Η απίστευτη υποκρισία της αντιπολίτευσης και η ανάγκη να θωρακίσουμε τη Θράκη (28.04.2020)

Η θωράκιση της Θράκης αποτελεί μείζον εθνικό ζήτημα και γι’ αυτό εργάστηκα γι’ αυτήν από την πρώτη στιγμή της εκλογής μου. Η θωράκιση δεν μπορεί να είναι μόνο αμυντική. Η οικονομία της περιφέρειας της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης πλήττεται από μια σειρά από ιδιαιτερότητες, που έχουν να κάνουν με το παραμεθόριο της περιοχής και τη γειτνίαση με την Τουρκία και τη Βουλγαρία (που ανήκει στην ΕΕ και έχει ένα εξαιρετικά ελκυστικό φορολογικό καθεστώς). Δυστυχώς, από το 2010 και μετά ανεστάλη, αιφνιδιαστικά, κάθε κίνητρο και επιδότηση προς τις επιχειρήσεις της περιοχής.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, σε συνεργασία με τον βουλευτή Ροδόπης, Ευριπίδη Στυλιανίδη, είχα την ευκαιρία να συζητήσω το θέμα με όλους τους αρμόδιους υπουργούς και υφυπουργούς, που έδειξαν κατανόηση και ενδιαφέρον, ενώ συμμετείχα σε σειρά συσκέψεων με τους παραγωγικούς φορείς της περιοχής, στην Αλεξανδρούπολη και την Αθήνα, προετοιμάζοντας τη λύση στο πρόβλημα. Μάλιστα, η πρόσφατη κρίση στον Έβρο κατέστησε τη διάσωση της εναπομείνασας μεταποίησης της περιοχής ζήτημα εθνικής προτεραιότητας.

Για τον λόγο αυτό, αμέσως μετά το Πάσχα, ο Ευριπίδης κι εγώ αποστείλαμε προς τους αρμόδιους υπουργούς μια εκτενή επιστολή παρουσίασης του προβλήματος, προτείνοντας λύση. Μέχρι σήμερα, απέφυγα να μιλήσω για την πρωτοβουλία μου αυτή. Το κάνω τώρα γιατί, στο μεταξύ, προέκυψε μια διπλή κίνηση της αντιπολίτευσης.

Μια μέρα μετά την αποστολή της επιστολής μας, στις 23 Απριλίου, έγινε γνωστή μια ομαδική ερώτηση 20 βουλευτών του Σύριζα αλλά και μίας του βουλευτή Ροδόπης του ΚΙΝΑΛ για το θέμα. Στις ερωτήσεις αυτές, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης εγκαλούν την κυβέρνηση για την επαναφορά της επιδότησης μισθολογικού κόστους στις μεταποιητικές επιχειρήσεις της περιοχής. Η πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης δημιουργεί αναμφισβήτητα μια ευρύτερη, και καλοδεχούμενη, συναίνεση γύρω από το θέμα.

Ωστόσο, για την ιστορία αλλά και για την εξυπηρέτηση της ανάγκης ενός υγιούς δημόσιου διαλόγου που δεν θα βασίζεται στο ψεύδος και τον λαϊκισμό, πρέπει να επισημανθεί το εξής απλό γεγονός: Η αδρανοποίηση της επιδότησης ξεκίνησε το δεύτερο εξάμηνο του 2010 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Το 2014, η κυβέρνηση Σαμάρα έφτασε κοντά στη λύση του προβλήματος, όμως ανετράπη πριν προλάβει να την ολοκληρώσει. Το 2016, με πρωτοβουλία του τότε αρμόδιου υπουργού, Γιώργου Σταθάκη, εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση για την πλήρη κατάργηση της επιδότησης. Στις αρχές του 2020 δημοσιεύθηκε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε την εν λόγω ΚΥΑ αντισυνταγματική και παράνομη.

Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης επιχειρούν να παραβιάσουν ανοιχτές θύρες και να εμφανιστούν στους ψηφοφόρους ότι νοιάζονται για ένα μείζον ζήτημα για το οποίο, ως κυβέρνηση, είτε αδιαφόρησαν είτε, κυρίως, δημιούργησαν και επιδείνωσαν.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σύριζα άλλα λέει ως αντιπολίτευση και άλλα έκανε ως κυβέρνηση. Το 2014 είχε καταθέσει τροπολογία υπέρ των μικρο-ομολογιούχων του PSI. Δημιούργησε προσδοκίες, υφάρπαξε τις ψήφους τους στις εκλογές του 2015 και μετά τους ξέχασε. Το 2016 εγκατέλειψε την ακριτική Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στην υπανάπτυξη και τώρα ζητά από την κυβέρνηση της ΝΔ να δράσει.

Σε κάθε περίπτωση, το εθνικό ζήτημα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης μας καλεί με σοβαρότητα να σχεδιάσουμε την ουσιαστική άμυνα της ευαίσθητης περιοχής, με ουσιαστικά οικονομικά και δημογραφικά αναχώματα πέραν των στρατιωτικών.