Οι τελευταίες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά είναι σοβαρές. Αν η Τουρκία επιχειρήσει να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας θα έχουμε ελληνο-τουρκική κρίση. Ο Ερντογάν δεν μπλοφάρει, επιχείρησε να δοκιμάσει εμάς και τις διεθνείς αντιδράσεις.
Η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα που επέδειξε η ελληνική κυβέρνηση την Τρίτη, με την ανάπτυξη του ελληνικού στόλου, έστειλαν το μήνυμα της αξιόπιστης αποτροπής και ενεργοποίησαν τον ευρωπαϊκό και διεθνή παράγοντα.
Εμείς σηκώνουμε το κύριο βάρος της αποτροπής, βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, αλλά δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε ισχυρές συμμαχίες και διεθνή ερείσματα και η προκλητικότητα του Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένης της βέβηλης φιέστας στην Αγιά Σοφιά, προσθέτει κάθε μέρα νέα ισχυρά επιχειρήματα στη διπλωματική μας φαρέτρα. Ωστόσο, κανείς δεν πρόκειται να κινητοποιηθεί, αν πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι, όπως αποδείξαμε με την άμεση αντίδραση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Η Τουρκία, εξαιτίας του μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογάν, έχει καταφέρει να συνασπίσει ένα ευρύ μέτωπο ισχυρών παικτών απέναντί της. Η Τουρκία δεν είναι πλέον ένα αμιγώς ελληνικό «πρόβλημα», αλλά ένας περιφερειακός ταραξίας και επομένως ένα ευρωπαϊκό και διεθνές πρόβλημα. Εμείς επιδιώκουμε την παρέμβαση των Ευρωπαίων συμμάχων μας για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η παρέμβαση της Άνγκελα Μέρκελ και του Προέδρου Μακρόν, εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο. Αξιοσημείωτη είναι η στάση της Αυστρίας και του Βέμπερ, που στο παρελθόν είχαν στοχοποιηθεί από κάποιους στο εσωτερικό, ενώ σήμερα αποδεικνύονται οι πιο σκληροί επικριτές του Ερντογάν.
Αυτή είναι ίσως η πρώτη σοβαρή ελληνο-τουρκική κρίση, η οποία εξελίσσεται με τις ΗΠΑ να έχουν δευτερεύοντα ρόλο. Η απουσία ενεργού αμερικανικού ρόλου δεν γίνεται αισθητή μόνο στη δική μας γειτονιά, αλλά και στον αραβικό κόσμο – κενό το οποίο η Τουρκία εκμεταλλεύεται όπου μπορεί. Η αποχώρηση των ΗΠΑ δεν έχει να κάνει μόνο με τον ιδιόμορφο Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, αλλά έχει και κάποια μονιμότερα χαρακτηριστικά. Η Ευρώπη οφείλει να καλύψει το γεωστρατηγικό κενό, προκειμένου να προστατέψει τα συμφέροντά της και να διασφαλίσει τη σταθερότητα στην περιοχή.
Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες για το τι μπορούν να κάνουν άλλοι για εμάς, αλλά ούτε και να τροφοδοτούμε μια διαρκή μεμψιμοιρία, στα όρια της ηττοπάθειας, που δεν επιτρέπει στην ελληνική διπλωματία να εκμεταλλευτεί πλήρως τις ευκαιρίες που η τουρκική προκλητικότητα δημιουργεί. Πρέπει να επιμείνουμε στην ισχυρή εθνική αποτροπή και ταυτόχρονα να καλλιεργούμε, εμβαθύνουμε και διευρύνουμε τις συμμαχίες μας που αποτελούν μέρος της εθνικής μας ισχύος.
Το άρθρο μου στο thepresident.gr εδώ