Συμπληρώθηκαν χθες τρία χρόνια από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Με αφορμή τη σχετική μαύρη επέτειο, επισκέφτηκα το Κίεβο μαζί με άλλους 38 συναδέλφους βουλευτές από όλη την Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου στο Κίεβο, παραβρέθηκα στην ειδική τελετή της ουκρανικής Βουλής (Ράντα) και συνομίλησα με τον πρόεδρό της, Ρουσλάν Στέφαντσουκ. Επίσης, συμμετείχα και μίλησα σε ένα διεθνές συνέδριο για την Ουκρανία μαζί με τους πρώην πρωθυπουργούς Μπόρις Τζόνσον (Ηνωμένο Βασίλειο), Καρλ Μπιλντ (Σουηδία) και Γκαμπριέλ Ατάλ (Γαλλία).
Κατά τη δεύτερη ημέρα, συναντήθηκα με τον Ουκρανό Υπουργό Άμυνας, Ράστεμ Ουμέροφ, τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, Επιφάνιο, αρχηγό της αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, μαζί με τον Έλληνα πρέσβη στο Κίεβο, Παντελή Δημητρακόπουλο, και τέλος, με τον Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την τύχη και την αρχιτεκτονική της Ευρώπης, αλλά και του ευρύτερου διεθνούς συστήματος. Η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή, καταδίκασε τη βάναυση παραβίαση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Ουκρανίας, καθώς και τη βαρβαρότητα της ρωσικής εισβολής. Ο τερματισμός των εχθροπραξιών, που έχει στοιχίσει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων Ουκρανών και Ρώσων, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος. Ωστόσο, για να έχει διάρκεια και να μην έχει την τύχη των πολλών εκεχειριών που υπογράφηκαν στο παρελθόν και δεν τηρήθηκαν, οφείλει να εξασφαλίζει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Ουκρανίας.
Φεύγω από το Κίεβο με δύο βασικές διαπιστώσεις. Η πρώτη αφορά την εφευρετικότητα του ουκρανικού λαού, ο οποίος, πέρα από τον ηρωισμό του, έχει καταφέρει να δημιουργήσει, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και κάτω από αντίξοες συνθήκες, μια αξιοζήλευτη πολεμική βιομηχανία. Με τα όπλα που παράγει, ο ουκρανικός στρατός έχει καταφέρει να καθηλώσει τον ρωσικό Γολιάθ στα ανατολικά και να οδηγήσει τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας σε απόσυρση, υπό τον φόβο των ουκρανικών drones.
Η δεύτερη διαπίστωση έχει να κάνει με τη δραματική, μαζική και απότομη – θα έλεγα τεκτονική – μετατόπιση των Ευρωπαίων «ατλαντιστών» υπέρ της χειραφέτησης και αυτονόμησης της Ευρώπης. Εκεί που παλαιότερα Βρετανοί, Πολωνοί και Σκανδιναβοί προτεραιοποιούσαν τη σχέση με την Αμερική, τώρα μιλούν για την ανάγκη ευρωπαϊκής ενότητας και αφύπνισης. Αυτή είναι μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα να πετύχει την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, την οποία πάντα διεκδικούσε, και που θα θωρακίσει ακόμα περισσότερο τη χώρα μας από κάθε επιβουλή.
