Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν υπενθύμισε χθες, με μια εμπνευσμένη ομιλία, στην επιμνημόσυνη δέηση για τον Σαμουέλ Πατύ, τον Γάλλο καθηγητή γυμνασίου που βρήκε φρικτό θάνατο από έναν τζιχαντιστή, τη σημασία της ιδιότητας του δασκάλου.
Όλοι υπήρξαμε μαθητές και οι περισσότεροι από μας συναντήσαμε, κάποια στιγμή, έναν εμπνευσμένο δάσκαλο που μας άνοιξε δρόμους και μας άλλαξε ίσως, περισσότερο ή λιγότερο, τη ζωή. Και όλοι μας μπορούμε να είμαστε δάσκαλοι, στα παιδιά μας και στους γύρω μας, διδάσκοντας ήθος και ελευθερία, όπως ο Πατύ στους μαθητές του.
Προσωπικά, έχοντας υπηρετήσει το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο επί 20 χρόνια και διδάξει και στο εξωτερικό, κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, αναλογίζομαι πόσο τυχερός υπήρξα. Γιατί πράγματι η ικανοποίηση και η πλήρωση που φέρνει η επαφή του δασκάλου με τον μαθητή δεν συγκρίνεται ίσως με τίποτα.
Απέναντι στον φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό, η πατρίδα του Διαφωτισμού έστειλε χθες ένα ισχυρό μήνυμα αντίστασης. Η παιδεία είναι η καλύτερη άμυνα στη βαρβαρότητα που κάποιοι προωθούν και το πιο αποτελεσματικό μέσο για ελεύθερες κοινωνίες και ελεύθερους ανθρώπους. Αυτή είναι η πολύτιμη παρακαταθήκη του αδικοχαμένου Πατύ.
