε πολλά εισαγωγικά να πω σοβαρότητα, όπως έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι ένας ενωμένος όπως η Λεπέν για παράδειγμα στη Γαλλία.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Μάλιστα μιλάμε με τον κύριο Δημήτρη Καιρίδη αν μπήκατε τώρα στη συχνότητα.

Δημήτρης Καιρίδης :

Άρα εδώ στην Ελλάδα έχεις έναν Μακρόν για να το πούμε απλά, έναν Μακρόν ο οποίος κυριαρχεί στο main stream στο κέντρο του πολιτικού φάσματος, χωρίς να είναι ακόμα και όλοι ψάχνουν να βρουν αν μπορεί να δημιουργηθεί στην Ελλάδα Λεπέν όπου κατ’ αντιστοιχία της Γαλλίας, προς το παρόν δεν το βλέπω, όσο κι αν “μπουστάρετε” παροδικά ο κύριος Βελόπουλος.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Ο κύριος Καιρίδης είναι Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου. Δεν μπορεί να μην έχει προσέξει κάποιος τον τελευταίο καιρό ότι δεν έχουμε μεταναστευτικά ρεύματα ή αν έχουμε μερικές λέμβους να φτάνουν, το οποίο δεν το γνωρίζω προσωπικά εγώ, αυτό πώς έχει αλλάξει τόσο δραστικά; Παίζει ρόλο και η καλή συνεργασία που έχουμε πλέον με την Τουρκία; Υπάρχει ένας δίαυλος επικοινωνίας πλέον με την Άγκυρα; Έστω στο πρόσωπο κάποιων ανθρώπων που με τους οποίους συνεννοούμαστε και έχει σταματήσει σχεδόν αυτό;

Δημήτρης Καιρίδης :

Έτσι είναι, την απάντηση τη δώσατε ο ίδιος. Υπάρχει μια πολύ καλύτερη συνεργασία με την τουρκική πλευρά. Είναι ένας από τους λόγους, δεν είναι μοναδικός λόγος, αλλά οπωσδήποτε αυτή η συνεννόηση και η συνεργασία με τουρκική πλευρά επηρεάζει πολύ. Διότι για μας, παράνομη μετανάστευση, παράνομες αφίξεις σημαίνουν αφίξεις από την Τουρκία, από κει έρχεται το 95% να πούμε αυτών των ροών και μπορούν πολύ πιο εύκολα να ελεγχθούν και να αντιμετωπιστούν, αν υπάρχει ένα καλύτερο κλίμα και αυτό το αποκαταστήσαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό μετά τις 19 Σεπτεμβρίου με τις πρώτες δικές μου επαφές, στη συνέχεια την επίσκεψή μου στην Άγκυρα, πήγε και ο συνάδελφός μου Υπουργός Ναυτιλίας, ο Χρήστος Στυλιανίδης εκεί και περιμένουμε τώρα την ανταποδοτική επίσκεψη Τούρκου ομολόγου του Υπουργού Εσωτερικών του Αλί Γερλίκαγια στην Αθήνα στις 21 Φεβρουαρίου. Αλλά επί του πεδίου, μας το λένε αυτό οι λιμενικοί, το ξέρουμε σίγουρα από την αστυνομία, το χερσαίο σύνορο έχουμε πολύ μεγάλη πρόοδο, αλλά ακόμα και στη θάλασσα που είναι το πιο δύσκολο, έχουμε πολύ σημαντική βελτίωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι εφησυχάζουμε, διότι ανά πάσα στιγμή με βάση και όλα αυτά που γίνονται διεθνώς, βλέπετε τι γίνεται στη Μέση Ανατολή; Ο ένας ρίχνει πυραύλους στον άλλον, έτσι δεν είναι; Το Ιράν στο Ιράκ, στο Πακιστάν, το Πακιστάν στο Ιράν, Ιορδανία στη Συρία, ο Λίβανος στο Ισραήλ με τη Χεσμπολά. Το Ισραήλ ότι κάνει στη Γάζα, Υεμένη με τους Χούτι, γίνεται το έλα να δεις, κοινώς λεγόμενο με κίνδυνο γενικευμένης ανάφλεξης κατά συνέπεια, το διεθνές περιβάλλον είναι πάρα πολύ επίφοβο.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Για να μείνουμε λίγο παραπάνω στην Τουρκία, για να πηδήξουμε μετά στη συνέχεια στην στο Λευκό Οίκο που ξέρω ότι εκεί κατέχετε και πολλά πράγματα. Η Τουρκία έχει πάρει τα F-16, ενδέχεται να πάρει και τα F-35 τα οποία τα πήραμε εμείς, δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε να ξοδεύουμε τόσα λεφτά για όπλα. Έχουμε μπει τώρα σε έναν ανταγωνισμό, ποιος έχει τα καλύτερα και τα περισσότερα;

