To αδιέξοδο του Κανονισμού του Δουβλίνου, ο οποίος διαμορφώθηκε για τις ανάγκες μιας άλλης εποχής, ανέδειξα κατά τη Διάσκεψη Προέδρων Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων της Ε.Ε. (COSAC) που έλαβε χώρα το διάστημα 19- 20.01 στο Ζάγκρεμπ, ως Α’ Αντιπρόεδρος της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Διερωτήθηκα, αν χρήζει ανάλογης αναθεώρησης και η Σύμβαση της Γενεύης για τη διεθνή προστασία των προσφύγων, η οποία απαγορεύει τις επαναπροωθήσεις, δυσχεραίνοντας σημαντικά την προστασία των εξωτερικών συνόρων από θαλάσσης, αφού δίνει το δικαίωμα στον καθένα να έρθει στην Ευρώπη, να υποβάλει αίτηση ασύλου και να παραμείνει υπό προστασία για όσο διάστημα η αίτηση εξετάζεται.
Επιπλέον, απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό της Κροατίας κ. A. Plenkovic, αναρωτήθηκα για την ανάγκη ενοποίησης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, του μοντέλου νόμιμης μετανάστευσης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά το πρότυπο του Καναδά ή της Αυστραλίας, δηλαδή στη βάση ορισμένων δεξιοτήτων ή πολιτικών επιλογών.
Τέλος έδωσα συγχαρητήρια στην κροατική προεδρία για την πρωτοβουλία της να αναδείξει το δημογραφικό ως μια από τις προτεραιότητές της, καθώς η ανατολική και η νότια Ευρώπη αντιμετωπίζουν μια οξύτατη δημογραφική κρίση.