Δεν συνηθίζω να γράφω για βιβλία. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα μας έχει μια μεγάλη και αξιόλογη βιβλιογραφική παραγωγή που αποδεικνύει ότι η λογοτεχνία και η επιστήμη ακμάζουν, παρά τα όποια προβλήματα του δημόσιου βίου μας.
Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση για έναν πολυγραφότατο συνάδελφο, τον καλό φίλο Θανάση Διαμαντόπουλο. Παρά την αφυπηρέτησή του, μετά από δεκαετίες προσφοράς στο Πανεπιστήμιο, η πνευματική και ερευνητική περιέργεια του Θανάση παραμένει ακμαιότατη καθώς τώρα καταπιάνεται με ένα από τα μελανότερα συμβάντα της νεότερης ιστορίας μας, τη δίκη και την εκτέλεση των 6 κατηγορηθέντων ως πρωταιτίων της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Πρόκειται για μια σημαντική προσφορά στην κατανόηση μιας τραυματικής περιόδου και μια καίρια συνεισφορά στην εθνική μας αυτογνωσία που αποτελεί και τον πιο κρίσιμο ίσως παράγοντα για την επιτυχή εθνική μας πορεία. Μάλιστα, το βιβλίο θα παρουσιαστεί στις 31 Οκτωβρίου στην Παλαιά Βουλή, στον τόπο και στην ημερομηνία που εκδόθηκε η ετυμηγορία της δίκης, εκατό ακριβώς χρόνια νωρίτερα.