Δημήτρης Καιρίδης :

Καταρχάς δεν τα έχει πάρει ακόμα τα F-16. Αφήστε να ολοκληρωθεί η έγκριση του Κογκρέσου. Δεν είναι τίποτα βέβαιο και σε αυτό το θρίλερ να πούμε, της τελευταίας διετίας έχουμε δει πολλές καθυστερήσεις και παλινδρομήσεις και σίγουρα τελεί υπό καθεστώς ενός ψυχολογικού σοκ, διότι δεν ανέμενε αυτή την επιστολή Μπλίνγκεν προς το Κογκρέσο, την πολυθρύλητη, η οποία έχει ήδη αρχίσει να διαρρέει και να συζητείται πολύ στην Ουάσιγκτον. Με την οποία η αμερικανική κυβέρνηση αναλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις όχι έναντι της Ελλάδας. Αν θέλετε, αυτό θα ήταν ενδεχομένως πιο εύκολο έναντι του ίδιου του αμερικανικού Κογκρέσου, ότι αν η Τουρκία χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα, τα F-16 εναντίον συμμάχων ή να ανατρέψει ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο τότε είναι υποχρεωμένη η αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει και αν δεν τα καταφέρει, να σταματήσει την περαιτέρω παράδοση των F-16 που έτσι κι αλλιώς θα ξεκινήσει μετά το 2028 -2029 και υπάρχει και δεύτερη επιστολή του Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών της Γερουσίας, του διαδόχου του πολύ γνωστού στην Ελλάδα Μενέντες, ο οποίος βάζει τους δικούς του όρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα από άλλη μεριά. Έρχεται να δεσμεύσει έτι περαιτέρω την Άγκυρα. Από κει και πέρα, πάντοτε υπήρχε ένας ανταγωνισμός η αλήθεια είναι, το θέμα είναι η Ελλάδα να είναι ένα βήμα μπροστά ποιοτικά και να μπορεί έτσι να ισορροπεί την όποια ποσοτική της υστέρηση που είναι δεδομένη. Η Ελλάδα είναι μια χώρα των δέκα εκατομμυρίων έναντι μιας Τουρκίας των ογδόντα πέντε, με την ποιοτική υπεροχή της και νομίζω αυτό το νόημα έχει η προσφορά των F-35. H Αμερική για πρώτη ίσως φορά εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες γέρνει ξεκάθαρα προς την ελληνική πλευρά, εμείς εσείς τα ξέρετε, μεγαλώσαμε με το παράπονο ότι η Αμερική πάντοτε στα δύσκολα προτιμούσε την Τουρκία. Ότι η Ελλάδα πολύτιμη, αλλά η Τουρκία ακόμα πιο πολύ και υπήρχε πάντοτε μία προκατάληψη, έτσι δεν είναι; Με αυτά μεγαλώσαμε δεκαετία του ’70 , του ’80, του ’90 ε νομίζω σήμερα πια και ο πιο δύσπιστος, έτσι και καχύποπτος Έλληνας αναλυτής καταλαβαίνει ότι έχει αντίστροφη πλάστιγγα.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Στις 12 του μηνός αυτού θα μεταβεί στην Τουρκία ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και εκεί θα τεθεί φαντάζομαι προς συζήτηση, τι θα κάνουνε οι Τούρκοι με τους ρωσικούς πυραύλους, ο οποίος είναι βασικός όρος της Ουάσινγκτον προκειμένου να λάβει την στρατιωτική βοήθεια η Άγκυρα;

Δημήτρης Καιρίδης :

Κοίταξε η Τουρκία έχει μπλέξει δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ξόδεψε δύο δυόμισι δισεκατομμύρια για πυραύλους που δεν χρησιμοποιεί και δεν έχει καν βάλει σε επιχειρησιακή ετοιμότητα και παράλληλα εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα των F-35 όπου έχασε και την προκαταβολή που είχε δώσει και τα τριάντα F-35 που τώρα θα είχε στον αέρα και όλη την τεχνολογία την οποία θα μπορούσε να έχει αποκτήσει μέσα από την συμπαραγωγή του, πολύ φιλόδοξου αυτού προγράμματος. Κατά συνέπεια, ο Ερντογάν βάλλεται στο εσωτερικό της Τουρκίας, για μια μεγάλη αποτυχία. Δεν είναι εύκολο για την Τουρκία να πάρει τις αποστάσεις της από τη Ρωσία. Εξαρτάται από αυτήν οικονομικά, ενεργειακά, όχι μόνο για το φυσικό αέριο. Αυτή την ώρα που μιλούμε χτίζεται το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακουγιού, με ρωσική τεχνολογία και κεφάλαια, κατά συνέπεια, έχει προσδεθεί στο ρωσικό άρμα και της είναι πάρα πολύ δύσκολη η αποστασιοποίηση και κατά συνέπεια, νομίζω ότι όλο αυτό δεν το βλέπω να λύνεται ή να λύνεται εύκολα ή άμεσα.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Μάλιστα το μεγάλο ερώτημα τώρα στις στο δρόμο προς τις εκλογές στις προεδρικές στην Αμερική, είναι εάν ο Μπάιντεν θα αντέξει; Eάν θα πρέπει να αποσυρθεί; Eάν έχει τη δυνατότητα σε αρκετές πολιτείες και την πνευματική, αλλά και τη σωματική πια, να μπορεί να αντέξει αυτή την τον τυφώνα που θα έχει απέναντί του και που είναι ο Ντόναλντ Τραμπ;

Δημήτρης Καιρίδης :

Ο τυφώνας και χωρίς τον Τραμπ, οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο δύσκολες εκλογές παγκοσμίως. Είναι εκλογές που κρατάνε σχεδόν δώδεκα μήνες, χρειάζονται εκατομμύρια δολάρια, πέρα από τις ψήφους για να μπορέσει κανείς να ανταπεξέλθει. Είναι μια αχανής τεράστια δημοκρατία, πάρα πολύ ανταγωνιστικές. Το ξέρουμε αυτό και μέρος του εκλογικού συστήματος της Αμερικής είναι να δοκιμάσει τους υποψηφίους, να δοκιμάσει τις αντοχές τους, έτσι δεν είναι; Διότι άλλο είναι ένας διάττων αστήρ ο οποίος βγαίνει και σε ένα μήνα κερδίζει τις εκλογές και άλλος κάποιος ο οποίος καταφέρνει επί 1-1,5 ενάμισι χρόνο να επιβιώνει και εν τέλει να επικρατεί. Αυτό το νόημα έχει αυτή, αυτός ο τεράστιος αγώνας, τον οποίο παρακολουθεί όλος ο πλανήτης με ενδιαφέρον, διότι η Αμερική, παρά την άνοδο της Ασίας, παραμένει η νούμερο ένα έτσι χώρα στον κόσμο σε δύναμη υπερδύναμη. Λοιπόν, εδώ υπάρχει ένα παράδοξο, ενώ η Προεδρία Μπάιντεν έχει πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της και θα σας έλεγα και οικονομικά, ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα τα τελευταία στοιχεία της αμερικανικής προεδρίας.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Και ο τρόπος που χειρίζεται και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, για μένα είναι.

Δημήτρης Καιρίδης :

Ναι, ναι, ναι με την τεράστια εμπειρία που έχει ο ίδιος, παρόλα αυτά είναι ο πλεόν αντιδημοφιλής Πρόεδρος από τότε που μετρούνται αυτά τα πράγματα και νομίζω ότι έχει να κάνει κυρίως με το θέμα της υγείας του, εκπέμπει μία εικόνα μεγάλης αδυναμίας γενικά και μόνο το γεγονός ότι έχουμε βίραν μια επανάληψη της εκλογικής αναμέτρησης του 2020. Δυσαρεστεί πάρα πολλούς Αμερικανούς. Είναι μια απογοήτευση για όλους όσους πιστεύουν στην αμερικανική δημοκρατία που θα θέλανε μια ανανέωση και όχι μια επανάληψη μεταξύ ογδόντα χρόνων πλας υποψηφίων, έτσι δεν είναι; Ο ίδιος ο Μπάιντεν πιστεύει ότι όλη αυτή η απαισιοδοξία εναντίον του, δεν θα μετρήσει έτσι το, έτσι λέγανε και το 2020 και κατάφερε μέσω της Καρολίνας να επικρατήσει, έτσι λέγανε και το 2022 και εν τέλει αύξησε τη δύναμή του στη Γερουσία, το Δημοκρατικό Κόμμα. Έτσι λένε και τώρα αλλά την τελευταία στιγμή, όταν θα βρεθούν προ του διλήμματος οι Αμερικάνοι και οι θα βγουν από τον καναπέ, θα βγούνε από τα σπίτια τους και θα το ρίξουν στον Μπάιντεν. Η αλήθεια είναι ότι ο Τραμπ, δεν έχει καλές εκλογικές επιδόσεις από ένα σημείο και μετά, ουδέποτε κέρδισε στη λαϊκή ψήφο και το 2016 έχασε με 3,5 εκατομμύρια και το 2020 με 7,5 και όλοι του οι υποψήφιοι του 2022 αυτούς που στήριζε ο ίδιος, για τη Βουλή και την κυρίως στη Γερουσία δεν τα πήγαν καθόλου καλά, άρα υπάρχει και αυτό. Είναι άλλο πράγμα οι προκριματικές, όπου εκεί βεβαίως η κυριαρχία, άνευ πλέον αντιπάλου και άλλο πράγμα οι γενικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Παίζει το όνομα της Μισέλ Ομπάμα τώρα τον τελευταίο καιρό. Υπάρχει περίπτωση, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί ο ή θέλει ο ίδιος ο Μπάιντεν να αποσυρθεί αλλά μπορεί να την συμπεριλάβει, να την προτείνει ως Αντιπρόεδρο;

Δημήτρης Καιρίδης :

Δεν νομίζω, δεν νομίζω ειναι κάτι το οποίο στο οποίο αρέσκονται τα μίντια, είναι κάτι το οποίο πουλάει.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Ότι σε περίπτωση που ο ίδιος δεν μπορέσει να καταφέρει κάποια στιγμή ή αρρωστήσει, αποσυρθεί, τότε αναλαμβάνει ο η Αντιπρόεδρος, έτσι είναι;

Δημήτρης Καιρίδης :

Ναι, ναι, προφανώς και εκεί έχει διπλό πρόβλημα, διότι η Κάμαλα Χάρις είναι ακόμα λιγότερο δημοφιλής από τον ίδιο.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Ναι, ακριβώς.

Δημήτρης Καιρίδης :

Συν μια υποψηφιότητα, η οποία θα καθησυχάσει τον μέσο Αμερικάνο προερχόμενη από μια πώς να το πούμε, ακραία φιλελεύθερη, έτσι δεν είναι, γυναίκα; Όχι λευκή, από την Καλιφόρνια, που δύσκολα ο η Μέση Αμερική ο μέσος Αμερικανός θα την αισθανθεί κοντά του. Άρα υπάρχει όλη αυτή η φιλολογία προφανώς, αλλά έχουμε να κάνουμε με μια σκληρή εκλογική αναμέτρηση και όχι με στέψη. Καμιά φορά η δύναμη της αμερικανικής Προεδρίας εκπέμπει κάτι βασιλικό, κάτι αυτοκρατορικό, κάτι ρουαγιάλ. Αυτό είναι το επικάλυμμα. Η ουσία είναι ότι από πίσω υπάρχουν πολύ σκληρές εκλογικές αναμετρήσεις για να φτάσει κανείς εκεί.

Χρήστος Μιχαηλίδης :

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Καιρίδη για την κουβέντα που κάναμε σήμερα. Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα.